ڪاڪي آچار جي گهر مهمان اچي ويا۔۔۔۔ هاڻي صفا گڻنگ رات لڳي پئي هئي، ڪاڪي آچار جي گهر ۾ کٽون ئي ٻه، اوطاق تي به ٻه کٽون جن تي همون ۽ رنجيت لانگ ورائي ڦڙهه لڳا ستا پيا هئا۔۔۔ هاڻي ڇا ڪجي۔۔ ڪاڪي کي هيڏي ساري ڳوٺ ۾ ٻئي ڪنهن جو آسرو ته هو ڪونه سو بسم الله ڪري فقير جي گهران کٽ کڻڻ لاءِ نڪتو، فقير جي گهر ٻاهران پڄي ٻه ٽي سڏ ڪيائين۔۔۔ فقير اکيون مهٽيندو نڪري آيو۔۔ ؟ ڪاڪا ڏي خبر ايڏي رات جو؟ خير ته آهي۔۔؟ ها با خير آهي، خير آهي۔۔ يار هو مهمانڙا اچي ويا آهن سو مڙئي هڪ رات لاءِ کٽ پئي کپيم سو توکي عرض ڪرڻ آيس ته ٻيلي هڪ کٽ ڏي ۔۔۔ مڙئي هڪ رات لاءِ ۔۔ صبح جو موٽائي ڏيندومانءِ۔۔۔ فقير چيوۡ: ڪاڪا ڪهڙي ڳالهه ٿو ڪرين۔۔ اسان وٽ ڪٿان آيون کٽون؟؟؟ ڪاڪوۡ: يار مڙئي ٽل سل ڪري ڏي۔۔ فقير۔۔۔ ڪاڪا ! خبر به اٿئي ته گهر ۾ ڪل کٽون ئي ٻه آهن۔۔۔ هڪ ته بابا ۽ مان سمهندا آهيون ۽ ٻي کٽ تي امڙ ۽ مون واري فقيرياڻي سمهندي آهي۔۔ ڪاڪي ڪلهي تي بوڇڻ لوڏيندي چيو۔۔۔: بابلا ! کٽ نه ڏيو ته نه سهي ۔۔۔ پر يار سمهو ته فضيلت سان۔۔۔
جواب: سمهو ته فضيلت سان۔۔۔ هاهاهاهاهاهاها زبردست ادا۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ وڏي ڳالھ آ يار وڃي هان همانگير وارن ڏي اصلي ايڏون کٽان ته جو هڪ مڙس ٻن کٽن تي سمهندو آهي۔ يا وري ڪامي وارن ڏي وڃي هان۔۔۔۔ مونڏي آسرو نه ڪڃان مان پاڻ پلال تي رات جو سمهندو آهيان۔
جواب: سمهو ته فضيلت سان۔۔۔ فقير جو انتظار آهي ، ڳالهه سڌي ڪري ته ڇا ايئن آهي ڇا؟ ” باقي عجيب ڳالهه آهي، سمهڻ مهل به ايتريون جدايون ۔۔۔ ” پيءُ پٽ، ماءُ ننهن ؟؟؟؟ واقعي يار سمهجي ته فضيلت سان ۔۔۔ !!!
جواب: سمهو ته فضيلت سان۔۔۔ اڙي يار ڪهڙي ٿو ڳالهه ڪرين، سولنگي ته ٻه آهن، هڪ عاشق ٻيو همون۔۔ ٻئي مون واري اوطاق (مطلب ته ڪاڪا آچار جي اوطاق) جا سليڪٽڊ خدمتگذار اٿئي، ٻنهيءَجو رهڻ ڪرڻ، سمهڻ کيڏڻ اتي ئي هوندو اٿئي، هينئر به ڏس مون واري اوطاق تي وات پٽيو سمهيو پيو هوندو۔۔۔۔ =)) =))
