مست
سينيئر رڪن
سنڌ يونيورسٽيءَ ۾پڙهڻ دوران پهرئين سال ۾ هڪ ڏينهن مان گرمين ۾ ٽاڪ منجهند جو هاسٽل ڏانهن هڪ دوست ڏي وڃڻلاءِ گهران نڪتس۔۔۔ مٿان مڊٽرم پيپر اچڻ وارا هئا، انهن جي تياري ڪرڻي هئي، گهڻو ڪري منجهند جا 4 ٿيا هئا۔ ڪالوني کان پنڌ ڪندو سينٽرل لائبريري جي ويجهو پهتم ته هڪ پوليس جي موبائل ڏسڻ ۾ آئي۔
جنهن ۾ 4 پنج ڏنڊا مشٽنڊا سپاهي چڙهيو ويٺا هجن، هڪ انسپيڪٽر يا صوبيدار اڳيان تشريف فرما هيو۔ گاڏي کي اسٽارٽ ڪرڻجي ڪوشش ڪري رهيا هئا، گاڏي به پراڻي ماڊل جي، سو اسٽارٽ ٿئي ته ڪيئن ٿئي، اهڙين گاڏين کي ڏسي سمجهه ۾ اچي ٿو ته ڇو اسان واري پوليس سدائين دير سان مقامِ واردات تي پڄندي آهي ۽ ڇو مجرم سندن کان ڀڄي وڃن ٿا۔ خير مان پنهنجي منهن هيڏانهن هوڏانهن جا نظارا ڪندو اڳتي وڌڻلڳس، گاڏي اڃان اسٽارٽ نه ٿي۔۔ مجبورن ڪجهه سپاهين کي لهي ڌڪو ڏيڻو پيو، ڪافي ڪوشش ڪين پر گاڏي اسٽارٽ نه ٿي، وري سڀني سپاهين لهي گڏجي ڌڪو ڏيڻ شروع ڪيو۔۔ وري به کڙتيل نه نڪتو۔۔
اهو ڏسي صوبيدار هيڏانهن هوڏانهن نظر ڦيرائي، اچي اچي مون مست تي نظر پيس۔۔۔ ڇو ته ان ڏينهن ڊپارٽمنٽ ڪنهن بائيڪاٽ جي ڪري سوير بند ٿي ويا هئا ۽ يونيورسٽي جي زيرو پوائنٽ وٽ مون کان سواءِ ۽ پوليس وارن کان سواءِ ٻي ڪابه مخلوق نه هئي۔۔۔ صوبيدار مون کي سڏ ڪيو، مان جيڪو هاسٽل تي وڃڻ وارو رستو ورتو هو، اهو موبائل کان ٿورو ئي پرتي هو۔۔۔ ان وقت منهنجو گاڏي جي ڪنڊيشن تي ڪو ڌيان نه هو، صوبيدار جي سڏ ڪرڻ تي مان گهٻرائجي ويس، ذهن ۾ طرح طرحجا خيال اچڻلڳا گمشده ماڻهن جا ڪيس، تشدد، ڇترول، اهي ڳالهيون ته پنهنجي عام دوستن کان ٻڌندا هئاسين۔۔۔ پگهر اچڻشروع ٿي ويا۔۔ پر همت ڪري اڳتي وڌيس۔۔
صوبيدار چيو ”ڇوڪرا! يار هي اسان جي گاڏي خراب ٿي پئي آهي، نه ٿي اسٽارٽ ٿئي، ذرا هن کي ڌڪو ته ڏيار“ مون چيو ” سائين! ايترا سارا صحتمند سپاهي موجود آهن، انهن جي ڌڪي سان گاڏي اسٽارٽ نه ٿي ٿئي ته منهنجي (مست) جي ڌڪي سان ڪيئن اسٽارٽ ٿيندي؟” صوبيدار کلندي چيو! ”يار! ڳالهه سمجهندو ڪر، تون عوام آهين”
هممم، اهو ٻڌي مون به سپاهين سان گڏ گاڏيءَکي ڌڪو ڏيڻشروع ڪيو، اڃان به ٻه سپاهي چڙهي گاڏي تي بيهي رهيا۔۔۔ باقي جي ٻن سپاهين سان گڏ مون جيئن ئي گاڏيءَ کي ڌڪو ڏنو، گاڏي اسٽارٽ ٿي وئي، زوزٽ ڪرڻلڳي۔
اهو ڏسي صوبيدار چيو ” ڏس!مان چيومانء نه، تون عوام آهين، ۽ اها اٿئي عوام جي طاقت” مون کلندي وراڻيومانس: ”سائين! منهنجي طاقت جو اندازو ڏيارڻجي مهرباني”
جنهن ۾ 4 پنج ڏنڊا مشٽنڊا سپاهي چڙهيو ويٺا هجن، هڪ انسپيڪٽر يا صوبيدار اڳيان تشريف فرما هيو۔ گاڏي کي اسٽارٽ ڪرڻجي ڪوشش ڪري رهيا هئا، گاڏي به پراڻي ماڊل جي، سو اسٽارٽ ٿئي ته ڪيئن ٿئي، اهڙين گاڏين کي ڏسي سمجهه ۾ اچي ٿو ته ڇو اسان واري پوليس سدائين دير سان مقامِ واردات تي پڄندي آهي ۽ ڇو مجرم سندن کان ڀڄي وڃن ٿا۔ خير مان پنهنجي منهن هيڏانهن هوڏانهن جا نظارا ڪندو اڳتي وڌڻلڳس، گاڏي اڃان اسٽارٽ نه ٿي۔۔ مجبورن ڪجهه سپاهين کي لهي ڌڪو ڏيڻو پيو، ڪافي ڪوشش ڪين پر گاڏي اسٽارٽ نه ٿي، وري سڀني سپاهين لهي گڏجي ڌڪو ڏيڻ شروع ڪيو۔۔ وري به کڙتيل نه نڪتو۔۔
اهو ڏسي صوبيدار هيڏانهن هوڏانهن نظر ڦيرائي، اچي اچي مون مست تي نظر پيس۔۔۔ ڇو ته ان ڏينهن ڊپارٽمنٽ ڪنهن بائيڪاٽ جي ڪري سوير بند ٿي ويا هئا ۽ يونيورسٽي جي زيرو پوائنٽ وٽ مون کان سواءِ ۽ پوليس وارن کان سواءِ ٻي ڪابه مخلوق نه هئي۔۔۔ صوبيدار مون کي سڏ ڪيو، مان جيڪو هاسٽل تي وڃڻ وارو رستو ورتو هو، اهو موبائل کان ٿورو ئي پرتي هو۔۔۔ ان وقت منهنجو گاڏي جي ڪنڊيشن تي ڪو ڌيان نه هو، صوبيدار جي سڏ ڪرڻ تي مان گهٻرائجي ويس، ذهن ۾ طرح طرحجا خيال اچڻلڳا گمشده ماڻهن جا ڪيس، تشدد، ڇترول، اهي ڳالهيون ته پنهنجي عام دوستن کان ٻڌندا هئاسين۔۔۔ پگهر اچڻشروع ٿي ويا۔۔ پر همت ڪري اڳتي وڌيس۔۔
صوبيدار چيو ”ڇوڪرا! يار هي اسان جي گاڏي خراب ٿي پئي آهي، نه ٿي اسٽارٽ ٿئي، ذرا هن کي ڌڪو ته ڏيار“ مون چيو ” سائين! ايترا سارا صحتمند سپاهي موجود آهن، انهن جي ڌڪي سان گاڏي اسٽارٽ نه ٿي ٿئي ته منهنجي (مست) جي ڌڪي سان ڪيئن اسٽارٽ ٿيندي؟” صوبيدار کلندي چيو! ”يار! ڳالهه سمجهندو ڪر، تون عوام آهين”
هممم، اهو ٻڌي مون به سپاهين سان گڏ گاڏيءَکي ڌڪو ڏيڻشروع ڪيو، اڃان به ٻه سپاهي چڙهي گاڏي تي بيهي رهيا۔۔۔ باقي جي ٻن سپاهين سان گڏ مون جيئن ئي گاڏيءَ کي ڌڪو ڏنو، گاڏي اسٽارٽ ٿي وئي، زوزٽ ڪرڻلڳي۔
اهو ڏسي صوبيدار چيو ” ڏس!مان چيومانء نه، تون عوام آهين، ۽ اها اٿئي عوام جي طاقت” مون کلندي وراڻيومانس: ”سائين! منهنجي طاقت جو اندازو ڏيارڻجي مهرباني”
