هڪ همراهه کي ڏاڍي بک لڳي۔۔۔ گڏ مهمان به هجنس، کيسي ۾ پنجاهه رپيا۔۔۔ هاڻي ڇا ڪري۔۔؟ هڪ مهمان ڏاڍو چالاڪ هجيس۔۔ ڳالهه سمجهي ويو، کانئس پڇا ڪيائين ته سڄي ڳالهه چٽي ڪري ٻڌايائينس، مهمان چيو اهو ڪو مسئلو ئي نه آهي۔۔۔ هل ته سهي پاڻ سڀئي ڪنهن مشهور هوٽل تي انهيءَ ئي پنجاهه رپين ۾ پيٽ ڀري ماني کائينداسين به۔۔ کڻنداسين به۔ همراهه کي خبر هئي پنهنجي مائٽ جي طبيعت جي۔ سو بسم الله ڪري ويا شهر جي مشهور هوٽل تي۔ پيٽ ڀري هوٽل تي ماني کاڌائون، هر ڪنهن لاءِ وري الڳ پارسل پيڪيٽ به ٺهرايائون۔ ان کان بعد ۾مهمان همراهه کان 50 رپيا وٺي انهن کي چيو توهان نڪرو مان بل ڏئي اچان ٿو۔۔ ٿوري دير ٽيبل تي ويٺل رهيو، جڏهن بيرو بل کڻي آيو ته بل ڏيڻ کان کتو جواب مليس۔۔ بيري هوٽل جي مينيجر کي سڏرايو، مينيجر به جواب ملڻ تي وري ٺڪاءُ پوليس واري کي سڏرايو۔۔۔ پوليس واري جي اڳيان به همراهه ساڳي ڳالهه ڪئي۔۔ پوليس وارو جيئن ئي هوٽل مان همراهه کي ٿاڻي وٺي وڃڻ لاءِ ٻاهر ڪڍي نڪتو، همراهه پوليس واري کي چيو مون وٽ نه ڪو رپيو اٿئي، نه ڪو مون کي جيل وٺي وڃڻ سان ڪجهه ملندئي۔۔ ٽي ڏينهن کان بکيو هئس ان ڪري هاڻي ان ئي پئسن سان مڙئي ڍوءِ ڪري ماني کاڌم۔۔ جيل وٺي وڃن سان توکي ڪو فائدو ناهي۔۔۔ پرديسي ماڻهو آهيان دعا ڏيندومانءِ۔۔۔۔ پوليس واري چيس، يار تنهنجي شڪل ڏسي رحم ٿو اچي، ڀلا خرچي ڪراءِ هتان ڦڙتي ٿي۔۔۔ همراهه کيس پنجاهه رپيا ڏئي اوڏي مهل روانو ٿيو۔۔ ان کي چئبو آهي ٿوري پئسن ۾ ماني کائڻجو صحيح طريقو۔۔۔
جواب: 50 رپين ۾ فائيو اسٽار هوٽل ۾ ماني۔۔۔ وڃ ڙي 50 روپين ۾ همراهه ماني کائي کڻي به ويا ۽ بچي به ويا، پر اسان وٽ هڪڙو زلفي شاهه آهي، همراهه کي مُڌ جون لڳل آهن، نئون نئون ماستر لڳو، هڪ ڏينهن ڊوڙندو مون وٽ آيو، چيائين ته سائين نثار اڄ مون دين جي وڏي خدمت ڪئي آهي ! مونکي شاباس ڏي، چيومانس ته زُلفي الله تنهنجو ڀلو ڪري ڇاڪيو اٿئي ڪهڙي دين جي خدمت ڪئي اٿئي چوڻ لڳو مونکي جيڪو ڪلاس مليو آهي، ان ڪلاس ۾ جيڪي به راوڙا ، ڪولهي، عيسائي ، هندو ڇوڪرا هُئا ، انهن کي ميزن تي بيهاري تاڙون (چماٽون)هڻي زوري ڪلمون ڀرايو اٿم ! هڪ دفعو زلفي شاهه پنهنجي ڪلاس جي ٻارن کي پنهنجي ٻل تي اسڪول جي هيڊ ماستر کان پنهنجي ڪلاس جي شاگردن کي پڪنڪ واسطي حيدرآباد وڃڻ جي اجازت ورتي، جڏهن ته سندس کيسي ۾ صرف 20 روپيا هُئا، زلفي شاهه ڪلاس جي شاگردن کي بس اسٽاپ جي هڪڙي پاسي بيهاري حيدرآباد ويندڙ هڪڙي بس جي ڪنڊيڪٽر کي چيو ته هي ٻارڙا سومرا محلا ۾ قائم هڪڙي يتيم خاني جا آهن، الله ڪارڻ کين حيدرآباد تائين کڻي هل رب سائين توکي ڀاڙا ڏيندو، سو بس جي ڪنڊيڪٽر هائو ڪار ڪئي، کين چيو ته بس جي ڇت تي وڃي ٻارن کي ويهار، جيئن ته زلفي شاهه جي ڪلاس جا شاگرد ٻي درجي واري ڪلاس جا شاگرد هُئا کين بس جي ڇت تي ويهاري بس ۾ اچي صدائون هنيون ته آهي ڪو مومن مسلمان ڀا جيڪو سومرا محلا ٽنڊو محمد خان جي يتيم خاني جي يتيم ٻارن جي مدد ڪري جيڪي هن بس جي ڇت تي ويٺا آهن، هر ڪنهن ماڻهو پنج پنج ڏهه روپيا ڏنا حساب لڳايائين ته ٽي سئو روپيا ٿي ويس، پاڻ حيدرآباد ۾ لٿو، بدين بس اسٽاپ تان ٻارن جون قطارون ٺاهي، پيرين پند ڏي ڙي بندا ڏئي وڃ خدا جي راهه ۾ صدائون لڳائيندو ويو، رستي تي هر احساس وند ماڻهو ڪنهن سئو روپيه ڏنا ڪنهن پنجاهه روپيا ڏنا، ڪنهن روپيو ڏنو حساب لڳايائين ته معاملو هزارن کان چڙهي ويو، زُلفي شاهه جي منزل پيرين پند ٻي درجي جي شاگردن سميت سنڌ ميوزم حيدرآباد هُئي، اتي ٻارن کي خوب گهمائي، ڦيرائي، حيدرآباد ۾ راحت سينيما جي پاسي ۾ نهاري هوٽل تي آيو جتي فقير مخير ماڻهن جي ماني کارائڻ جي آسري قطارون ڪري ويهندا آهن اتي انهن فقيرن سان ٻارن کي قطارون ڪري ويهاريائين، ڪافي سارا الله وارا ماڻهو گڏ ٿي ويا جن معصوم ٻارڙن کي جي ڀري نهاري وارو ٻوڙ ماني سميت کارايو، ان کانپو زلفي شاهه ٻارن کي وٺي سڌو ريلوي اسٽيشن حيدرآباد تي آيو، جتان شام جو پنجين وڳي واري ريلوي گاڏي جيڪا حيدرآباد کان بدين واسطي نڪرندي آهي ان گاڏي ۾ اڪثر فقير فقرا اصل ٽولن جي حساب سان هوندا آهن ان ۾ اچي ٻارن کي ويهاريائين۔ اهڙي طرح شام جي ڇهين وڳي پنهنجي شاگرد ٻارن کي حيدرآباد شهر جي پڪنڪ ڪرائي ٽنڊو محمد خان ۾ پهتو هر ٻار کي پنهنجي پنهنجي گهر پهچائي صرف ويهن روپين مان ساڍا ٽي هزار ڪمائي ماستر زلفي شاهه اچي ٽنڊو محمد خان ۾ آسائتو ٿيو۔ هاڻي مست تون ٻُڌائي ته تو واري ڀوڳ سان منهنجا سچا ڀوڳ اصل ٺهن پيا يا نه !
جواب: 50 رپين ۾ فائيو اسٽار هوٽل ۾ ماني۔۔۔ سائين۔۔۔ ڇا ٻڌايان۔۔ ذلفي شاهه جي ان قصن تي مست جو وات ڪٽلي ٿي ويو آهي۔۔ بس هوشياري هجي ته اهڙي۔۔
جواب: 50 رپين ۾ فائيو اسٽار هوٽل ۾ ماني۔۔۔ بس دوست ڪڏهن ٽائم مليو ته زلفي شاهه جي تصوير جيڪا ڪجهه ڏينهن پهرين مون ڪڍي آهي توهان سان ضرور هتي ئي ونڊ ڪندس۔ ساري ٽنڊو محمد خان ۾ منهنجو جي گهريو ۽ دل گهريو دوست آهي، ڪپڙا ڦاٽل، گنجي مٿي ۾ مٽي جو مير هٿن پيرن جا نُنهن وڏا، پير اگهاڙا، سياري ۾ قميص به لٿل هوندي اٿس ۽ وري اونهاري ۾ همراهه اوور ڪوٽ ۾ ملبوس نظر ايندو، آهي چين سموڪر آهي، روزاني مونکان ملڻ کانسوا منهنجي در کان ٽس کان مس ڪونه ٿيندو آهي، کيس اوجهري پڪوڙا ڊبل روٽي کائڻ جو سدائين شوق رهندو آهي، خير زُلفي شاهه جا کوڙ سارا ڀوڳن وارا قصا موجود آهن الله سائين چاهيو ۽ زندگي رهي ته ونڊ ضرور ڪندس ۔ هاڻي ننڍ پئي لڳي ٺيڪ آهي سنڌ سلامت ساٿ سلامت
جواب: 50 رپين ۾ فائيو اسٽار هوٽل ۾ ماني۔۔۔ مست بابلا ، توهان وارو لطيفو به واه جو لڳو پر جڏهن نه سائين جو سچو قصو پڙهيم ته کل نڪري وئي واه سائين واه توهان جو دوست ........... سائين نثار ناز ڏي به الله خيئر ڪري ان جو دوست آهي ڪجهه ته اثر سائين ڏي آيو هوندو مٿان وري عيد به آهي ها ها ها ..... سدائين گڏ
