هڪڙي ڀيري ٻوڏ جو خطرو وڌي ويو، سرڪار اعلان ڪيو ته پنهنجا گهر خالي ڪري ڪنهن محفوظ جاءِ تي هليا وڃو. سڀئي ماڻهو پنهنجي گهر جا ٽپڙ کڻي محفوظ جاءِ ڏانهن وڃڻ لڳا. ٽرانسپورٽ جي سهولت نه هجڻ ڪري ماڻهو تمام گهڻو پريشان هئا. وتايو فقير پنهنجي رليءَ کڻي سڌو مٿانهين جاءِ تي اچي بيٺو ۽ ماءُ کي چوڻ لڳو: ”امان! ڪڏهن ڪڏهن سڃائي به ڪم اچي ويندي آهي.“
جواب: ڪڏهن ڪڏهن سڃائي به ڪم ايندي آهي يار پنهنجي سنڌ جا ماڻهو به تقريبن سڃا ئي اچي ٿيا آهن۔۔ منهنجي خيال ۾ حڪومت انهن سڀني سنڌين کي وتائي فقير جي ان مثال وانگر ڏسڻ ٿي چاهي۔۔۔
جواب: ڪڏهن ڪڏهن سڃائي به ڪم ايندي آهي ها ها ها ها ها ها ها ها ها ها ها ها ها ها ها...............................................................................