ساقي ارشاد لورڙ

[saqi irshad Lorer]

ڪويتا ________ساقي ارشاد لورڙ
او ساھَ سيباڻا پرين ،
تو کي ڪيئن ٻڌايان ته منهنجي من مندر ۾ ،
تنهنجي تصوير جڙيل آهي ۽ تون ئي منهنجي ،
هر ساھَ ۾ سمايل آهين ، مان جاڳندي سمهندي ،
گهمندي کلندي کائيندي پيئندي ،
تنهنجي ئي تات تنوار ۾ رهان ٿو ،
منهنجي من مندر ۾ هر پل تنهنجي ئي يادن جا گنڊ وڄندا رهن ٿا ،
اهي مڌر آواز ٻڌي مان عجب ڪشمڪش ۾ اچي ويندو آھيان ،
ته وري ڪنهن پل نراس ، سوچن جي ساگر ۾ قيد ،
تنهنجي يادن جي تانيئڙن ۾ وڪوڙبو ويندو آ هيان ،
تنهنجي دؤريءَ جي درد ۾ اماڻڪو ٿي روئي پوندو آهيان ،
ته وري ڪنهن پل هوائن سان ڳالهائيندي ،
توڏي سلام موڪليندو آهيان او منهنجا مٺڙا پرين ،
مان ته هر ساھَ کي سيني ۾ لاهڻ سان گڏ توکي سنڀاريندو رهان ٿو ،
تو کي پاڻ ۾ سموئيندو رهان ٿو ،
مڃان ٿو حالاتن پاڻ کي عارضي دور ته ڪيو آ پرين ،
پر مون توکي نه وساريو ، نه وساريندس ، نه ئي وساري سگهان ٿو ،
ڀلان ڪو انسان ساھُ کڻڻ بنا رهي سگهي ٿو ڇا ؟
جو مان دلربا پرين توکي وساري جيئان يا جيئڻ جو سوچي سگهان …!!
تون آهين ته مان آهيان . منهنجا مٺڙا دلربا پرين .……!!!؟؟؟​