ٻيهر آءُ اڪيلڙو، اونچي آ ديوار، ڏڪي ويا ڏاڍ کان، ڪلهي ڪوڏيا يار، هنيان مڃ نه هار، هيل به وڙهه تون هيکلو. اياز
بهترين
مسلڪِ عشق ۾ قانون روا ٿي نه سگهيو، ابنِ مريم جو ڪو دارو به دوا ٿي نه سگهيو. مون کي اڳ ۾ ئي هئي تنهنجي تغافل جي خبر، تو جو وعدو هو ڪيو، تو کان وفا...
سٽي ڄاڻ آهي پر ڪن خوشي سان ڪن وري مجبوري سان فيس بوڪ اڪائونٽ بند ڪيا
حق صوفي
جي دل جو لڳل دل جي دوا ٿي ٿو سگهي، اَڻ هوند ۾ پڻ شاه گدا ٿي ٿو سگهي، آهي ڪي جو اِنسان جي وس ناهه ڪرڻ؟ اِنسان جي چاهي ته خدا ٿي ٿو سگهي.
بيشڪ اندر ۾ به مولا
ھا پنھنجي ننگ تي ء پنھنجي دنگ تي جيڪو نہ جھرندو جوان ناھي! اسين بلاول جا پوئلڳ ٿي وڏي خوشيء مان کسڻ سکياھون. نظر پياسي
جو سبق سچائي جو ڏنو آهي مون راشد سو سبق جي سمجهي ته مون کي ياد ڪندو ڪر . سائين راشد مورائي
نالن جي وچ ۾ ڪاما جو استعمال ڪريو