ڳاڙهو هيڊو آسمان،
ڪانوَ لنون ٿا.
ڪَڪِي نِم انهيءَ هيٺيان آهه سَرءُ سنسان،
پَنَ ڇڻن ٿا.
واءُ اُتر جو، ڦيراٽيون ڏي جنهن ۾ جَڳُ جهان،
وَڻ لڏن ٿا.
رُت جو ڦيرو، مٽيءَ گهيرو، سارو ڪون مڪان،
ساٿِ ڦِرن ٿا.
هاءِ حياتي! موت ڇڏيو آ ڪنهن جو نانءُ نشان؟
ڏينهن کٽن ٿا.
ڪي ڪيئن مَرن، ڪي ڪيئن مرن سڀ نيٺ ٽٽن ٿا.
سڀ نيٺ ٽٽن ٿا.
ڪانوَ لنون ٿا.
ڪَڪِي نِم انهيءَ هيٺيان آهه سَرءُ سنسان،
پَنَ ڇڻن ٿا.
واءُ اُتر جو، ڦيراٽيون ڏي جنهن ۾ جَڳُ جهان،
وَڻ لڏن ٿا.
رُت جو ڦيرو، مٽيءَ گهيرو، سارو ڪون مڪان،
ساٿِ ڦِرن ٿا.
هاءِ حياتي! موت ڇڏيو آ ڪنهن جو نانءُ نشان؟
ڏينهن کٽن ٿا.
ڪي ڪيئن مَرن، ڪي ڪيئن مرن سڀ نيٺ ٽٽن ٿا.
سڀ نيٺ ٽٽن ٿا.
