جهرڪي، شڪاري ۽ نصيحت

​

[JUSTIFY]هڪ ماريءَ هڪ ڏينهن، پوک ۾ وڃي ڍٻي وڌي ۽ مٿان وري اَن ڇٽي ڇڏيائين. هڪ جهرڪي داڻو ڏسي وڃي اتي ڦاٿي، ماريءَ وٺي هن کي قابو ڪيو. جهرڪي ڏاڍي سياڻي هئي، خدا تعاليٰ هن جي آزاديءَ لاءِ سندس زبان ۾ ڳالهائڻ جي قوت وڌي، چوڻ لڳي ته

اي ماري! تو وڏا وڏا جانور شڪار ڪيا ۽ کاڌا مگر انهن مان توکي ڍءُ ڪونه ٿيو، تڏهن ٻڌاءِ ته مون مان توکي ڪيئن قوت ٿيندو؟ جيڪڏهن تون مون کي آزاد ڪرين، ته مان توکي ٽي اهڙيون مفيد ڳالهيون ٻڌايان، جي توکي هر وقت ڪم اينديون. هڪ ڳالهه ته تنهنجي هٿ ۾ ئي توکي ٻڌائينديس، ٻي ڪم واري شيء توکي انهيءَ وقت ڏيکارينديس جڏهن مون کي ڇڏيندين ۽ ڀت تي وڃي ويهنديس. ٽيون گوهر تڏهن تنهنجي حوالي ڪنديس، جڏهن هن وڻ جي چوٽيءَ تي وڃي ويهنديس.

ماريءَ دل ۾ پهه ڪيو ته جهرڪي چوي سچ ٿي هن جي کائڻ مان ڪهڙو ڀڀ ڀريندس، هائو هن جون ڳالهيون البت مفيد ثابت ٿي سگهن ٿيون. جهرڪيءَ کي چيائين ته هائو مان توکي آزاد ڪريان ٿو، مون کي تنهنجا ٽئي شرط منظور آهن.

جهرڪي هن جي هٿ تي ٿي ويٺي ۽ چوڻ لڳي ته:

1- جا ڳالهه اڻ ٿيڻي هجي، ان تي يقين ڪرڻ نه گهرجي… ايئن چئي جهرڪي ديوار تي وڃي ويٺي.

2- گذري ويل ڳالهه جو ارمان ڪرڻ نه گهرجي. ڇاڪاڻ ته انهيءَ مان ڪو فائدو ڪونه ٿيندو، اٽلو پريشاني وڌندي.

ايئن چئي، چوڻ لڳيس ته اي ماري! تون وڏو خوش نصيب هئين تون مون کي ڪُهي پيٽ چيرين ها، ته هڪ موتي پاءُ وزن جيترو پيٽ مان نڪري ها، جو ڏاڍو قيمتي هو، ان مان تون ۽ تنهنجو اولاد پوٽن تائين خوش رهي ها، مگر جا شي هٿن مان وڃي ان جو فڪر نه ڪجي.

هيءَ ڳالهه ٻڌي ماري چوڻ لڳو، ته اي جهرڪي! تون ڏاڍي مڪار ۽ عيار آهين، تو مون کي دوکو ڏنو.

جهرڪي مرڪي چوڻ لڳيس ته اي ماري! تون ڏاڍو بيوقوف آهين، ايتري ۾ منهنجون ڪيل ٻه نصيحتون وساري ويهي رهئين؟ خيال ته ڪر، ته منهنجو وزن ئي اڌ پاءُ مس ٿيندو، منهنجي پيٽ ۾ پاءُ وزن جو موتي ڪيئن هوندو… پر جي هجي به، ته به هٿان ويل چيز جو ارمان نه ڪجي…

اها ڳالهه ٻڌي ماريءَ کي عجب لڳو ۽ چيائين ته اي جهرڪي تو سچ چيو آهي، پر هاڻي باقي رهيل ٽين ڳالهه به ٻڌاءِ، ته ٿئي دلجاءِ. جهرڪي اڏرندي چوندي وئي ته،

جيڪو بيوقوف ڪنهن جي ٻن نصيحتن تي عمل نه ڪري تنهن کي ٽين ڪهڙي نصيحت ڪجي
[/JUSTIFY]


------------------------------------------------
حوالو: ڪتاب روميء جون رهاڻيون (سنڌي ادبي بورڊ جي ويب سائيٽ)
سنڌيڪار : احمد خان آصف مصراڻي