غزل

[فياض منصور]

وکَ تڪڙي کڻي هلي ناهي،
راتڙي توسوا کٽي ناهي

ياد تنهجي وجهي نه ڀاڪر جو،
رات اهڙي ڪڏهن ڏٺي ناهي

عڪس تنهجو چٽو پٽو آهي،
عمر جي آرسي ٽٽي ناهي

ڪاش ڪنهن ڏينهن هوءَ چوي هان ايئن،
توسوا دل ڪٿي لڳي ناهي

آس جا گل نه ٿا ٽڙن هاڻي،
زندگي زندگي رهي ناهي

درد تنهجو ملي پيو مونکي،
وڌ انهئَ کان ته ٻي خوشي ناهي؟

 

[نثارناز]

جواب: غزل

وکَ تڪڙي کڻي هلي ناهي،
راتڙي توسوا کٽي ناهي

ياد تنهجي وجهي نه ڀاڪر جو،
رات اهڙي ڪڏهن ڏٺي ناهي

عڪس تنهجو چٽو پٽو آهي،
عمر جي آرسي ٽُٽِي ناهي

ڪاش ڪنهن ڏينهن هوءَ چوي هان ايئن،
توسوا دل ڪٿي لڳِي ناهي

آس جا گل نه ٿا ٽڙن هاڻي،
زندگي زندگي رهِي ناهي

درد تنهجو ملي پيو مونکي،
وڌ انهئَ کان ته ٻي خوشي ناهي؟

تمام زبردست غزل ادا فياض منصور توهان جو۔ شاعر ۽ عاشق جو ئي هِردو هوندو آهي، جو محبوبن جي طرفان جيڪي درد ملندا آهن انهن کي خوشي سمجهي پيا هلندا آهن۔ ادا فياض هن غزل جي مطلعي ۾ ”وکَ تڪڙي! “ ۽ بغير نالي واري مقطعي ۾”‌ وڌانهي کان ! “ جي پليز تقطيع ڪندا ته مهرباني ٿيندي، هتي ڪجهه شاعر دوست ويٺا هُئا ، انهن کان جڏهن مون تو واري غزل جي وزن ۽‌ بحر جي باري ۾ پڇيو ته ٽنهي شاعرن جا رايا مختلف هُئا، مون پنهنجو رايو محفوظ ڪري ڇڏيو ۔ جڏهن توهان پنهنجي غزل جي مطلع ۽ مقطع جي پڇيل جي تقطيع ڪندا ته اُن کان پو پنهنجو رايو آشڪار ڪندس، ان هوندي به تون تخليقڪار آهين مونکي تمام گهڻي خوشي ٿيندي جو توهان پنهنجي هن غزل جي مڪمل مطلع ۽ مقطع جي تقطيع ڪندا ته لک لائق ، ٿي سگهي ٿو ته جيڪي اسان جا سنڌي دوست شاعري جي فني نڪتي نگاهه کان اڃان پاسيرا آهن انهن کي ڪجهه فائندو ٿئي۔

 

[نثارابڙو]

جواب: غزل

عاشق مجبور آ، ڀل ڪيڏو به ڪنڌار هجي، عاشق جي اها اڻ تڻ، پيار جي پياس، رات جي اڪيلائي ۽ اڪيلائي ۾ عاشق جي مجبوري، ڪڏهن زندگي زهر ته ڪڏهن آس جو ٽٽڻ ته وري ڪڏهن محبوب جي سور کي ئي پنهنجي خوشي جو ڪارڻ سمجهڻ ۔۔۔ ۽ وري انهن جذبن جو لفظن ۾ اظهار ڪرڻ ۔۔۔ عام ماڻهون جي وس جي ڳالهه ناهي ۔۔۔

اوهان ٻئي دوست مطلب پي ۽ پٽ ۔۔۔ تمام سهڻن جذبن سان اسانجي ستل روح کي جاڳايو ٿا، خئير آهي نڀائي وينداسون، اوهانجي سور سان اسان به سڙي پچي پڪا ٿينداسون ۔۔۔