عرس پريو سينيئر رڪن 14 جنوري 2011 #1 رَڳُون ٿيون ربابُ، وَڄَنِ ويلَ سَڀَڪَنهِين؛ لُڇَڻُ ڪُڇَڻُ نه ٿِيو، جانِبُ ري جَبابُ؛ سوئِي سَنڌِيندُم سُپِرِين، ڪَيسِ جنهن ڪَبابُ؛ سو ئِي عينُ عَذابُ، سو ئِي راحَتَ رُوحَ جي
رَڳُون ٿيون ربابُ، وَڄَنِ ويلَ سَڀَڪَنهِين؛ لُڇَڻُ ڪُڇَڻُ نه ٿِيو، جانِبُ ري جَبابُ؛ سوئِي سَنڌِيندُم سُپِرِين، ڪَيسِ جنهن ڪَبابُ؛ سو ئِي عينُ عَذابُ، سو ئِي راحَتَ رُوحَ جي
ڏاڏل شينو سينيئر رڪن 14 جنوري 2011 #2 جواب: سو ئِي عينُ عَذابُ، سو ئِي راحَتَ رُوحَ جي. سائين بيشڪ ٻئي حقيقتون انسان جي اندر موجود آهن
همانگير سولنگي سينيئر رڪن 14 جنوري 2011 #3 جواب: سو ئِي عينُ عَذابُ، سو ئِي راحَتَ رُوحَ جي. بيشڪ ادا سائين جو قول