ڪراڙو ماڻهو طرفان موجوده مواد

اڙي چنڊ، اڙي، چنڊ پرين تو تھ ڏٺو ناھھ! سندس روپ، سندس رنگ، ائين آھھ جيئن تون! اڙي رات، اڙي رات، پرين تو تھ ڏٺو ناھھ! سندس وار، سندس ونگ، ائين آھھ جيئن تون! اڙي ڦول، اڙي ڦول، پرين تھ تو ڏٺو ناھھ! سندس رنگ، سندس انگ، ائين آھي جيئن تون! اڙي ھير، اڙي ھير، پرين تو تھ ڏٺو ناھھ! سندس ساٿ، سندس سنگ،...

اڙي چنڊ، اڙي، چنڊ پرين تو تھ ڏٺو ناھھ! سندس روپ، سندس رنگ، ائين آھھ جيئن تون! اڙي رات، اڙي رات، پرين تو تھ ڏٺو ناھھ! سندس وار، سندس ونگ، ائين آھھ جيئن تون! اڙي ڦول، اڙي ڦول، پرين تھ تو ڏٺو ناھھ! سندس رنگ، سندس انگ، ائين آھي جيئن تون! اڙي ھير، اڙي ھير، پرين تو تھ ڏٺو ناھھ! سندس ساٿ، سندس سنگ،...

اوھانجي اکين جام ميءِ مان نھاريو اسان چوٽ کائي کڻي جام ھاريو ڪڏھن حسن گل مان ڏسو جھاتي پائي ڪڏھن رات جو چنڊ جو روپ ڌاريو اچو منھنجا سائين! اچو منھنجا سائين! ڀني آھھ اڌ- رات، ٽاڻو نھ ٽاريو اسانجون وفائون، نھ ساحل نھ ڪشتي اوھان جون ادائون، نھ ٻوڙيو نھ تاريو زمين جا ستارا ھئا لڙڪ پنھنجا اسان رات...

غزل مونس ماھتاب آھيان مان ڪنھن پرندي جو خواب آھيان مان ٿي جلي آگ عشق جي مون ۾ حسن جو انتخاب آھيان مان جو ورھائي مدام مستي سو زندگيءَ جو شراب آھيان مان خالق ڪائنات! ڏس، تنھنجي جستجو جو جواب آھيان مان جيستائين ھلين، ابد تائين اي ازل! ھمرڪاب آھيان مان ديرو ڪعبھ جو دڳ وسار ”اياز“ ڇڏ، گھڻو خراب...

”اَيازُ“ آهي، اُداسيون ۽ تنهايون هِن روئي راتيون، ٽنهي ملهايون هِن ذهنُ آهي جلڻ لڳو، تُنهنجون بيوفايون جي ياد آيون هِن مُنهنجون ڳالهيون ٻُڌي ۽ لُڙڪَ ڏِسي تون ڇو چريا!، اکيون ڀِڄايون هِن جيڪي انسانيت سان پيارُ ٿا ڪَن تِن جون ئي زندگيون سجايون هِن راتِ ڪاري اَڃا کُٽي ناهي تو ڇو ڏِياٽيون...

نظم سچ وڏو ڏوهاري آهي روز اول کان پڪڙيو ويو آ، زنجيرن ۾ جڪڙيو ويو آ، ڳولي ڳولي ماريو ويو آ، ڪڏهين زهر پياريو ويو آ، ڪڏهين ڦاهيءَ چاڙهيو ويوآ، تيل ڪڙهائيءَ ڪاڙهيو ويو آ، گهاڻي ۾ پيڙايو ويو آ، چوٽيءَ تان اڇلايو ويو آ: ها، پر پوءِ به انهيءَ جي ساڳي رهندي آئي ريت اڀاڳي! جنهن جي من ۾ کاٽُ هڻي ٿو،...

سنڌو درياءَ کي ظالمن وقت کان اڳ ۾ ختم ڪري ڇڏيو آهي. ان کان وڌيڪ بجلي ٿر جي ڪوئلي مان حاصل ڪري سگهجي ٿي. منهنجي ڪراڙي دوست سنڌوءَ تان هٿ کڻو ته جيئن هو پنهنجي ڀاءُ سمنڊ سان ڀاڪر پائي سگهي.

هڪ اهڙو سماج، جتي سياحت خطري کان خالي نه هُجي، جتي تفريحي ماڳ ڏينهون ڏينهن ميساريا ويندا هُجن، جتي اسٽريٽ ٿئيٽر هاڻ ماضيءَ جو قصو بڻجي ويا هُجن، جتي وڊيو شاپس تي حملا ٿيندا هُجن، جتي پارڪن جي اڻاٺ هُجي، جتي يوٽيوب تي هڪ عرصي کان بندش پيل هُجي، جتي آدرش پنهنجو موت مرندا هُجن، جتي غير معياري ڪتابن...

ٽڙي پوندا ٽاريين، جڏهن ڳاڙها گل، تڏهن ملنداسين. جڏهن ورنديون ڪونجڙيون، هر هر ڪري هُل، تڏهن ملنداسين. ڳلن ڳوڙها ٽمندا، جڏهن موتين تل، تڏهن ملنداسين. وڇوڙي جا ڏينهنڙا، ڀورائيءَ جي ڀل، تڏهن ملنداسين. تڏهن ملنداسين

ٽڙي پوندا ٽاريين، جڏهن ڳاڙها گل، تڏهن ملنداسين. جڏهن ورنديون ڪونجڙيون، هر هر ڪري هُل، تڏهن ملنداسين. ڳلن ڳوڙها ٽمندا، جڏهن موتين تل، تڏهن ملنداسين. وڇوڙي جا ڏينهنڙا، ڀورائيءَ جي ڀل، تڏهن ملنداسين. تڏهن ملنداسين

ٽڙي پوندا ٽاريين، جڏهن ڳاڙها گل، تڏهن ملنداسين. جڏهن ورنديون ڪونجڙيون، هر هر ڪري هُل، تڏهن ملنداسين. تڏهن ملنداسين.

سائين ڪهاڻيءَ جو پلاٽ لا جواب آهي، پر اختتام ڀلو نه ٿيو!!

سائين منهنجا اوهان جي غلطي (غلتي) معاف. :-$

خورشيد شاه، حلقي، طبيعت ۽ هاڻي سائين منهنجا اهي چند نشاندهيون آهن.

ادا سکر ڪنهن دور ۾ سکيو ستابو ۽ سنڌ جو پيرس هيو. هاڻي هن شهر کي سياسي نظر لڳي وئي آهي. سکر جو ڪو روڊ رستو درست حالت ۾ نه آهي. گهڻي رنين گهر نه هلي ، گهڻي مردين هر نه هلي ڪو شاه ته ڪو شيخ، ڪو صديقي ته ڪو خانزادو سکر شهر جو نه ڪو والي نه ڪو وارث. . .