منهنجن مسڪينن کان کل ۽ خوشي وسريل آهي

[صراط بلوچ]

******
تحرير، تشريح، نثري ترجمو ۽ پيشڪش _ صراط بلوچ
******
سر معذوري ۾ سسئي بابت رهبر لطيف جو هي بيت پڙهي مون کي ائين محسوس ٿيندو آهي ڄڻ رهبر لطيف هن بيت ۾ نه رڳو سسئي جي ڳالهه ڪئي آهي پر پنهنجي قوم جي مسڪينن، غريبن، بي پهچ، لاچار ماروئن جي حالت کي سسئي جي تمثيل سان بيان ڪندي چيو آهي ته
ڏکن ۾ تڪليفن ۾ جڪڙيل مارو ماڻهو مسڪيني ۾ بک ۾ بدحالي ۾ ايترو ته وڪوڙيل آهن جو هنن اڌ اگهاڙن مظلومن کان خوشيون، مسرتون ئي وسري چڪيون آهن
(اُگهاڙِيءَ وِهانءُ، وِيو ويچارِيءَ)
اھڙي صورت ۾ ھنن کي کل ڪيئن ايندي؟
(بُکِيءَ کِلَ نَہ اُڄَهي،)
هنن کي ايترو ته ڪمزور ۽ هيڻو ڪيو ويو آهي جو سماج جي ظالمن آڏو ڏمرجي مهاڏو اٽڪائڻ کان ئي لاچار بڻيل آهن. (ڏُکِيءَ ڏَمَرُ ناهِ،)
************************
سر معذوري داستان پهريون
بيت
ڏُکِيءَ ڏَمَرُ ناهِ، بُکِيءَ کِلَ نَہ اُڄَهي،
اُگهاڙِيءَ وِهانءُ، وِيو ويچارِيءَ وِسَرِي.
نثري ترجمو
غمن ۾ گرفتار ڪاوڙ ڪيئن ڪندي، جيڪا بکن ۾ پاهه آهي تنهن کي کل نٿي اچي سگهي. جنهن وٽ ويس وڳا ناهن ان ويچاري کان وهانءُ(خوشيون، مسرتون) وسري ويا آهن.