منير سولنگي تو لاءِ پرين ويهي مون پور پچايا ها، تون ساٿ اچي ڏيندين سڀ وهم اجايا ها. آخر ته چري دل آ، جو تنهنجي مٿان هرڪي، برسات اُٺي غم جي، ته به نيڻ اجاياها. معراج ڏسي ڪوئي ها، منهنجي مسرت جو، جنهن وقت پرينءِ منهنجي گھر پير گھمايا ها. جذبن جي گلستان ۾ هڪ وار نهار آئي، سيني تي پٽا جڏهن تو نانگ نمايا ها. آباد رهي ساقي، شل تنهنجو هي ميخانو، ڪڏهن ته اسان ڀي هت، ڪجھ جام لٽايا ها. تڙپيس ۽ رنس ليڪن هن خونه مٽي پنهنجي، پٿر جي خدا آڏو سجدا مون گنوايا ها. هر وقت مٺا ماندو، توڪاڻ ”منير“ آهي، تو جنهن کي صنم جلون جا چنڊ چمايا ها۔
جواب: تو لاءِ پرين ويهي مون پور پچايا ها، آخر ته چري دل آ، جو تنهنجي مٿان هرڪي، برسات اُٺي غم جي، ته به نيڻ اڃاياها. بهترين شآعري ونڊ ڪئي آهي اوهان۔ هتي عاشق پنهنجي ڪيفيتن کي ڪيئن ٿو واضح ڪري سو صاف ظاهر آهي۔ ادا عاشق اوهان عاشقن جو ذڪر ڪيو آهي، هنن ڪهڙا جتن ڪيا آهن ان کي به ٻڌايو آهي۔ مهرباني
جواب: تو لاءِ پرين ويهي مون پور پچايا ها، ادا عاشق بهترين شاعريءَ جو ونڊ ۽ ڊزائين ۾ به بهترين ڪوشش آهي، توهان ڪوشش ڪري ڦوٽوشاپ جي ڊزائين ۾ اڃان بهترين آڻيو۔۔۔ رنگن جو امتزاج ۽ اکرن جي سائيز ۽ آئوٽ لائين کي ٿورو بهتر ڪرڻ جي ضرورت آهي۔۔ تمام بهترين ڪوشش آهي۔۔۔
جواب: تو لاءِ پرين ويهي مون پور پچايا ها، ها ادا مست بلڪل مان اڃان سکان ٿو۔ اوهان جي دعا کپي۔ مهرباني ادا مست
