واهه سائين واهه تمام بهترين شيئرنگ۔ وات تي پٽي ٻڌل اٿس پوءِ بي هون هون هون هون ڪري رهي آهي۔ الله ڪاٿي بس ڪرائين انهن کي باقي بلوچ جي ڀيڻي ناهي۔
shabashshabashshabashshabashshabash lajwab-sharinglajwab-sharinglajwab-sharinglajwab-sharinglajwab-sharing sindhsalamatsaathsalsindhsalamatsaathsalsindhsalamatsaathsalsindhsalamatsaathsal
وا ادا اهڙن ماڻهن لاء اهڙا بيلٽ ئي هئڻ گهرجن ويسي به عورتون مردن کان وڌيڪ ڳالهائينديون آهن مرد ٿڪل ٽٽل ٻاهران اچي زماني جو ٽينشن پاڻ سان کنيو ۽ گهر پهچي ته وري زال جو ٽينشن چپ به نه ڪندي وري ڊرائيورنگ دوران جي بس نه ڪري ته ان جو اهو ئي علاج آهي نه ته ٻئي هوندا اسپتال ۾ مائي بس ڪندي ڪانه ڳالهائڻ کان ان ڪري اهو علاج واه واه
ادا علي علي اوهان شايد ٻڌو هوندو ته: هڪڙي بادشاهه پنهنجي سلطنت ۾ اعلان ڪرايو ته جيڪو ماڻهو مونکي ڪوڙ هڻي ٻڌائيندو ته مان ان کي وڏا انعام واڪرام ڏيندس پر جيڪڏهن جنهنجي ڪوڙ مون کي متاثر نه ڪيو ته پوءِ مان ان کي ڦاهو ڏيندس۔۔۔۔۔۔۔۔ گهڻا تو مون جهڙا روز وڃين ڦاهو کايو اچن۔۔۔ پر سائين ادا عبدالوهاب جهڙو هڪڙو همراهه ويو بادشاهه سلامت جي سلطنت ۾ اتي پهچي وڃي ڀير تي ڏونڪو هنيائين۔۔۔ غلام ٻاهر نڪتو۔۔۔۔ غلام کي چيائين ته وهاب آيو آهي پنهنجو ڪوڙ ٻڌائڻ، بادشاهه سلامت کي اهو وڃين پيغام پهچايو غلام ته سائين هڪڙو ٻيو ڪوڙو آيو آهي ڦاهو کائڻ لاءِ حڪم ڪيو اڳ واٽ وڃين جلاد کي تيار ڪيان۔۔۔ علي علي خبر اٿئي مٺا ته ادا وهاب بادشاهه کي ڪهڙو ڪوڙ هڻي ٻڌايو۔۔۔۔۔ ادا علي علي مٺا تون به ڏاڍو سادو آهين۔۔۔۔۔۔ بادشاهه سلامت پنهنجي رايا کي گهرايو محفل سجائجي وئي وهاب ڪوڙي کي گهرايو ويو۔۔۔۔ پوءِ ته اصل ادا وهاب وڃي وڏي صندل تي چڙهي ويٺو ۽ بادشاهه سلامت کان اجازت گهرڻ لڳو ته قبلا سائين جي اجازت هجي ته وهاب ڪوڙو پنهنجو ڪوڙ پيش ڪري۔۔۔۔۔۔۔۔ تنهن تي بادشاهه سلامت وارڻيو ته اوهان کي اجازت آهي۔۔۔ ادا وهاب پنهنجو ڪوڙ بيان ڪيو ته سائين مون واٽ سان ويندي هڪڙي ڳوٺ جي ٻاهران چئن (4) عورتن کي هڪڙي کٽ تي اصل خاموش انداز ۾ ڏسي آيو آهيان۔۔۔ همراه وهاب جو اهڙو ڪوڙ هڻڻ ۽ بادشاهه جو کلڻ پوءِ ادا وهاب جا وڃي ٿيا ست خير ڏاڍا انعام و اڪرام وٺي ڪري اچي ويٺو اٿئي ڪنڌ ڪوٽ ۾ هاڻي ته منهنجي خيال ۾ ڀائو جا پئسا به ختم ٿي ويا آهن۔۔۔ ادا علي علي چوندا آهن ته عورتون ويٺون هجن پنهنجو پاڻ ۽ اهي به خاموش ته پوءِ انهي کان وڌ ڪو ڪوڙ ٿي نه ٿو سگهي۔۔۔۔۔ سائين نثار ابڙو صاحب اوهان جي شيئرنگ تمام پياري آهي۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔lajwab-sharing
ادا اوهان کي خبر آهي ادي وهاب جا پئسا ڇو کپي ويا ادا ادو وهاب جيئن ئي انعام وٺي ٻاهر نڪتو ته اڳيان فقير بيٺو هو بس پوء ۡبر ٿي فقير جي ڦندن جي سو وهاب جو کيسو خالي فقير مزن ۾ ادا پر يار وهاب ڇا ڪري هڪ پاڙي جو ٻيو بلوچ سو سنگت سان سر لڳي پر يار ڪجه سياڻو ٿي ها ته اهڙا ڏينهن نه ڏسڻا پونس ها
دوستو؛ هن سيٽ بيلٽ جا احتياط؛ خيال ڪجو، بيلٽ صرف ڀاڄائيءَ جي وات تي چاڙهجو، ان جو ناجائز فائدو نه وٺجو، ايئن نه ٿئي ته نڪ تي به چاڙهي ڇڏيو، ساه گهٽجڻ سان ڀاڄائي ويچاري ڪٿي الله کي پياري نه ٿي وڃي ...
ادا علي علي چئبو ته ادا وهاب توهان کي اها ڳالهه ٻڌائي آهي asul matt ادا وهاب توهان مان مون کي اها اميد ته نه هئي hatt-pare shabashshabash lajwab-sharing sindhsalamatsaathsal
ها ادا ادي واهب جي پيٽ ۾ ڪا ڳاله بيهندو ڪٿي آهي جيستائين اها ڳالهٻاهر نه ڪڍي ته اصل پيٽ سور سان مري وڃي سو ادا ڪچي ڪري وڌائين اوهان جي پر ادا فقير جي دل کي ڪهڙو لوڏو فقير ته هوندا فقير آهين ڪير به ڪجه چئي فقير جي دل کي لوڏو ئي نه shal judy hujeensuhnan saan
lajwab-sharing ادا علي علي اها سيٽ تي ويٺل مائي ته بيلٽ ٻڌل جي باوجود ڳالهائي پئي ماٺ ته نه ڪئي اٿس انهي جا چپ هلن پيا عورت ماٺ ڪري اهو ممڪن نه آهي sadayeen gud
ادا زاهد صوفي فقير، الله جي ڏني مان ڪوڙ ٺاهڻ تو ڪو تو جهڙي صوفي فقير کان سکي، مٺا مان ته بادشاهه وٽ هلڻ لاءِ تيار ئي ڪونه هوس، توهان ئي ته چيو هو ڪوڙ مان ڳالهائيندس، باقي مان اڳيان بادشاهه ملامت کي توهان وارا لفظ چوندو ويندس. نالو ٿيو منهنجو مونکي پئسه مليا جام، ادي الجميلي کي پان به ڪونه وٺي ڏنم، سو ادو اچي ڪاوڙيو چيائين ته هاڻي قمبراڻي جي ڪڍ بلا پئي نه پئي باقي فقير ضرور پوندس، سو سائين هاڻي جٿي ڪٿي پراڻي سائيڪل جي ٽائر وانگر جٿي ڪٿي ڦاٽو بيٺو آهي، ته مان ڪٿي ويچاري وهاب کي ڪوڙو ڪيان، پر ڦري گهري ڳالهه ڳچي ٿي پئيس. سائين ڪيون به ڇا؟ جي ڏيون ٿا به ويل نه ٿا ڏيون به ويل. ويتر فقير جهڙو ماڻهو. اگر ٿوري ٿو دير ڪريان ته اسان جي رهنما ٽوني وانگر مٿو ئي کائي ٿو وڃي. انهي ڪري پوءِ فقيرن جي لاءِ هي شاعر ٺاهيو آهي. سهڻا سڄي ڏينهن ۾ مون ڪل ڪمايا چار سئو، ڏينهن جو گرمي، رات جو جوڻي جو ڀئو، مولا جي مخلوق ۾ فقيرن کي ڏيڻو پيو سئو، جي نه مليو فقيرن کي سئو، ته ڪپڙا نه هوندا قمبراڻي کي. suhnan saan hall chari hatt-pare سائين فقير باقي ڇا ۾ راضي هوندا آهن. انهن ئي نيڪ ڳالهين ۾ ته راضي هوندا آهن. ڪنگ گهٽ لکندا آهن. اهي رڳو کلندا آهن. نه ادا، فقير مون ڳالهه ڪنهن کي به نه ٻڌائي، پر اهڙن فقيرن جي فقيري کي هر ڪوئي ڏسندو آهي. ته انهن جي فقيري ڪيئن ٿي ماڻهن جا ڪپڙا ڦاڙي. ادا وهاب کي پيٽ ۾ ڪا ڳالهه بيهندي ڪانهي. پاڻ ته سائين کانڀُوُ خان آهي جو راز ٿو رکي. هائو ادا هائو پنهنجي پٺي ڪنهن کي نظر ناهي ايندي. مون مسڪين ڳالهه ڪئي الائي ڪانه منهنجو نالو ائين کنيو اٿئي جيئن ميونسيپل واري ڪتا مار مهم شروع ڪندا آهن. ادا عظيم بلڪل سچ ٿو چئين عورتن جي لاءِ هڪ فارمولو تيار ڪيو آهي عورت + خاموشي = موت عورت + هِت هُت جون ڳالهيون = زندگي زبردست
