محراب علي سنڌي
سينيئر رڪن
ﺳﺮ ڪﺎﻣﻮڏ
( Kamod )
ﺷﺎﻫﻪ ﺟﻲ ﺭﺳﺎﻟﻲ ۾ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻫڪ ﺳُﺮ ڪﺎﻣﻮڏ ڪﺎﻣﻮﺩﺍ ﺟﻮ ﺑﮕڙﻳﻞ ﺭﻭﭖ ﺁﻫﻲ، ﺟﻨﻬﻦ ﺟﻮ ﻣﻄﻠﺐ ﺁﻫﻲ ” ڪﺎﻡ ﻳﺎ ﭘﺮﻳﻢ ﻭﻫﻴﮣﻲ .“ ڪﺎﻣﻮﺩﺍ، ﺩﻳﭙڪ ﺟﻲ ﭘﻨﺠﻦ ﺯﺍﻟﻦ ﻣﺎﻥ ﻫڪ ﺁﻫﻲ ۽ ﺳﻤﭙﻮﺭﮠ ﺭﺍﮘﮣﻲ ﺁﻫﻲ ۽ ﭔﻨﭙﻬﺮﻥ ﺟﻮ ﮘﺎﺋﺒﻲ ﺁﻫﻲ . ﻫﻦ ﺳﺮ ۾ ﺷﺎﻫﻪ ﻟﻄﻴﻒ ﭜٽﺎﺋﻲ ﻧﻮﺭﻱ ﭴﺎﻡ ﺗﻤﺎﭼﻲﺀَ ﺟﻮ ﺫڪﺮ ڪﻴﻮ ﺁﻫﻲ . ﻫﻦ ﺳﺮ ۾ ﻭﺻﻞ ﺟﻲ ﻣﻴﭡﺎﺝ ﺟﻲ ﻭﺍﺋﻲ ﺁﻫﻲ .
ﺷﺎﮪ ﻧﻮﺭﻱ ﺟي ﻧﻴﺎﺯ ﻧﻮڙﺕ ﮐﻲ ﻫﻴﭡﻴﻦ ﺷﻌﺮﻥ ۾ ڪﺠﻬﻪ ﻫﻴﺌﻦ ﺑﻴﺎﻥ ڪﻴﻮ ﺁ .
ﺗُﻮﻥ ﺗَﻤﺎﭼِﻲ ﺗَڙَ ﮄَﮢِﻲ، ﺁﺀٌ ﮔَﻨﺪِﺭﻱ ﻏَﺮِﻳﺐِ؛
ﺗﻮ ﺳﻴﻦ ﭴﺎﻡَ ! ﻗﺮِﻳﺐِ، ڪِﻲ ڏَﻥُ ﮀَڏﺍﺋﻲ ڏﻳﺞِ ﻣُﻮﻥ .
ﮐِﮑﻲﺀَ ﻫﺎﮢِﻴُﻮﻥ ﮐﺎﺭِﻳُﻮﻥ، ﮀِﮁِﻲﺀَ ﻫﺎﮢﺎ ﮀَﭳَ؛
ﭘﺎﻧﺪُ ﺟﻨِﻴﻦ ﺟﻲ ﭘﺎﻧﺪَ ﺳِﻴﻦ، ﻟَﮙﻮ ﭤِﺌﻲ ﻟَﭳَ؛
ﺳَﻤﻮ ﭴﺎﻡُ ﺳُﻬَﭳَ، ﺍُﭜﻮ ڪَﺮﻱ ﺍُﻥِ ﺳﻴﻦ .
ڪﺎﺭِﻳُﻮﻥ، ڪﻮﺟِﮭﻴﻮﻥ، ڪُﻮڙِﻳُﻮﻥ، ﻣُﻮﺭِ ﻧﻪ ﻣﻮﭼﺎﺭِﻳُﻮﻥ؛
ﻭَﭠِـﻲ ﻭﻳﭡِﻴُﻮﻥ ﻭﺍٽَ ﺗﻲ، ﮐِﮑﻲﺀَ ﺟُﻮﻥ ﮐﺎﺭِﻳُﻮﻥ؛
ﺍُﻧِﻴﻦ ﺟُﻮﻥ ﺁﺭِﻳُﻮﻥ، ﺳﻤﻲ ﺭﻱ ڪﻴﺮُ ﺳﻬﻲ !
ڪﻴﻨﺠﮭﺮ ۽ ﺳﻮﻧﮭﺮﻱ ﮬڪ ﭔﺌﻲ ﺟﻲ ﭜﺮ ۾ ﭔﻪ ﮂﻧﮃﻭﻥ ﮬﻴﻮﻥ . ﺍﻧﮭﻦ ﮂﻧﮃﻥ ﺟﻲ ﻧﺎﻟﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﮬڪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺁﮬﻲ ﺗﻪ ڪﻴﻨﺠﮭﺮ ﮬڪ ﻣﮭﺎﮢﻮ ﮬﻮ ۽ ﺳﻮﻧﻞ ﺳﻨﺪﺱ ﺯﺍﻝ ﮬﺌﻲ، ﭔﻨﮭﻲ ﮂﻧﮃﻥ ﺗﻲ ﺍﮬﻲ ﻧﺎﻻ ﺑﻪ ﺍﻧﮭﻦ ﺗﺎﻥ ﭘﻴﺎ ﺁﮬﻦ . ﺍﮬﺎ ﺑﻪ ﮬڪ ﻣڪﺎﻧﻲ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺁﮬﻲ ﺗﻪ ﻣﻴﺮﺑﺤﺮﻥ ﺟﻮ ﮔﻨﺪﺭﺍ ﻗﺒﻴﻠﻮ ﺑﻪ ڪﻴﻨﺠﮭﺮ ۽ ﺳﻮﻧﻞ ﺟﻮ ﺍﻭﻻﺩ ﺁﮬﻲ .
ﺳﺮ ڪﺎﻣﻮڏ ۾ ﺷﺎﮪ ﺳﺎﺋﻴﻦ ڪﻴﻨﺠﻬﺮ ﺟﻲ ﺧﻮﺑﺼﻮﺭﺗﻲ ﮐﻲ ﻫﭡﻴﻦ ﻟﻔﻈﻦ ۾ ﺑﻴﺎﻥ ڪﻴﻮ ﺁ .
ﻫﻴﭟِ ﺟَﺮُ ﻣَﭥﻲ ﻣَﭹَﺮُ، ﭘﺎﺳﻲ ۾ ﻭَﮢَﺮﺍﻩَ؛
ﺍَﭼﻲ ﻭَﭸﻲ ﻭِﭺَ ۾، ﺗَﻤﺎﭼِﻲﺀَ ﺟﻲ ﺳﺎﺀَ؛
ﻟَﮙﻲ ﺍُﺗَﺮَ ﻭﺍﺀَ، ڪِﻨﺠُﻬﺮُ ﻫِﻨﺪﻭﺭﻭ ﭤِﺌﻲ .
سمجهاڻي:- ﮬﻴﭟ ﭘﺎﮢﻲ ﻣﭥﻲ ﻭﮢﻦ ﺟﺎ ﺧﻮﺑﺼﻮﺭﺕ ﮔﻞ ۽ ﭘﺎﺳﻲ ۾ ﻭﮢڪﺎﺭ ﺟﻲ ﺧﻮﺑﺼﻮﺭﺕ ﻣﻨﻈﺮ ۾ ﺟڏﮬﻦ ﭴﺎﻡ ﺗﻤﺎﭼﻲ ﺟﻲ ﺧﻮﺷﺒﻮﺀ ۽ ﺳﻮﺍﺩ ﺷﺎﻣﮏ ﭤﺌﻲ ۽ ﺍﺗﺮ ﻭﺍﺀُ ﻟﮙﻲ ﺗﻪ ڪﻴﻨﺠﻬﺮ ﺟﻨﺖ ﻣﺜﻞ ﺑﮣﺠﻲ ﻭﭸﻲ ﭤﻮ.
ﻫﻴﭟِ ﺟَﺮُ، ﻣَﭥﻲ ﻣَﭹَﺮُ، ڪﻨﮅِﻱﺀَ ڪَﻮۡﻧﺮَ ﺗَﺮَﻥِّ؛
ﻭَﺭِﺋﻲ ﻭﺍﻫُﻮﻧﺪَﻥِّ، ڪِﻨﺠُﻬﺮُ ﮐَـﭥُﻮﺭِﻱ ﭤِﺌﻲ .
ترجمو:-ﮬﻴﭟ ﭘﺎﮢﻲ ﻣﭥﻲ ڪﻨڊﻱ ﺟﺎ ﺧﻮﺑﺼﻮﺭﺕ ﮔﻞ ۽ ڪﻴﻨﺠﻬﺮ ڪﭗ ﺗﻲ ﺳﻬﮣﺎ ﮔﻞ ﺗﺮﻥ ۽ ﭘﻮﺋﻴﻦ ﺳﻴﺎﺭﻱ ﺟﺎ ﺩﻟﻔﺮﻳﺐ ﻫﻮﺍﺋﻮﻥ ﻟﮙﻦ ﺗڏﮬﻦ ڪﻴﻨﺠﻬﺮ ﮐﭥﻮﺭﻱ ﺟﻴﺎﻥ ﻣﻬڪﻴﻮ ﭘﻮﻱ
( Kamod )
ﺷﺎﻫﻪ ﺟﻲ ﺭﺳﺎﻟﻲ ۾ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻫڪ ﺳُﺮ ڪﺎﻣﻮڏ ڪﺎﻣﻮﺩﺍ ﺟﻮ ﺑﮕڙﻳﻞ ﺭﻭﭖ ﺁﻫﻲ، ﺟﻨﻬﻦ ﺟﻮ ﻣﻄﻠﺐ ﺁﻫﻲ ” ڪﺎﻡ ﻳﺎ ﭘﺮﻳﻢ ﻭﻫﻴﮣﻲ .“ ڪﺎﻣﻮﺩﺍ، ﺩﻳﭙڪ ﺟﻲ ﭘﻨﺠﻦ ﺯﺍﻟﻦ ﻣﺎﻥ ﻫڪ ﺁﻫﻲ ۽ ﺳﻤﭙﻮﺭﮠ ﺭﺍﮘﮣﻲ ﺁﻫﻲ ۽ ﭔﻨﭙﻬﺮﻥ ﺟﻮ ﮘﺎﺋﺒﻲ ﺁﻫﻲ . ﻫﻦ ﺳﺮ ۾ ﺷﺎﻫﻪ ﻟﻄﻴﻒ ﭜٽﺎﺋﻲ ﻧﻮﺭﻱ ﭴﺎﻡ ﺗﻤﺎﭼﻲﺀَ ﺟﻮ ﺫڪﺮ ڪﻴﻮ ﺁﻫﻲ . ﻫﻦ ﺳﺮ ۾ ﻭﺻﻞ ﺟﻲ ﻣﻴﭡﺎﺝ ﺟﻲ ﻭﺍﺋﻲ ﺁﻫﻲ .
ﺷﺎﮪ ﻧﻮﺭﻱ ﺟي ﻧﻴﺎﺯ ﻧﻮڙﺕ ﮐﻲ ﻫﻴﭡﻴﻦ ﺷﻌﺮﻥ ۾ ڪﺠﻬﻪ ﻫﻴﺌﻦ ﺑﻴﺎﻥ ڪﻴﻮ ﺁ .
ﺗُﻮﻥ ﺗَﻤﺎﭼِﻲ ﺗَڙَ ﮄَﮢِﻲ، ﺁﺀٌ ﮔَﻨﺪِﺭﻱ ﻏَﺮِﻳﺐِ؛
ﺗﻮ ﺳﻴﻦ ﭴﺎﻡَ ! ﻗﺮِﻳﺐِ، ڪِﻲ ڏَﻥُ ﮀَڏﺍﺋﻲ ڏﻳﺞِ ﻣُﻮﻥ .
ﮐِﮑﻲﺀَ ﻫﺎﮢِﻴُﻮﻥ ﮐﺎﺭِﻳُﻮﻥ، ﮀِﮁِﻲﺀَ ﻫﺎﮢﺎ ﮀَﭳَ؛
ﭘﺎﻧﺪُ ﺟﻨِﻴﻦ ﺟﻲ ﭘﺎﻧﺪَ ﺳِﻴﻦ، ﻟَﮙﻮ ﭤِﺌﻲ ﻟَﭳَ؛
ﺳَﻤﻮ ﭴﺎﻡُ ﺳُﻬَﭳَ، ﺍُﭜﻮ ڪَﺮﻱ ﺍُﻥِ ﺳﻴﻦ .
ڪﺎﺭِﻳُﻮﻥ، ڪﻮﺟِﮭﻴﻮﻥ، ڪُﻮڙِﻳُﻮﻥ، ﻣُﻮﺭِ ﻧﻪ ﻣﻮﭼﺎﺭِﻳُﻮﻥ؛
ﻭَﭠِـﻲ ﻭﻳﭡِﻴُﻮﻥ ﻭﺍٽَ ﺗﻲ، ﮐِﮑﻲﺀَ ﺟُﻮﻥ ﮐﺎﺭِﻳُﻮﻥ؛
ﺍُﻧِﻴﻦ ﺟُﻮﻥ ﺁﺭِﻳُﻮﻥ، ﺳﻤﻲ ﺭﻱ ڪﻴﺮُ ﺳﻬﻲ !
ڪﻴﻨﺠﮭﺮ ۽ ﺳﻮﻧﮭﺮﻱ ﮬڪ ﭔﺌﻲ ﺟﻲ ﭜﺮ ۾ ﭔﻪ ﮂﻧﮃﻭﻥ ﮬﻴﻮﻥ . ﺍﻧﮭﻦ ﮂﻧﮃﻥ ﺟﻲ ﻧﺎﻟﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﮬڪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺁﮬﻲ ﺗﻪ ڪﻴﻨﺠﮭﺮ ﮬڪ ﻣﮭﺎﮢﻮ ﮬﻮ ۽ ﺳﻮﻧﻞ ﺳﻨﺪﺱ ﺯﺍﻝ ﮬﺌﻲ، ﭔﻨﮭﻲ ﮂﻧﮃﻥ ﺗﻲ ﺍﮬﻲ ﻧﺎﻻ ﺑﻪ ﺍﻧﮭﻦ ﺗﺎﻥ ﭘﻴﺎ ﺁﮬﻦ . ﺍﮬﺎ ﺑﻪ ﮬڪ ﻣڪﺎﻧﻲ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺁﮬﻲ ﺗﻪ ﻣﻴﺮﺑﺤﺮﻥ ﺟﻮ ﮔﻨﺪﺭﺍ ﻗﺒﻴﻠﻮ ﺑﻪ ڪﻴﻨﺠﮭﺮ ۽ ﺳﻮﻧﻞ ﺟﻮ ﺍﻭﻻﺩ ﺁﮬﻲ .
ﺳﺮ ڪﺎﻣﻮڏ ۾ ﺷﺎﮪ ﺳﺎﺋﻴﻦ ڪﻴﻨﺠﻬﺮ ﺟﻲ ﺧﻮﺑﺼﻮﺭﺗﻲ ﮐﻲ ﻫﭡﻴﻦ ﻟﻔﻈﻦ ۾ ﺑﻴﺎﻥ ڪﻴﻮ ﺁ .
ﻫﻴﭟِ ﺟَﺮُ ﻣَﭥﻲ ﻣَﭹَﺮُ، ﭘﺎﺳﻲ ۾ ﻭَﮢَﺮﺍﻩَ؛
ﺍَﭼﻲ ﻭَﭸﻲ ﻭِﭺَ ۾، ﺗَﻤﺎﭼِﻲﺀَ ﺟﻲ ﺳﺎﺀَ؛
ﻟَﮙﻲ ﺍُﺗَﺮَ ﻭﺍﺀَ، ڪِﻨﺠُﻬﺮُ ﻫِﻨﺪﻭﺭﻭ ﭤِﺌﻲ .
سمجهاڻي:- ﮬﻴﭟ ﭘﺎﮢﻲ ﻣﭥﻲ ﻭﮢﻦ ﺟﺎ ﺧﻮﺑﺼﻮﺭﺕ ﮔﻞ ۽ ﭘﺎﺳﻲ ۾ ﻭﮢڪﺎﺭ ﺟﻲ ﺧﻮﺑﺼﻮﺭﺕ ﻣﻨﻈﺮ ۾ ﺟڏﮬﻦ ﭴﺎﻡ ﺗﻤﺎﭼﻲ ﺟﻲ ﺧﻮﺷﺒﻮﺀ ۽ ﺳﻮﺍﺩ ﺷﺎﻣﮏ ﭤﺌﻲ ۽ ﺍﺗﺮ ﻭﺍﺀُ ﻟﮙﻲ ﺗﻪ ڪﻴﻨﺠﻬﺮ ﺟﻨﺖ ﻣﺜﻞ ﺑﮣﺠﻲ ﻭﭸﻲ ﭤﻮ.
ﻫﻴﭟِ ﺟَﺮُ، ﻣَﭥﻲ ﻣَﭹَﺮُ، ڪﻨﮅِﻱﺀَ ڪَﻮۡﻧﺮَ ﺗَﺮَﻥِّ؛
ﻭَﺭِﺋﻲ ﻭﺍﻫُﻮﻧﺪَﻥِّ، ڪِﻨﺠُﻬﺮُ ﮐَـﭥُﻮﺭِﻱ ﭤِﺌﻲ .
ترجمو:-ﮬﻴﭟ ﭘﺎﮢﻲ ﻣﭥﻲ ڪﻨڊﻱ ﺟﺎ ﺧﻮﺑﺼﻮﺭﺕ ﮔﻞ ۽ ڪﻴﻨﺠﻬﺮ ڪﭗ ﺗﻲ ﺳﻬﮣﺎ ﮔﻞ ﺗﺮﻥ ۽ ﭘﻮﺋﻴﻦ ﺳﻴﺎﺭﻱ ﺟﺎ ﺩﻟﻔﺮﻳﺐ ﻫﻮﺍﺋﻮﻥ ﻟﮙﻦ ﺗڏﮬﻦ ڪﻴﻨﺠﻬﺮ ﮐﭥﻮﺭﻱ ﺟﻴﺎﻥ ﻣﻬڪﻴﻮ ﭘﻮﻱ
آخري ترميم: