رچي ويو روح ۾ آهين

[عرس پريو]

ڏهون ڀيرو پڙهيو آهي، اکين تي ئي رکيو آهي
سڄو سرهاڻ ۾ واسيل، پرين جو خط لکيو آهي

اهو جو عشق ٿو چئجي، اهو واسينگ ڪو آهي
انهيءَ واسينگ ئي پنهنجي، نصيبن کي ڪکيو آهي

اهو ئي چنڊ- چهرو آ، اسان کي جنهن جي هئي ڳولا
گهٽي ويندي گڏيو آهي، اچانڪ ئي اکيو آهي

اسان کي درد! ٿو ڊاهين، رچي ويو روح ۾ آهين
انوکو ذائقو تنهنجو، اسان چپ ۾ چکيو آهي

پنهنجو ئي پاڻ ۾ وکري، پئي ٿي چنڊ ڏي اڏري
ڀلا ڪنهن کان سڪڻ وارو، سليقو دل سکيو آهي

امر اقبال جون ڳالهيون، ڇڏيو بدحال جون ڳالهيون
اهو رولاڪ ماڻهو آ، انهيءَ ۾ ڇا رکيو آهي​

امر اقبال​