استاد بخاري

[عبدالرحمان مڱڻيجو]

جدائي ۾ جاني جيئڻ ناهي سولو

ڏسي زهر اکين سان پيئڻ ناهي سولو

تنهنجا سور سڀ سيني ۾ سمائي سهڻا

هن ظالم دنيا ۾ هلڻ ناهي سولو

تو ته ڇڏيو آهي مونکي مٺڙا وساري
پر سهڻا جاني توکي وسارڻ ناهي سولو

 

[اياز احمد سومرو]

عبدالرحمان صاحب استاد ته استاد اهي سندس ڪهڙي ڳاله ڪجي، هتي چند شعر عبدالغفار تبسم جا ياد اچي ويا ......

دل ۾ اڄ رات تنهنجي ياد وري آ شايد

اونداهيءَ رات ۾ ڪا چڻنگ ٻري آ شايد

ريءَ برسات سڄي رات پسيو آ دامن

دل کي اکين مان ڳجهو دريا دري آ شايد

تنهنجي واعدن جي اڃان اعتبار تي آهي

دل منهنجي ناهي ڪا پٿرن جي ڀري آ شايد

ڪير ايندو ڇو هتي ڪير سڏيندو مونکي

دل چري آهي خالي گهر کان ڊڄي آ شايد

تون پنهنجي شوق سان ها شوق سان ڪر ظلم ۽ ستم

ڪا تبسم ۾ اڃان ساه ذري آ شايد