شاعري بيت

[ميمڻ جاويد جاني]

ڪِينَ ڪُنو ڇڏ ، رَھُ راضي رَبَ جي رَضا تي

اَٿِي اَنا پيارا ڇا تي ، مِٽيءَ ماڻهو مٽي ٿيندين