هڪ ڀيري ڪاڪو آچار شهر مان دير سان موٽيو پئي، رات به گهڻي ٿي وئي، ڳوٺ جي در تي چوڪيدار مليس، چوڪيدار پڇيس ”ڪاڪا ڪاڏي پيو وڃين رات جو“ ڪاڪو : ”بابلا! هينئر وعظ ٻڌڻ پيو وڃان“ چوڪيدار: ”ڪاڪا هيڏي ساري رات جو هاڻي ڪٿي وعظ ٿيئي پيو“ ڪاڪو: ”بابلا! ڪٿي وري ڪٿي ٿيندو، مون واري گهر ۾ ٿيندو“ چوڪيدارۡ: ” ڪاڪا ڀلا اهو ٻڌاءِ واعظ وري ڪهڙو آهي؟“ ڪاڪو: ”اها تو واري ڪاڪي، جيڪا منهنجي دير سان اچڻ تي روز وعظ ٻڌائيندي آهي“
جواب: ڪهڙو وعظ۔۔؟ هاهاهاها۔۔۔ ڪاڪا جا ته مزا لڳا پيا آهن روز ٿو مفت ۾ واعظ ٿو ٻڌي مٿان رمضان ٿو اچي پو ته واعظ سان گهٽ ڀت به ڊوھ تي ملندس
جواب: ڪهڙو وعظ۔۔؟ يار اسلام آبادي۔۔ توهانجي ڳالهين مان لڳي ٿو ته اڃان ڇڙا آهيو۔۔۔۔ پڇو سُور سگهرن کان۔۔۔ پر يار پاڻ هاڻ سڌري ويا آهيون، بس يونيورسٽي کان گهر، وري شام جو گهر کان دڪان وري ٺڪ ساڍي 9 بجي گهر۔۔۔ بس واعظ جي چوڻ جي پابندي ڪريون پيا۔۔
جواب: ڪهڙو وعظ۔۔؟ ها ها ها۔ يار عاشق مجبور۔۔۔ ڏسي وٺ، اسان به اڳي عاشق هئاسين، عشق عروج تي پهچڻ کان پوءِ اهي نتيجا هوندا اٿئي۔۔
جواب: ڪهڙو وعظ۔۔؟ اُها ته مونکي اڄ خبر پئجي وئي ته مست انهي واعظ تي ڪيترو عمل ڪندو آهي۔ :-bd :-bd =)) =)) :-t :-t
