هاڻي پنهنجي تعريف ڀلا پاڻ ڪڏهن ڪبي آهي؟ هرگز نه۔۔ پر ڇا ڪجي زمانو مٽجي چڪو آ۔ خير سائين منهنجو نالو جيڪو پڪ سان مونکي به پڪي خبر نه آهي ڇو جو گهر ۾ مونکي پپو ڪري سڏيندا آهن پر اسڪول جي سرٽيفڪيٽ ۾ رنجيت لکيل آهي۔ ۽ وري ڪجهه مائٽ ساحل ڪري به ڪوٺين۔ اسڪول وارا دوست ڊاڪٽر ڪري سڏيندا هئا۔ ڪيترائي استاد مونکي ڇهاري سان سڏيندا هئا۔ دوست وري پيروُ ڪري سڏيندا آهن۔ پر پوءِ به شايد منهنجو نالو رنجيت رام رکيا آهي۔ منهنجي عمر گهر ۾ رکيل رجسٽر موجب 21 سال آهي پر اسڪول جي سرٽيفڪيٽ مطابق 18 سال آهي۔ مان پهريون خيرپور ميرس جي شهر پريالوءِ ۾ رهندو هوس (جتان جي لاءِ مشهور آهي گلابن جو شهر) تنهن بعد 1997 ۾پريالوءِ کان هجرت ڪري لقمان خيرپور ۾ اچي رهياسين۔ جتان وري هاڻي 2008 ۾ سنڌو نگر جيڪو ممبئي کان 65 ڪلوميٽر پرتي آهي اسين هاڻي اتي رهندا آهيون۔ شايد اهو ڪافي آ پر پوءِ به منهنجي باري ۾ وڌيڪ ڪجهه معلومات حاصل ڪرڻي هجيوَ ته بي هجت ٿي پڇجو هاڻي اجازت ڏيو ڪجهه ايڊيٽنگ جو ڪم ڪرڻو آهو دعائن ۾ ياد توهانجو پنهنجو
اسلام عليڪم ادا ادا اسان اوهان کي سنڌ سلامت تي ڀليڪار چئون ٿا ۽ اسان کي اوهان جي ڀلوڙ لکڻين جو اتنظار رهندو ادا نالا ته توهان جا الائي ساترا آهن پر مان اوهان کي پپو ڪري سڏڻ پسند ڪندس ادا پپو هي اوهان لا۽ ڪجهه تحفا حاضر آهن shal judy hujeen sindhsalamatsaathsal
ادا ڀاءُ پاڻ گوشت کائون ئي ڪانه باقي هيٺيان تحفا اکين تي، مهرباني انڊيا ۾ انب هاڻي آخري ساهه ۾ آهن مطلب انهن جي ڏينهن ٿوڙا ئي بچيا آهن، ڇو جو هتي گرمي ختم ٿي چڪي آهي برساتون هلي رهيون آهن
واه فقير سائين واه، رنجيت کي اصل ٽيڪرائي ڇڏيوئي۔۔۔۔ ادا رنجيت اسان جي طرفان به لک واڌايون قبول ڪيو۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اڄ ڪلھ لڳي ٿو فقير صفا ٽيڪيل آهي پهرين ته گل به اوڌر تي وٺي ايندو هو هاڻي ته ۔۔۔۔۔۔hall charihall charihall chari ڀاءُ رنجيت اسان غريبن طرفان به لک وڌايون هجن sadayeen gudshal judy hujeen
ان کي چئبو آهي ته الله ڌئي ۽ اللهڙي نه سهي hatt-parehatt-pare hall charihall charihall charihall chari suhnan saan khil sahi sindhsalamatsaathsal
ادا رنجيت جُڙيو هُجين شال: مٺا ڀلي ڪري آئين۔ توهان جي تعارف ۾ ڪُجهه ادبي رنگ ڏسڻ ۾ آيو، ۽ خبر اٿئي ته اها اورا ڪنهن ڪنهن ماڻهو منجهه هوندي آهي۔ اسان جهڙا سدائين موڳا مٽر انهيءَ اورا جي تلاش ۾ کڙ ڪُتر ٿيندا نظر ايندا آهن۔ توهان ڪٿي ڀي پنهنجو آستانو بنايو پر توهان پيتو ته سنڌو جو امرت پاڻي آهي نه ۔ پوءِ چئو ڀلا توکي امڙ سنڌ ڪيتري نه ياد ايندي هوندي۔ ڇا تون ان يادگيريءَ کي لفظن ۾ قلمبند ڪري سگهين ٿو۔ بس رنجيت اسان کي پنهنجي اُها پيڙا جيڪا سنڌ جيجل کان دور رهي توهان محسوس ڪئي هوندي سان سنڌ سلامت سان لکت ۾ شيئر ڪريو ته توهان جي ڪرپا ٿيندي سڀني سنڌ واسين تي۔
ادا عظيم هڪ ڳالهه مان اوهان کي هاڻي ئي واضع چئي ڇڏيان ته بهتر ٿيندو ته مان صرف کل ڀوڳ جي حوالي سان توهان کي ريپلائي ڪندو آهيان ان کي صرف کل ڀوڳ تائين ئي محدود رکجو ڇو جو اسان سڀ پاڻ ۾ ڀائر آهيون ڪٿي ائين نه ٿئي جو توهان منهنجي ڪا اهڙي ڳالهه دل ۾ ڪري ويهي رهو . مهرباني ادا عظيم shal judy hujeen suhnan saan khil sahi sindhsalamatsaathsal
فقير سائين مان به کل ڀوڳ جي حوالي سان توهان کي ريپلائي ڪندو آهيان هتي سڀ پاڻ ۾ ڀائر آهيون فورم هڪ سائيبر اوطاق آهي کل ڀوڳ هلندي رهندي مان ته دل ۾ نه ڪندس توهان متان دل ۾ نه ڪيو suhnan saan sadayeen gud
اگر دل ۾ ڪندا به ته سائين ڪهڙي وڏي ڳالهه آهي۔ ناراض به نه ٿيندو ڇو جو پنهنجا ناراض نه ٿيندا آهن بلڪه رسي ويندا آهن ۽ رٺلن کي منائڻ ۾ سڀئي دوست گڏ آهيون نه
محترم دوست رام رکيا رنجيت توهان جا لک ٿورا جو اهڙي ماڳ تان فورم کي وقت پيا بخشيو جتان جا سنڌي سنڌ سان تمام گهڻو چاهه رکندي به سنڌي زبان وساريندا پيا وڃن .... هو ڪوشش جي باوجود پنهنجي نسل کي سنڌي ۾ گفتگو ڪرڻ ۽ لکڻ پڙهڻ سيکارڻ ۾ ناڪام پيا وڃن .... جنهن جا ڪئي سبب به آهن..... سچي به ته سنڌ ثقافت ۽ سنڌي زبان کي اهڙن سنڌين تائين پهچائڻ ئي اسان جي ذميداري آهي .... مون کي يقين آهي ته اسان جو رچايل هي سلسلو انهن کي پڻ سنڌي ٻولي سکڻ ۽ پڙهڻ ۾ مددگار ثابت ٿيندو ... پوءِ جيڪڏهن اسان جي هن ڪوشش کي توهان انهن تائين پکيڙيو ته ڄڻ سنڌ ماتا جو احسان لاهي وڌو .... توهان جي اهڙي ڪاوش کي هتي پڻ ساراهيو ويندو.... پنهنجي ڀلوڙ لکڻين ۽ تبصرن کي دل سان فورم تي لڳايو .... هتي توهان کي هميشه محبت ئي ملندي.... سنڌ سلامت ساٿ سلامت
سائين ڇو نه! هي فورم به منهنجو پنهنجو گهر آهي مونکي جڏهن به وقت ملندو ته مان بغير ڪنهن دير جي هن فورم تي پنهنجو غريباڻيون لکڻيون لکندو رهندس۔ باقي توهان جي ڳالهه 16 آنا سچ آهي ته هتان(هند )جي نوجوان نسل جو سنڌي لکڻ پڙهن ته پري جي ڳالهه آهي پر ڳالهائڻ کان به لنوائن ٿا۔ توهان هتي ممبئي ۾ اگر ڪنهن مرهٽي مطلب مهاراشٽرين کي ڏسندا ته هو پاڻ ۾ مرهٽي ۾ ڳالهائيندا پر سنڌي جڏهن پاڻ ۾ ملندا ته انگلش يا وري هندي ۾ ڳالهائيندا۔ اسين هڪ سروي ڪرڻ ممبئي جي هڪ ڪاليج ۾ وياسين جتي سنڌين لاءِ منورٽي ڪوٽا رکي ويئي هئي اسين جڏهن اتي پهتاسين ته اسان کي اتي لڳ ڀڳ 100 کن سنڌي شاگرد ۽ شاگرداڻيون نظر آيون معلوم ڪرڻ تي خبر پئي ته انهن 100 مان 15 صرف اهڙا هئا جيڪي سٺي سنڌي ڳالهائي ٿي سگهيا ۽ باقي ڪجهه اهڙا هئا جيڪي سمجهي ٿي سگهيا۔ ۽ 80 سيڪڙو اهڙا مليا جيڪي نه سمجهي ٿي سگهيا نه ڳالهائي ٿي سگهيا جڏهن انهن کان پڇيوسين ته توهين سنڌيءَ ۾ ڇو نه ڳالهايو انهن مان اڪثر ماڻهن اهو جواب ڏنو ته اسان سان اسان جي مائٽن ڪڏهن سنڌيءَ ۾ نه ڳالهايو آهي ته اسان کي سنڌي ڪٿان ايندي۔ معاف ڪندا مان ڪجهه جذباتي ٿي ويس۔ هاڻي هلون ٿا مونکي هند ۽ سنڌ جي مشهور شاعر پرڀو وفا تي ڊاڪيومينٽري ايڊٽ ڪرڻي آهي۔
