ڪنهن جو ڳڀرو جوان ڪسجي ويو

[مست]

ڪنهن جو ڳڀرو جوان ڪسجي ويو
ڪنهن جو سرمايو سارو لٽجي ويو

آل اولاد هئي اُن جي آسري ويٺي
جيڪو گولين جو کاڄ بڻجي ويو

گهر ته شاديءَ جي لاءِ سجايل هو
غم سان ماتم سان گهر دهلجي ويو

مهندي هٿڙن ۾ ماءُ لڳائي ها
چهرو رت سان مگر آ ڀرجي ويو۔

روز رت سان سجن پيون ٿيون گليون
شهر مقتل ۾ آ بدلجي ويو

ساڳيا قاتل پيا آزاد گهمن
ڪوئي بي ڏوهي آهي جهلجي ويو

خون جي راند پئي ٿي روز ٿئي
شهر کان ڇو امن آ رُسجي ويو۔

مون ته سارو لکيو آ سچ جو اکر،
ڪو متان چئي ته مست ڀلجي ويو

 

[نثارناز]

جواب: ڪنهن جو ڳڀرو جوان ڪسجي ويو

ادا اسد مست جي هي شاعري ۽ وقت ۽ حالتن سان ٺهڪندڙ آهي ، اها ئي ته شاعر جي خوبي آهي جو هو جيڪو ڏسي ٿو ان کي پنهنجي لفظن جا خوبصور ت لباس پهرائي ٿو ، شاعر هن معاشري جو صحيح معنى ۾ نقاد آهي، شاعر جڏهن جڏهن ۽ جٿي جٿي سماج ۾ ڏاڍائي ڏسي ٿو ، جتي معاشرتي ناهمواري ڏسي ٿو ته پنهنجي لفظن کي شاعري جو لباس پهرائي ساري دنيا جي ماڻهن سان ونڊ ڪري ٿو، ادا اسد مست جي هي شاعري پڙهي اهو محسوس ٿئي ٿو ته اڃان رُڃ مان رڙ اچي ٿي اچي ٿي متان ائين سمجهو مُئا مور سارا۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ تمام بهترين ونڊ۔۔۔۔۔

 

[نثارابڙو]

جواب: ڪنهن جو ڳڀرو جوان ڪسجي ويو

حساس دل جا حساس جذبا ۽ سنڌ سلامت جي سهڻي دوست مست سنڌ جي هن مقتل گاهه تي پنهنجي حساسيت کي لفظن جو روپ ڏئي تمام سهڻو گيت جوڙي ورتو آهي ۔۔۔

لک ٿورا دوست، انشاء الله هڪ ڏينهن قوم اٿندي ته سڀني ڪونڌرن جي ڪسجڻ جو حساب ٿيندو ۔۔۔ ​

 

[ڏاڏل شينو]

جواب: ڪنهن جو ڳڀرو جوان ڪسجي ويو

سائين بلڪل اوهان سچ لکيو سائين ناز صاحب شاعر جي تعريف ڪئي سائين ابڙي صاحب اوهان جي دل جي صدا ٻڌي انسان پنهنجن اميدن جي وابستگي ڏيکاري ۔ الله ڪندو هڪ ڏينهن هي سج گرهڻ ختم ٿيندو۔
وسلام