شاه عبداللطيف ڀٽائيءَ جي بيتن ۾ ٻٽا لفظ

'مختلف موضوع' فورم ۾ نصرالله ڏاهري طرفان آندل موضوعَ ‏21 جولائي 2022۔

  1. نصرالله ڏاهري

    نصرالله ڏاهري
    فعال رڪن

    شموليت:
    ‏15 مارچ 2020
    تحريرون:
    6
    ورتل پسنديدگيون:
    0
    ايوارڊ جون پوائينٽون:
    61
    شاه عبداللطيف ڀٽائيءَ جي بيتن ۾ ٻٽا لفظ
    ٻٽا لفظ: ٻٽا معني ٻٽ (گڏ) ٿي ڪم ايندڙ. ٻٽا لفظ هڪٻئي سان ٻٽ ( Together) ۽ لاڳاپيل هوندا آهن. لفظن جا اهڙا جوڙا هڪٻئي جا جوڙيوال هوندا آهن ۽ گڏجي ڪم ايندا آهن.
    ڊاڪٽر غلام علي الانا لفظن جي ان جوڙجڪ کي "تڪرار" سڏي ٿو.

    تڪرار: ڪنھن لفظ جي سڄيءَ صورت يا ڪنھن جز کي دھرائڻ جي عمل کي چئبو آهي، جنھن جي دھرائڻ سان لفظ يا ان جي حصي ۾ ڪا به تبديلي ڪانه ايندي آهي.
    مثال طور:
    #جان_جان پسين پاڻ، #تان_تان ناهِ سجود.

    مٿين سٽ م جان جان ۽ تان تان لفظن کي مڪمل دهرايو ويو آهي. ان عمل کي تڪرار سڏجي ٿو.
    ڪتاب: شاه عبداللطيف ڀٽائيءَ جي شاعريءَ جو لسانياتي اڀياس
    ليکڪ: ڊاڪٽر شازيه سفير

    ٻٽن لفظن وارا بيت
    پَتَنگُ چائِين پاڻَ کي، تہ ڄيري پَوء ڄاڻِي،
    #تان_تان تاڻِج تاءَ ڏي، جان آڳِ نہ اُجهاڻِي،
    وِسِهُ وِھاڻِي٠ اَتُ نہ ڏِجي عام کي،
    سر ڪلياڻ

    #جئن_جئن وَرَقَ وَرائِين، #تئن_تئن ڏٺو ڏوھُ؛
    تنھن ڪَھڻِيءَ ڪبو ڪوھُ؟ جي رھڻِيءَ رھيو نہ سُپرين.
    سُر يمن ڪلياڻ

    #جان_جان ناهِ ضرور، #تان_تان طبيب ناه ڪو،
    جهُ سو سَريو سُورُ، ته ڪَر ويڄُ ور پيو.
    يمن ڪلياڻ

    #وَٽَ_وَٽَ وٽِيءَ ۾، #مَٽَ_مَٽَ مَنڌُ ٻِيو؛
    قدر ڪيفَ ڪلال جو، پِياڪَن پيو؛
    اَچن دُرسُ دڪان تي، ڪَنڌَ قبول ڪيو؛
    سُرھا سِرُ ڏيو، چَکَن سُرڪَ سيَّد چئي.
    سُر يمن ڪلياڻ

    #جان_جان پَسِين پاڻَ کي، #تان_تان ناهِ سُجُودُ؛
    وِڃائي وُجُودُ، تِھان پوءِ تَڪبِيرَ چَئو.
    سُر آسا

    وَسنِ ۽ وَھسَنِ ، ڏيھاڙِي ڏِسَڻَ لَءِ ؛
    #ڏِسِي_ڏِسِي آئِيۡون ، توءِ تَلاشۡون ڪَنِ ؛
    ڍاپِيو نه ڍاپَنِ ، پَسَڻَ مَنجھان پِرِينءَ جي
    سۡر آسا

    #پَلَ_پَلِ ٿٖي پَلِي، ڏَمَ ڏِيهاڻِي ڪيتَرو؛
    پَسِي دُورُ دَرِياهَہ جو، وِچان ڪِينَ وَلِي؛
    ڪارِيءَ راتِ قَرِيبَ ڏي، مَنجهان حُبَ هَلِي؛
    نہ ڪنهن جهولَ جَهلِي، هُئِي سَمُنَ پُورِي سهڻي.
    سُر سھڻي

    #پَلَ_پَلَ ٿي پَلِيانسِ، پَلُ نہ رَھي پِرِينءَ رٖي؛
    جِئَن جهوريءَ کان جَهلِيانسِ، جِهڄِيو تِيئَن جهوريءَ پَوٖي.
    سُر رپ

    لڏيندي لباس جَتن جيڏو ئي ڪيو، اَچي آري ڄام جو #وَڻ_وَڻ مَنجھان واس، مِرون کينمِ مَاس، ھَڏَ ھلندا ھوتَ ڏي۰
    سرديسي

    #مُٺِ_مُٺِ سُورَنِ سَڀڪھين مون وٽ وَٿاڻان،
    ڀريون ڪِئو ڀُوڻان ،وئا وِھائُو نِڪري.
    سر حسيني

    #ڀِيڙي_ڀِيڙي ٻَنڌُ، سُورائِتِي! سَندِرو,
    ڪيچَ اَڳاهُون پَنڌُ، مَتان لَڪَنِ سين لَڳِي مَرِين!
    سر حسيني

    #ڪَڏهن_ڪَڏِهن جَيڏِيُون ! ڪو پَهُه اَچِئو پوءِ
    سو پڻ ساڙو هوءِ، هِيُ جو ساهُه سَرِيرَ ۾
    سُرُ حُسَينِي

    #جيئن_جيئن تَپٖي ڏينھن، #تيئن_تيئن تاڻيان پَنڌَ ۾،
    ڪو آڳانجهو نينھن، ٻانڀَڻ ٻروچن سين.
    سر حسيني

    ”#جان_جان هئي جيئري ورچي نه ويٺي،
    وڃين ڀون پيٺي، سِڪَندي کي سڄڻين. “
    سر سهڻي

    جي لوڻ لڱن لائيين، #چيري_چيري چم
    مون ڪر اڳي نه ڪيو، اهڙو ڪوجهو ڪم
    #جان_جان دعوا دم، #تان_تان پرت پهنوارن سان.
    مارئي

    نصرالله ڏاهري
     

هن صفحي کي مشهور ڪريو