آصف پُٽ کي۔۔؛ اڙي هيڏي شودا۔۔ اڄ هي تنهنجي ڪوٽ جي کيسي مان ڇا نڪتو آهي۔۔۔ قطرينا جا ڦوٽو، ڪلب جا ٽڪيٽ، تاس جا پتا، سگريٽ جا ٽوٽا۔۔؟ هي تون ڇا ڪري رهيو آهين ۔۔۔۔ پُٽ جلدي جواب ڏنو۔۔ بابا ۔۔۔ معاف ڪجو۔ ۔ ۔ مون کي ته توهان وارو ڪوٽ پاتو پيو آهي۔۔۔
جواب: ايئن به ٿيندو آهي۔۔۔ هل ته سهي، رات جا ڪيل ڪم صبح جو ياد ٿوروئي رهندا آهن ۔۔۔ ادي فقير جيئان اوهانجي ڪوشش ڪامياب نه ٿي ۔۔۔۔ پٽ چالاڪ نڪتو ۔۔۔ چالاڪ پي پٽ جي گهر هڪ دوست آيو۔۔۔ ڳالهين ڪندي دوست پڇيو پٽ کان، اڙي ولو! تون حرامي يا تو وارو پي؟ ۔۔۔ ولو جواب ڏنو، چاچا سائين! وڏا وڏا آهن، ننڍا ننڍا آهن ۔۔۔۔
جواب: ايئن به ٿيندو آهي۔۔۔ مست بابا بُري بات اڄڪلهه توکي ڇا ٿي ويو آهي جو هيڏي ساري جُولائي جي گرمي ۾ ڇوري کي پڻس جو ڪوٽ پارايو اٿئ ۔۔۔۔۔۔۔۔ متان ائين سمجهين ته مُون ڇورِي لکيو آهي، مون ڇوري لکيو آهي ري جي هيٺان نڪو زير ري جي مٿان نڪو زبر، خير شال توهان مستن جي اها مستي سدائين برقرار هُجي، جو اسان جهڙا چريا سدائين اول ڦُول ڳالهيون ڪندا رهن
جواب: ايئن به ٿيندو آهي۔۔۔ ها سائين توهان ته نرالا آهيو۔۔ اسان واري ڦلپوٽي فقير جي هر تحرير تي نظر هوندي آهي پر توهان کي مڃيوسين توهان جي ته هر تحرير جي هر اکر تي نظر هجي ٿي۔۔ توهان کان ڪيئن ٿو بچي سگهجي۔۔