يا رب! غرور ۽ تڪبر اهو سيلاب آهي جو تناور درخت پاڙؤن پٽي ڇڏيندو آهي. منهنجيءَ دانائيءِ کي هيچمداني ڏي! منهنجي هاٺي کان سوا سڌي رک! يا رب! منهنجي ڏات ڏينڀوءَ وانگر نه بڻاءِ ان کي پوپٽ جا پر ڏي ۽ رنگ ۽ خوشبو جو شيدائي ڪر! يا رب! مون کي دارا ۽ سڪندر جي قد وقامت نه گهرجي! مون کي حافظ جو ترنم ۽ خيام جي سرمستي عطا ڪر! مون کي شمس تبريز ۽ روميءَ واري حيرت ڏي ۽ ان ۾ قلندري شان پيدا ڪر! مان پاڻ سان حقارت به نه ڪيان ۽ پاڻ کي حقير به نه سمجهان! يا رب! هيءَ زندگي مختصر آهي ، پن تي ماڪ ڦڙي وانگر . جو اس ۾ اڏامي وڃي ٿو .ان کي صاف ۽ شفاف بڻاءِ ان ۾ نرمي پيدا ڪر! يا رب ! مون کي حسد جي باھ کان پناھ ڏي! هر حاسد کي پنهنجي دوزخ مان کڍ! هن جي دل تان زنگ مٽائي ،ان کي آئيني وانگر صيقل ڪر! يا رب! مان تو اڳيان سربسجود ٿي خليل جبران وانگر چئي رهيو آهيان .“مان ڪنهن سهي کي شڪار ڪيان ، ،ان کان اڳي مون کي شينهن جو شڪار بڻاءِ!“ يا رب! هر ڪنهن کي عزت به تون ٿو ڏئين ۽ ذلت به تون ٿو ڏئين ! مون ۾ اها صلاحيت پيدا ڪر ته عزت ڏسي نه اڀامان ۽ ذلت ڏسي دلشڪستو نه ٿيان. يا رب! تنهجي ساٿ کان سواءِ ، دنيا جو هر ساٿ عارضي آهي. مون کي ايتري سگه ڏي ته جڏنهن مان تنهنجي پٺيان اچان ته پنهنجا پير نه ٿڪجڻ! يا رب! منهنجا نقش قدم جيسيتائين طوفان ۾ ڍڪجي وڃن ، تيسيتائين مون کي منهنجيءَ منزل تائين رسائي ڏي منهنجا پير اڳي ئي لهو لهان آهن ،انهن کي وڌيڪ آزمائش ۾ نه وجھ! يا رب! منهنجي تقدير غيب جو حصو آهي. مان ڪير جو ان جي قبل از وقت پيش گوئي ڪري سگهان! منهنجي واڳ تنهنجي وس آهي. مان ڪير جو پاڻ وهيڻو ٿيان! يا رب! مون کي هلڪي مرڪ عطا ڪر!ٽهڪ تقدير ۾ ڏار وجهي ڇڏيندا آهن ،انهيءَ جا ٿوڻيون ٿنڀا ڊاهي وجهندا آهن. هر قهقهوخنجر وانگر قاتل ٿيندو آهي. مون کي ان جي اڻي کان محفوظ رک! يا رب! ڪاش!مان تنهنجي حضور ۾ مٽجي ميٽ ٿي وڃان ، پاڻ کي ڪجه به نه سمجهان ، ڪجه به نه کان به ڪمتر سمجهان! يا رب! مون کي گاھ جي پتي کان به نهٺو بڻاءِ ۽ ان کي هر طوفان کين وڌيڪ مضبوط ڪر! يا رب! منهنجي زندگي ۽ موت به تون آهين ، حال ۽ مستقبل به تون آهين مون تان پنهنجو هٿ نه هٽاءِ! اهو پوئين گهڙي تائين وڻ تي ساوڻ جي ڪڪر وانگر رهي ۽ ان جي رم جهم ۾ رتي ڀر ڪمي نه اچي! آمين ثم آمين
