رت ديس تنهنجي راهه ۾ جي ڦڙو ڦڙو ٿي وهي وڃي

[nadar baloch]

رت ديس تنهنجي راهه ۾ جي ڦڙو ڦڙو ٿي وهي وڃي
منهنجو نصيب ٺهي وڃي تنهنجو به قرض لهي وڃي

اداس رات جو مان چنڊ گھور گھور پيو پيئان
اونداهين جا چرٻٽؤ! متان ڪو ديپ ٺهي وڃي.

گلن جا سر ڪٽي ڇڏيو، وڻن جا ٿُڙ سٽي ڇڏيو
ڪلي ڪلي لتاڙيو متان ڪسر ڪا رهي وڃي.

سوهن مٽيءَ جي مر به آ جنهن غير جي نه ڄڀ پٽي
اسان جو ڄڻ ۽ ڪنڌ ذري اجوڳا ويڻ سهي وڃي.

مبارڪون وڍيندڙؤ ڪُهڻ جي رُت اچي وئي
هتي پيو ڪو ڪسي وڃي هتان پيو ڪو کڄي وڃي

اڏائي ڌوڙ راهه ۾ اڄ هلئون ته هيئن هلون
جو اسان جي شهر ڏي ورڻ جي واٽ ئي دهي وڃي.

 

[نصير چنا]

جواب: رت ديس تنهنجي راهه ۾ جي ڦڙو ڦڙو ٿي وهي وڃي

واه ادا واه زبردست۔

 

[Kashif ahmed]

جواب: رت ديس تنهنجي راهه ۾ جي ڦڙو ڦڙو ٿي وهي وڃي

(رت ديس تنهنجي راهه ۾ جي ڦڙو ڦڙو ٿي وهي وڃي)



ادا نادر سائين واه زبردست

 

[وقار]

جواب: رت ديس تنهنجي راهه ۾ جي ڦڙو ڦڙو ٿي وهي وڃي

زبردست ادا تمام بهترين،،

 

[nadar baloch]

ادا مهرباني

 

[nadar baloch]

نصير چنا

صاحب اوهان جي مهرباني

 

[نثارناز]

جواب: رت ديس تنهنجي راهه ۾ جي ڦڙو ڦڙو ٿي وهي وڃي

رت ديس تنهنجي راهه ۾ جي ڦڙو ڦڙو ٿي وهي وڃي
منهنجو نصيب ٺهي وڃي تنهنجو به قرض لهي وڃي

اداس رات جو مان چنڊ گھور گھور پيو پيئان
اونداهين جا چرٻٽؤ! متان ڪو ديپ ٺهي وڃي.

گلن جا سر ڪٽي ڇڏيو، وڻن جا ٿُڙ سٽي ڇڏيو
ڪلي ڪلي لتاڙيو متان ڪسر ڪا رهي وڃي.

سوهن مٽيءَ جي مر به آ جنهن غير جي نه ڄڀ پٽي
اسان جو ڄڻ ۽ ڪنڌ ذري اجوڳا ويڻ سهي وڃي.

مبارڪون وڍيندڙؤ ڪُهڻ جي رُت اچي وئي
هتي پيو ڪو ڪسي وڃي هتان پيو ڪو کڄي وڃي

اڏائي ڌوڙ راهه ۾ اڄ هلئون ته هيئن هلون
جو اسان جي شهر ڏي ورڻ جي واٽ ئي دهي وڃي.

ادا نادر علي بلوچ توهان تمام زبردست ونڊ ڪئي آهي پر مٺا هي شاعري هڪڙي تمام مهان شاعر جِي آهي جيڪڏهن تون ان شاعر جي نالي سان هي ونڊ موڪلين ها ته هن ونڊ کي چار چنڊ لڳي وڃن ها، دوستن کي به خبر پوي ها ته اسان جي سنڌ جا مهان شاعر ڇا خوب لکن ٿا۔ ان هوندي به توهان جي مهرباني جو توهان تمام پياري شاعري کڻي آيا

 

[نثارابڙو]

جواب: رت ديس تنهنجي راهه ۾ جي ڦڙو ڦڙو ٿي وهي وڃي

يارو! وارو ڪيو ، شاعر جو نالو ٻڌايو، جو ايترا عمده خيال ۽ جذبا اهڙا جو اصل دل ٿي چوي ته هاڻ ئي ڪهاڙي کڻجي ۔۔۔ تمام سهڻو غزل آهي ۔۔۔
اڏائــــي ڌوڙ راهــه ۾ اڄ هلئـــون ته هيئن هـــلـــون،
جو اسان جي شهر ڏي ورڻ جي واٽ ئي ڊهي وڃي.
طارق بن زياد ته ٻيڙا ساڙيا هئا هت ته پيرن جا نشان ئي ڊاهيا ٿا وڃن ۔۔۔ انتها جي بهادريءَ جو ڏس ڏنل آهي ۔۔۔

 

[nadar baloch]

رت ديس تنهنجي راهه ۾ جي ڦڙو ڦڙو ٿي وهي وڃي

حليم باغي جي شاعري آهي

نثار ناز صاحب
حليم باغي جن جي شاعري آهي۔

 

[آرزو]

جواب: رت ديس تنهنجي راهه ۾ جي ڦڙو ڦڙو ٿي وهي وڃي

واه ائين واه جيئي ديش۔۔۔۔۔

 

[nadar baloch]

جواب: رت ديس تنهنجي راهه ۾ جي ڦڙو ڦڙو ٿي وهي وڃي

وسي سنڌي ديس۔