ﺳﺮ ڪﺎﻣﻮڏ ( Kamod ) ﺷﺎﻫﻪ ﺟﻲ ﺭﺳﺎﻟﻲ ۾ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻫڪ ﺳُﺮ ڪﺎﻣﻮڏ ڪﺎﻣﻮﺩﺍ ﺟﻮ ﺑﮕڙﻳﻞ ﺭﻭﭖ ﺁﻫﻲ، ﺟﻨﻬﻦ ﺟﻮ ﻣﻄﻠﺐ ﺁﻫﻲ ” ڪﺎﻡ ﻳﺎ ﭘﺮﻳﻢ ﻭﻫﻴﮣﻲ .“ ڪﺎﻣﻮﺩﺍ، ﺩﻳﭙڪ ﺟﻲ ﭘﻨﺠﻦ ﺯﺍﻟﻦ ﻣﺎﻥ ﻫڪ ﺁﻫﻲ ۽ ﺳﻤﭙﻮﺭﮠ ﺭﺍﮘﮣﻲ ﺁﻫﻲ ۽ ﭔﻨﭙﻬﺮﻥ ﺟﻮ ﮘﺎﺋﺒﻲ ﺁﻫﻲ . ﻫﻦ ﺳﺮ ۾ ﺷﺎﻫﻪ ﻟﻄﻴﻒ ﭜٽﺎﺋﻲ ﻧﻮﺭﻱ ﭴﺎﻡ ﺗﻤﺎﭼﻲﺀَ ﺟﻮ ﺫڪﺮ ڪﻴﻮ ﺁﻫﻲ . ﻫﻦ ﺳﺮ ۾ ﻭﺻﻞ ﺟﻲ ﻣﻴﭡﺎﺝ ﺟﻲ ﻭﺍﺋﻲ ﺁﻫﻲ . ﺷﺎﮪ ﻧﻮﺭﻱ ﺟي ﻧﻴﺎﺯ ﻧﻮڙﺕ ﮐﻲ ﻫﻴﭡﻴﻦ ﺷﻌﺮﻥ ۾ ڪﺠﻬﻪ ﻫﻴﺌﻦ ﺑﻴﺎﻥ ڪﻴﻮ ﺁ . ﺗُﻮﻥ ﺗَﻤﺎﭼِﻲ ﺗَڙَ ﮄَﮢِﻲ، ﺁﺀٌ ﮔَﻨﺪِﺭﻱ ﻏَﺮِﻳﺐِ؛ ﺗﻮ ﺳﻴﻦ ﭴﺎﻡَ ! ﻗﺮِﻳﺐِ، ڪِﻲ ڏَﻥُ ﮀَڏﺍﺋﻲ ڏﻳﺞِ ﻣُﻮﻥ . ﮐِﮑﻲﺀَ ﻫﺎﮢِﻴُﻮﻥ ﮐﺎﺭِﻳُﻮﻥ، ﮀِﮁِﻲﺀَ ﻫﺎﮢﺎ ﮀَﭳَ؛ ﭘﺎﻧﺪُ ﺟﻨِﻴﻦ ﺟﻲ ﭘﺎﻧﺪَ ﺳِﻴﻦ، ﻟَﮙﻮ ﭤِﺌﻲ ﻟَﭳَ؛ ﺳَﻤﻮ ﭴﺎﻡُ ﺳُﻬَﭳَ، ﺍُﭜﻮ ڪَﺮﻱ ﺍُﻥِ ﺳﻴﻦ . ڪﺎﺭِﻳُﻮﻥ، ڪﻮﺟِﮭﻴﻮﻥ، ڪُﻮڙِﻳُﻮﻥ، ﻣُﻮﺭِ ﻧﻪ ﻣﻮﭼﺎﺭِﻳُﻮﻥ؛ ﻭَﭠِـﻲ ﻭﻳﭡِﻴُﻮﻥ ﻭﺍٽَ ﺗﻲ، ﮐِﮑﻲﺀَ ﺟُﻮﻥ ﮐﺎﺭِﻳُﻮﻥ؛ ﺍُﻧِﻴﻦ ﺟُﻮﻥ ﺁﺭِﻳُﻮﻥ، ﺳﻤﻲ ﺭﻱ ڪﻴﺮُ ﺳﻬﻲ ! ڪﻴﻨﺠﮭﺮ ۽ ﺳﻮﻧﮭﺮﻱ ﮬڪ ﭔﺌﻲ ﺟﻲ ﭜﺮ ۾ ﭔﻪ ﮂﻧﮃﻭﻥ ﮬﻴﻮﻥ . ﺍﻧﮭﻦ ﮂﻧﮃﻥ ﺟﻲ ﻧﺎﻟﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﮬڪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺁﮬﻲ ﺗﻪ ڪﻴﻨﺠﮭﺮ ﮬڪ ﻣﮭﺎﮢﻮ ﮬﻮ ۽ ﺳﻮﻧﻞ ﺳﻨﺪﺱ ﺯﺍﻝ ﮬﺌﻲ، ﭔﻨﮭﻲ ﮂﻧﮃﻥ ﺗﻲ ﺍﮬﻲ ﻧﺎﻻ ﺑﻪ ﺍﻧﮭﻦ ﺗﺎﻥ ﭘﻴﺎ ﺁﮬﻦ . ﺍﮬﺎ ﺑﻪ ﮬڪ ﻣڪﺎﻧﻲ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺁﮬﻲ ﺗﻪ ﻣﻴﺮﺑﺤﺮﻥ ﺟﻮ ﮔﻨﺪﺭﺍ ﻗﺒﻴﻠﻮ ﺑﻪ ڪﻴﻨﺠﮭﺮ ۽ ﺳﻮﻧﻞ ﺟﻮ ﺍﻭﻻﺩ ﺁﮬﻲ . ﺳﺮ ڪﺎﻣﻮڏ ۾ ﺷﺎﮪ ﺳﺎﺋﻴﻦ ڪﻴﻨﺠﻬﺮ ﺟﻲ ﺧﻮﺑﺼﻮﺭﺗﻲ ﮐﻲ ﻫﭡﻴﻦ ﻟﻔﻈﻦ ۾ ﺑﻴﺎﻥ ڪﻴﻮ ﺁ . ﻫﻴﭟِ ﺟَﺮُ ﻣَﭥﻲ ﻣَﭹَﺮُ، ﭘﺎﺳﻲ ۾ ﻭَﮢَﺮﺍﻩَ؛ ﺍَﭼﻲ ﻭَﭸﻲ ﻭِﭺَ ۾، ﺗَﻤﺎﭼِﻲﺀَ ﺟﻲ ﺳﺎﺀَ؛ ﻟَﮙﻲ ﺍُﺗَﺮَ ﻭﺍﺀَ، ڪِﻨﺠُﻬﺮُ ﻫِﻨﺪﻭﺭﻭ ﭤِﺌﻲ . سمجهاڻي:- ﮬﻴﭟ ﭘﺎﮢﻲ ﻣﭥﻲ ﻭﮢﻦ ﺟﺎ ﺧﻮﺑﺼﻮﺭﺕ ﮔﻞ ۽ ﭘﺎﺳﻲ ۾ ﻭﮢڪﺎﺭ ﺟﻲ ﺧﻮﺑﺼﻮﺭﺕ ﻣﻨﻈﺮ ۾ ﺟڏﮬﻦ ﭴﺎﻡ ﺗﻤﺎﭼﻲ ﺟﻲ ﺧﻮﺷﺒﻮﺀ ۽ ﺳﻮﺍﺩ ﺷﺎﻣﮏ ﭤﺌﻲ ۽ ﺍﺗﺮ ﻭﺍﺀُ ﻟﮙﻲ ﺗﻪ ڪﻴﻨﺠﻬﺮ ﺟﻨﺖ ﻣﺜﻞ ﺑﮣﺠﻲ ﻭﭸﻲ ﭤﻮ. ﻫﻴﭟِ ﺟَﺮُ، ﻣَﭥﻲ ﻣَﭹَﺮُ، ڪﻨﮅِﻱﺀَ ڪَﻮۡﻧﺮَ ﺗَﺮَﻥِّ؛ ﻭَﺭِﺋﻲ ﻭﺍﻫُﻮﻧﺪَﻥِّ، ڪِﻨﺠُﻬﺮُ ﮐَـﭥُﻮﺭِﻱ ﭤِﺌﻲ . ترجمو:-ﮬﻴﭟ ﭘﺎﮢﻲ ﻣﭥﻲ ڪﻨڊﻱ ﺟﺎ ﺧﻮﺑﺼﻮﺭﺕ ﮔﻞ ۽ ڪﻴﻨﺠﻬﺮ ڪﭗ ﺗﻲ ﺳﻬﮣﺎ ﮔﻞ ﺗﺮﻥ ۽ ﭘﻮﺋﻴﻦ ﺳﻴﺎﺭﻱ ﺟﺎ ﺩﻟﻔﺮﻳﺐ ﻫﻮﺍﺋﻮﻥ ﻟﮙﻦ ﺗڏﮬﻦ ڪﻴﻨﺠﻬﺮ ﮐﭥﻮﺭﻱ ﺟﻴﺎﻥ ﻣﻬڪﻴﻮ ﭘﻮﻱ
