ڪولمبيا يونيورسٽي ۾ رياضيءَ جي ليڪچر دوران، هڪ شاگرد ڪلاس ۾ ليڪچر جي دوران ننڊ پئجي ويو. جڏهن جاڳيو ته ليڪچر ختم ٿي رهيو هو، تڏهن هن ڏٺو ته استاد وائٽ بورڊ تي ٻه سوال لکيا هئا.
هُن سمجهيو ته اهي هوم ورڪ جا سوال آهن، تنهنڪري هن انهن کي پنهنجي نوٽ بُڪ ۾ نقل ڪري ڇڏيو ته جيئن بعد ۾ حل ڪري سگهي.
جڏهن هن پهريون دفعو انهن مسئلن کي حل ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي، ته اهي کيس ڏاڍا ڏکيا لڳا.
پر هن هار نه مڃي، ۽ ڪلاڪن تائين لائبريري ۾ تحقيق ۽ مطالعو ڪندو رهيو، تان جو آخرڪار، هو هڪ مسئلو حل ڪرڻ ۾ ڪامياب ٿي ويو، جيتوڻيڪ اهو مشڪل چئلينج هو.
ٻئي ڏينهن ڪلاس ۾، جڏهن استاد هوم ورڪ بابت ڪجهه به نه پڇيو، ته شاگرد حيران ٿي ويو.
تجسس ۾، هو اٿي بيٺو ۽ پڇيو، "سائين! اوهان گذريل ڪلاس جي اسائنمينٽ بابت ڇو نه پڇيو؟"
استاد مرڪندي وراڻيو، "اهو ضروري نه هو. مون ته بس اهي سوال لکيا هئا، جيڪي سائنسدان اڄ تائين حل نه ڪري سگهيا آهن!"
اهو ٻڌي، شاگرد حيران ٿي ويو ۽ چيائين، "پر مون انهن مان هڪ مسئلو حل ڪري ورتو آهي، ۽ مون ان تي چار صفحا لکيا آهن!"
آخرڪار، يونيورسٽي هن جي دريافت کي تسليم ڪيو، ۽ هن جو حل ڪولمبيا يونيورسٽي جي رڪارڊ ۾ شامل ڪيو ويو.
اڄ به اهي چار صفحا يونيورسٽي ۾ موجود آهن.
شاگرد جي ان ڪاميابي جو سڀ کان وڏو سبب اهو هو ته هن استاد کي اهو نه ٻڌو ته "اهي مسئلا حل نٿا ٿي سگهن!"
هن رڳو اهو سمجهيو ته اهو هڪ مسئلو آهي، جنهن کي حل ڪرڻو آهي، ۽ بنا ڪنهن مايوسيءَ جي، محنت ۽ لگن سان ان کي حل ڪري ڇڏيو.
هيءُ ڪهاڻي اسان کي هڪ اهم سبق ڏئي ٿي:
ڪڏهن به انهن ماڻهن جي نه ٻڌو، جيڪي توهان کي چون ٿا ته توهان ڪجهه حاصل نٿا ڪري سگهو.
پر ياد رکو، اوهان ۾ پنهنجي منزل تائين پهچڻ، مشڪلاتن تي قابو پائڻ، ۽ پنهنجن خوابن کي پورو ڪرڻ جي پوري طاقت موجود آهي.
بس الله تي ڀروسو رکو ۽ محنت جاري رکو...