عمران درويش سومرو
سينيئر رڪن
احتجاجن جي آڙ ۾ تباهه ٿيندڙ تعليم
دنيا جي ڪنهن به ملڪ ۾ تعليم ۾ هڪ بنيادي ۽ اهم ضرورت هوندي آهي. تعليم معاشري جي ۾ رهڻ لاءِ ايئن ضروري آهي جيئن انسان زنده رهڻ جي لاءِ پاڻي جي ضرورت هوندي آهي. دنيا جي ڪنهن به حصي ۾ بهترين طالب علم تڏهن پيدا ٿيندا آهن جڏهن کين تعليم ڏيندڙ ۾اهي گُر موجود هجن جن سان اهو استاد ۽ شاگرد جي وچ ۾ تعليمي رشتو قائم ڪري سگهي. يعني ان ۾ ڪو به شڪ نه آهي ته سٺا استاد ئي سـٺا شگرد پيدا ڪندا آهن.
پَر..............................................................................................................................
گذريل ڪجھ عرصي کان سنڌ ۾ تعليمي نظام تباهه ٿيندي نظر اچي رهيو آهي، نئون نسل تعليم جهڙي معاشري جي بنيادي ضرورت کان محروم ٿيل آهي. اسڪولن ۾ ٻارڙن جي سبق پڙهڻ جي آوازن بدران کالي ڪلاسن ۾ ڳالهايل لفظن جو پڙاڏو ٻڌڻ ۾ پئي آيو. جيڪي ٻارڙا اسڪولن ۾ (الف اَکِ) ۽ (بي بَدَڪَ) جا ٻول پڙهندا هئا. انهن گهٽين ۾ گهمندڙ جاهل ماڻهن جي زبانن ما نڪتل گٿا لفظ ياد ٿي ڪيا. علم جي اڃ رکندڙ ٻارڙا اسڪولن جا دروازا کُلڻ جو انتظار ڪندي پڙهائي شروع ڪرڻ جي لاءِ ترسي رهيا هئا..
آخر ايتري لاپرواهي ڇو...............؟؟؟
اهو سوال جڏهن سنڌ جي اقتداري ايوانن ۾ اٿاريو ويو ته ذميوارن ان تعليمي تباهيءَ کي روڪڻ لاءِ متحرڪ ٿي ويا، ۽ گوسڙو استادن جو پتولڳائڻ جي لاءِ مختلف اسڪولن تي ڇاپا هڻن جو سلسلو شروع ڪري ڏنو. اهو سلسلو جاري هيو ته غير ذميوار ۽ گوسڙو استادن پاڻ ۾ رابطا قائم ڪري برطرفيءَ جي ڀوءَ کان مطالبن جي هڪ ڊگهي لسٽ تيار ڪري ورتي ۽ تمام استادن کي گڏ کڻي احتجاجي مظاهرن جو سلسلو شروع ڪري ڏنو.
سنڌ جي تعليمي انتظاميا جڏهن گوسڙو استادن جي اهڙن حربن کي ڏٺو ته پوليس کي هدايت جاري ڪئي ته عوام سان دوکو ڪندڙن کي منتشر ڪيو وڃي. پر پوليس جي ڪاروائي انهن استادن جي لاءِ هڪ نئون بهانو بڻجي ويو. ۽ مارڪٽ جي ڀوءَ کان ڀڄي بک هڙتال جو نئون رستو اختيار ڪري ورتو. افسوس ان ڳالهه جو آهي ته ان سموري عرصي ۾ سنڌ جا ٻارڙا تعليم جي زيور کان محروم رهيا. اعلٰي اختيارن پاران اهڙن استادن جي برطرفيءَ جي فيصلي جوئي امڪان هيو، ڇو ته گوسڙو استاد معصوم ٻارڙن کي تعليم جهڙي لازوال دولت کان محروم رکندي پنهنجو فرض نڀائڻ بدران حرام جون پگھارون کائي رهيا هئا. اسڪولن ۾ اچڻ بجاءِ اوطاقون وسائي ويٺا هئا جيڪو ته ڪنهن به غيرتمند ۽ فرض شناس جي لاءِ انتهائي ڪريل مقام آهي. سنڌ حڪومت جي گوسڙو استادن جي خلاف ڪاروائيءَ کي قلم ۽ لفظي بازيگرن عوام آڏو ايئن پيش ڪيو ويو ته جيئن گوسڙو ۽ غير ذميوار استادن جي بدران مظلوم ۽ ويچارا استاد جو لفظ استعمال ڪيو وڃي، پر شايد انهن کي اها خبر نه آهي ته گوسڙو ۽ غير ذميوار استاد هن پڙهيل لکيل معاشري جا قاتل آهن۽ هو پنهنجي نوڪري بچائڻ لاءِ فرض شناس استادن کي به مطالبن جي مڃتا جون لالچون ڏيئي گمراه ڪري رهيا هئا، جيڪو سنڌ ۾ بنيادي تعليمي نظام کي نقصان رسائيندڙ عمل ثابت ٿي رهيو هيو. پر آخر سنڌ حڪومت جي تعليمي عملدارن کان سنڌ ۾ معصوم ٻارڙن جو تباهه ٿيندڙ تعليمي مستقبل برداشت نه ٿيو .
۽ برطرفيءَ جي ڀوءَ کان بچڻ لاءِ گوسڙو استادن جيڪي مطالبا رٿيا هئا سنڌ حڪومت انهن تمام مطالبن کي مڃڻ جو اعلان ڪري احتجاجن جي آڙ ۾ تعليم جي تباهيءَ واري سلسلي کي ختم ڪرڻ جو اعلان ڪيو آهي.
سوال اهو آهي ته انکانپوءِ به اهي گوسڙو استاد غير ذميواري ڪري معصوم ٻارڙن جي مستقبل سان کيڏندا رهندا؟؟
جيڪڏهن اڃا به ايئن ٿيو ته استادن جي مخالفت ۾ پوليس نه پر عوام روڊن تي نڪري اظهار جي آزاديءَ جو مظاهرو ڪندو.
عمران درويش سومرو
I_darvesh@yahoo.com
[/SIZE]
دنيا جي ڪنهن به ملڪ ۾ تعليم ۾ هڪ بنيادي ۽ اهم ضرورت هوندي آهي. تعليم معاشري جي ۾ رهڻ لاءِ ايئن ضروري آهي جيئن انسان زنده رهڻ جي لاءِ پاڻي جي ضرورت هوندي آهي. دنيا جي ڪنهن به حصي ۾ بهترين طالب علم تڏهن پيدا ٿيندا آهن جڏهن کين تعليم ڏيندڙ ۾اهي گُر موجود هجن جن سان اهو استاد ۽ شاگرد جي وچ ۾ تعليمي رشتو قائم ڪري سگهي. يعني ان ۾ ڪو به شڪ نه آهي ته سٺا استاد ئي سـٺا شگرد پيدا ڪندا آهن.
پَر..............................................................................................................................
گذريل ڪجھ عرصي کان سنڌ ۾ تعليمي نظام تباهه ٿيندي نظر اچي رهيو آهي، نئون نسل تعليم جهڙي معاشري جي بنيادي ضرورت کان محروم ٿيل آهي. اسڪولن ۾ ٻارڙن جي سبق پڙهڻ جي آوازن بدران کالي ڪلاسن ۾ ڳالهايل لفظن جو پڙاڏو ٻڌڻ ۾ پئي آيو. جيڪي ٻارڙا اسڪولن ۾ (الف اَکِ) ۽ (بي بَدَڪَ) جا ٻول پڙهندا هئا. انهن گهٽين ۾ گهمندڙ جاهل ماڻهن جي زبانن ما نڪتل گٿا لفظ ياد ٿي ڪيا. علم جي اڃ رکندڙ ٻارڙا اسڪولن جا دروازا کُلڻ جو انتظار ڪندي پڙهائي شروع ڪرڻ جي لاءِ ترسي رهيا هئا..
آخر ايتري لاپرواهي ڇو...............؟؟؟
اهو سوال جڏهن سنڌ جي اقتداري ايوانن ۾ اٿاريو ويو ته ذميوارن ان تعليمي تباهيءَ کي روڪڻ لاءِ متحرڪ ٿي ويا، ۽ گوسڙو استادن جو پتولڳائڻ جي لاءِ مختلف اسڪولن تي ڇاپا هڻن جو سلسلو شروع ڪري ڏنو. اهو سلسلو جاري هيو ته غير ذميوار ۽ گوسڙو استادن پاڻ ۾ رابطا قائم ڪري برطرفيءَ جي ڀوءَ کان مطالبن جي هڪ ڊگهي لسٽ تيار ڪري ورتي ۽ تمام استادن کي گڏ کڻي احتجاجي مظاهرن جو سلسلو شروع ڪري ڏنو.
سنڌ جي تعليمي انتظاميا جڏهن گوسڙو استادن جي اهڙن حربن کي ڏٺو ته پوليس کي هدايت جاري ڪئي ته عوام سان دوکو ڪندڙن کي منتشر ڪيو وڃي. پر پوليس جي ڪاروائي انهن استادن جي لاءِ هڪ نئون بهانو بڻجي ويو. ۽ مارڪٽ جي ڀوءَ کان ڀڄي بک هڙتال جو نئون رستو اختيار ڪري ورتو. افسوس ان ڳالهه جو آهي ته ان سموري عرصي ۾ سنڌ جا ٻارڙا تعليم جي زيور کان محروم رهيا. اعلٰي اختيارن پاران اهڙن استادن جي برطرفيءَ جي فيصلي جوئي امڪان هيو، ڇو ته گوسڙو استاد معصوم ٻارڙن کي تعليم جهڙي لازوال دولت کان محروم رکندي پنهنجو فرض نڀائڻ بدران حرام جون پگھارون کائي رهيا هئا. اسڪولن ۾ اچڻ بجاءِ اوطاقون وسائي ويٺا هئا جيڪو ته ڪنهن به غيرتمند ۽ فرض شناس جي لاءِ انتهائي ڪريل مقام آهي. سنڌ حڪومت جي گوسڙو استادن جي خلاف ڪاروائيءَ کي قلم ۽ لفظي بازيگرن عوام آڏو ايئن پيش ڪيو ويو ته جيئن گوسڙو ۽ غير ذميوار استادن جي بدران مظلوم ۽ ويچارا استاد جو لفظ استعمال ڪيو وڃي، پر شايد انهن کي اها خبر نه آهي ته گوسڙو ۽ غير ذميوار استاد هن پڙهيل لکيل معاشري جا قاتل آهن۽ هو پنهنجي نوڪري بچائڻ لاءِ فرض شناس استادن کي به مطالبن جي مڃتا جون لالچون ڏيئي گمراه ڪري رهيا هئا، جيڪو سنڌ ۾ بنيادي تعليمي نظام کي نقصان رسائيندڙ عمل ثابت ٿي رهيو هيو. پر آخر سنڌ حڪومت جي تعليمي عملدارن کان سنڌ ۾ معصوم ٻارڙن جو تباهه ٿيندڙ تعليمي مستقبل برداشت نه ٿيو .
۽ برطرفيءَ جي ڀوءَ کان بچڻ لاءِ گوسڙو استادن جيڪي مطالبا رٿيا هئا سنڌ حڪومت انهن تمام مطالبن کي مڃڻ جو اعلان ڪري احتجاجن جي آڙ ۾ تعليم جي تباهيءَ واري سلسلي کي ختم ڪرڻ جو اعلان ڪيو آهي.
سوال اهو آهي ته انکانپوءِ به اهي گوسڙو استاد غير ذميواري ڪري معصوم ٻارڙن جي مستقبل سان کيڏندا رهندا؟؟
جيڪڏهن اڃا به ايئن ٿيو ته استادن جي مخالفت ۾ پوليس نه پر عوام روڊن تي نڪري اظهار جي آزاديءَ جو مظاهرو ڪندو.
عمران درويش سومرو
I_darvesh@yahoo.com
[/SIZE]