جيون ڪٿا...

'سنڌي شاعري' فورم ۾ رسول بخش دائودپوٽه طرفان آندل موضوعَ ‏25 آڪٽوبر 2017۔

  1. رسول بخش دائودپوٽه

    رسول بخش دائودپوٽه
    سينيئر رڪن

    شموليت:
    ‏10 مارچ 2011
    تحريرون:
    1,691
    ورتل پسنديدگيون:
    2,296
    ايوارڊ جون پوائينٽون:
    483
    ڌنڌو:
    job
    ماڳ:
    karachi
    جيون ڪٿا ۔۔۔

    ڄانگر ٻير تي ڪريل
    حياتي هي آ اڇلايل
    اسان جيون هو ململ جو
    ويو ٿي جيء ڦاٿل ڪو
    ڪنڊا ها سيج پنهنجا جت
    سگهون پاسو نه ڦيري جت
    اسان جيون جي گهيري جت
    اسان جو ساه جت اهنجو
    ڏکيوجت پير کڻڻ پنهنجو
    ائين ئي سڪ ٿي ساٿي
    بناهلچل حياتي آ
    جيئڻ ڄڻ مماتي آ
    مجبوريون اسان تي مينهن
    وانگر ٿي وسيون هردم
    ائين ئي جٽ جيون هو
    ڏکن اڻ کٽ جيون هو
    سدائين روح روئڻ ۾
    اکيون ٿيون گر ڌوئڻ ۾
    نه ٿيا ڪي ساب هي احساس
    ارمانن نه ڪئي ڪا قياس
    ڇڪي ڏيئي هي جيون جو
    ڪڍڻ چاهيو ڪنڊن مان هو
    ذرڙا ذوق سڀ ٿي ويو
    هجومن هل الڳ ٿي ويو
    انهيء شور وڃايا شوق
    اسان جيون ٿيو بد ذوق
    الوڻي هي حياتي آ
    ڪوماڻي هي حياتي آ
    چتيون جيون ڪپڙي جون
    اڳڙيون ٿي ويون جيڪر
    اسان جو حال هي هيڪر
    اسان جو خيال هي جيڪر

    لبستم دائودپوٽه
     

هن صفحي کي مشهور ڪريو