رضوان گل جو غزل

[رضوان گل۔]

رضوان گل


غزل

زمانو اسان سان ٺهيو ئي نه آ
جو سڪن تي سودو ڪيو ئي نه آ

حياتي هزارين ڏنيون تلخيون
نه آ درد ڪو جو سهيو ئي نه آ

سچائي جون دعوائون ڇو ٿو ڪرين
جڏهن سچ کي تو ڇُهيو ئي نه آ

اسان جان جنهن تان نڇاور ڪئي
پتو تنهن کي ڪوئي پيو ئي نه آ

اهو ڪيئن پراون کي پنهنجو ڪندو
جو پنهنجو به ڪڏهين ٿيو ئي نه آ​

​

​

 

[نثارابڙو]

جواب: رضوان گل جو غزل

رضوان گل جا جوان جذبا ۽ انهن جو اظهار ۽ مٿان وري انهن سان گڏ رضوان گل جي جوانيءَ جي تصوير ۔۔۔( خئير ائين به ناهي ) رضوان گل اڃان سگهارو جوان آهي، اڳ کان اڳرو آهي ۽ سنڌ جو سهڻو نوجوان آهي ۔۔۔ جهڙو سهڻو پاڻ تهڙو سندس غزل ۔۔۔

اهو ڪيئن پراون کي پنهنجو ڪندو
جو پنهنجو به ڪڏهين ٿيو ئي نه آ

واه سائين واه ۔۔۔ حق سچ آهي​

 

[Asif Ali Jhatial]

جواب: رضوان گل جو غزل

رضوان سائين خوبصورت خيال

 

[عاشق سولنگي]

جواب: رضوان گل جو غزل

اهو ڪيئن پراون کي پنهنجو ڪندو
جو پنهنجو به ڪڏهين ٿيو ئي نه آ

سائين بھترين۔

 

[سليمان وساڻ]

جواب: رضوان گل جو غزل

اسان جان جنهن تان نڇاور ڪئي
پتو تنهن کي ڪوئي پيو ئي نه آ

اهو ڪيئن پراون کي پنهنجو ڪندو
جو پنهنجو به ڪڏهين ٿيو ئي نه آ

ادا رضوان جو خوبصورت غزل ۔۔۔۔۔۔۔۔۔

پنهنجي احساسن ۽ جذبن کي پيش ڪرڻ جو لاجواب طريقو۔۔۔۔۔ گهرا خيال ۔۔۔۔۔۔

اسان سڀني جي دل جي ترجماني آهي سندس هن غزل ۾۔

 

[عرس پريو]

جواب: رضوان گل جو غزل

اسان جان جنهن تان نڇاور ڪئي
پتو تنهن کي ڪوئي پيو ئي نه آ

رضوان گل جون خوبصورت غزل يادن جي ترجماني ڪري ٿو۔۔۔۔۔۔۔

لاجواب بهترين

 

[رضوان گل۔]

جواب: رضوان گل جو غزل

منهنجا پيارا سائين نثار ابڙو، پيارا آصف جھتيال، پيارا عاشق سولنگي، پيارا محمد سليمان وساڻ ۽ ڀاءُ عرس
ايڏي پيار ۽ پنهنجائپ لاءِ وڏا قربَ​