غلام مصطفي ميمڻ
سينيئر رڪن
محتر م ميمبرس توهان جي خدمت ۾ ڪورٽن سان لڳاپيل هڪ سچي ڪهاڻي پيش ڪري رهيا آهيون تاڪه ان قسم جا واقعا جيڪڏهن توهان جي مشاهدي ۾ اچن ته توهان به محترم منظور راٍجپوت ايڊوڪيٽ جهڙي همٿ ڪري يهودي ۽ ٻين غير مذهبي تنظيمن جي سازشن کي ناڪام بنايو۔هن ڪهاڻي جو هيرو محترم منظور راجپوت ايڊوڪيٽ اهي۔ان ڪري ڪهاڻي انهن جي زباني'۔۔۔
هيء سپٽمبر 1998 جي هڪ منجهند هئي۔مان سينئر سول جج جي ڪورٽ جي ورانڊي مان لنگهي رهيو هئس،مون ڏاٺو ته هڪ انگريز عورت هڪ ٻار جي ننڊي پينگهي جي ڀرسان بيهي سگريٽ پيئ ان جو ڌونهو ان پينگهي م ستل ٻار جي منهن تي اڇلائي رهي هئي جنهن جي ڪري ٻار جي اکين مان ڳوڙها نڪري رهيا هئا۔مون کي ان عورت جي ان حرڪت تي تعجب لڳو۔مان ان عورت کان تعارف پڇو ۔هن پنهنجو نالو ڪيناٽا چارلس ٻڌايو ۽ ٻار جي باري ۾ خبر پئي ته اها عورت ان کي گود (ايڊاپٽ) ڪرڻ لاء ڪورٽ م درخواست ڏني اٿس۔مان موڙي ڪورٽ م داخل ٿيس ته ڏٺم ته ڇهه نوان ڄاول ٻار ڇهن پينگهن ۾ ڇهن انگريز عورتن ۽ ٻن مردن سان ڪورٽ ۾ موجود آهن۔جج صاحبا پنهنجي ڪرسي تي ويهي ٻن مشهور وڪيلن سان ڪچهري ڪري رهي هئي۔انهن سڀني مون کي حيراني سان ڏٺو ۔جج صاحبا بي تڪلفي سان مون کان پڇو منظور صاحب ڪيئن اچڻ ٿيو آهي ؟
مان پينگهن ۾ ستل ٻارن ،انگريز عورتن ۽ مردن ڏانهن آشارو ڪري پڇو ته "هي ڇا ماجرو اهي" جج صاحبا جواب ڏنو ته هيء لاورث ٻار اهن ۽ هنن انگريز عورتن انهن کي گود وٺڻ لاء درخواستون ڏنيون آهن۔
مون پڇو "هيء ٻار ڪٿان آيا آهن ۽ ڪنهن جا آهان؟ گڏ بيٺل وڪيل چيئو ته ۔اهئي ٻار لاورث آهن ۽ هڪ چرچ(گرجا) جيڪا ناصري ڪالوني نيو ڪراچي سيڪٽر 5 ۾ آهي انهن ڏنا آهن۔مان جج صاحبا کي چيو ته هيئ ٻار مسلمانن جا آهن ۽پاڪستاني آهن انڪري ڪو به غيرملڪي خصوصن غير مسلم انهن کي گود ۾ وٺڻ(ايڊاپٽ) نه ٿو ڪري سگهئي۔انهن ٻارن جي پالڻ جي ذميوري پاڪستان گورنمنٽ جي آهي يا وري ڪو پاڪستاني مسلمان انهن کي قبول ڪري۔آئين ۽ قانون ايئن چوي ٿو۔ان سان گڏ مان متعلق قانون جا حوالا ڏنا۔جج صاحبا فرمايو ته "هنن جو ته ڪو والي وارث ٿيڻ لاء تيار نه آهي" مان چيو مانس ته مان انهن سڀني ٻار کي گود ۾ وٺڻ لاء تيار آهيان ۽ توهان کي هاڻئي درخواست ان لاء ڏيان ٿو۔گڏ بيٺل وڪيل پنجهاء ۽ سئو ڊالر ڏيڻ جي ڪوشس ڪئي تاڪي مان انگريز عورتن جي درخواست جي مخالفت نه ڪيان مان حقارت سان ان کي ٺڪرائي ڇڏيو ِ جج صاحبا کي درخواست لکي جنهن ۾ اهو موقف اختيار ڪيوته مان پاڪستاني مسلمان ۽ لااولاد آهيان،انڪري انهن ٻارن کي گود ۾ وٺڻ جو پهريون حق منهنجو آهي۔۽ عدالت کي ان قسم جا اختيار نه آهن ته ٻار غيرملڪين کي ڏئي ۽ اهو ٻار ملڪ کان ۽ ڪورٽ جي اختيار کان ٻاهر کڻي وڃن۔۽ ڪورٽ انهن کان ڪڏهن به بازپرسي نه ڪري سگهئي۔ منهنجي ڳاله ٻڌي انگريز عورتن۔مردن ۽ انهن جي وڪيلن جي چهرن تي ناڪامي ۽ مرداري جا ڪڪر ڇئنجي ويا۔ مان درخواست ڏئي اچي بار روم م ويهيئي رهيس۔ٿوري دير ۾ ٻئي وڪيل بار روم ۾ آيا ۽ بي تڪلفي سان چوڻ لڳا ته يار تو هرو ڀرو اسان جي معاملي ۾ ٽنگ اڙئي۔اسان جي روزي ته لت هئي۔تون ست ٻار ڇا ڪندي ۔مان انهن کي جواب ڏنو ته منهنجي غيرت اها گوارا نه پئي ڪري ته اسان مسلمانن جا ٻار باقي عمر يهودي يا عيسائي ٿي گذارن۔
ٻنهي مون کي منهنجي موقف تان ڦرڻ لاء مالي امداد جي پيشڪش ڪرڻ شروع ڪري ڏني ۽ هو هڪدم هزارن کان لکن ۾ اچي ويا۔مون انهن کي چيئو، هيء مال جو مسئلو نه آهي پر ايمانجو مسئلو اهي توهان ڪيترا به پيسئا آفر ڪيو مان ٻارن کي گود وٺڻ واري موقف تان نه هٽندس۔منهنجي درخواست جي سماعت ۽ ڪيس جي ڪاروائي ڪجه اڳتي هلي ته خبر پئي تي اهئي ساڳيا ماڻهو نون ٻار ان ڪورٽ جي ذريعي اڳ ۾ ئي وٺي ويا آهن۔
اهئي ماڻهو ۽ عورتون مالٽا جي هڪ عيسائي اين جي آو جا ميمبر هئا ۽ انهن جو اهو ڪم هو ته مسلمانن ٻارن کي گود وٺي انهن کي عيسائي بنائن يا ڪن ٻين غير اخلاقي ۽ دهشتگردي جي ڪمن ۾ استعمال ڪن۔ جنهن چرچ جي باري ۾ ٻڌايو ويو هو ته ٻار ان چرچ جي ٻاهران مليا هئا جو تفشيش دورن وجود ئي نه مليو ۔ڪورٽ ۾ ٻن تاريخن کان پوء گوري عورتون ۽ مرد غائب ٿي ويا۔انهن جي ايڊريس تي ڇاپا هنيا ويا ته ّخالي پلاٽ ڊفينس ۾ نڪتا۔سڀ شيون فراڊ تي مبيني هيون۔انهن گورن جي وڪيلن حق خدمت ادا ڪرڻ لاء مون تي تمام گهڻو زوربار رکيو۔جنهن ۾ لالچ به هئي ته دهونس به ۔هڪ ڏينهن منهنجي هڪ ويجهي دوست مون کي پنهنجي گهر گهرايو ۽ چيو ته زندگي ۾ اهڙا موقعا هر هر نه ملندا اهن۔ٽي ڪروڙ رپيا ۽ امريڪا جو ويزا وٺ،موجون ڪر ۽ ٻارن جي ڪيس تان هٿ کڻ۔ماڻهون ته انهن ٻنهي شيئن جي لاء پنهنجي زندگي به قربان ڪرڻ کان نه جهجڪندا آهن،تون مولوين سان رهي،انهن جهڙو ٿئي پيو آهين۔تنهنجا مٿي ۾ ڳاڙهو سوراخ به ٿئي سگهي ٿو۔دوست جي انهن ڳالهن ۾ تفڪر۔تشويش ۽ تحريص شامل هو ۔جيڪو منهنجي سامهون هڪ ڳاڙهي سوال وانگر اڀري رهيو هو۔
مان هن کي چيو ته تون سچ ٿو چئين ته مان سڄي عمر ڪم ڪيان تڏهن به ٽي ڪروڙ رپيا نه ڪمائي سگهندس نه ئي وري مون کي امريڪا جو ويزو ملي سگهندو ۽ اها منهنجي دماغ جي خرابي آهي ته مان ٽي ڪروڙ رپين ۽ امريڪا جي ويزا کي ٺڪرايان پيو۔ڇا ڪيان مون کي اهو فڪر کائي ٿو وڃي ته اسان پنهنجي هٿن سان مسلمان ٻار عيسائن جي حوالي ٿا ڪيون ۽ اسان کي اها به پڪ آهي ته اهئي مسلمان ٻار عيسائي مذهب اپنائيندا۔جڏهن مان اهو سوچيندو اهيان ميهنجو دماغ ڦاٽڻ لڳندو آهي،انڪري هاڻي ڪا به لالچ يا خوف مون کي پوئتي نه ٿو هٽائي سگهئي۔منهنجي دوست هڪ ٿڌو ساه کنيو ۽ چيئن ته تون ست ٻار ڪيئن پاليندي جڏهن ته اڄ ڪله جي حالتن ۾ هڪ ٻار به سڀالڻ مشڪل آهي۔ڇا تو پنهنجي زال کان پڇو اهي ؟ مون جواب ڏنو هاء،هو مون سان ان معاملي ۾ گڏ آهي۔
مقدمي جي ڪاروائي ٽي سال هلندي رهي۔اصل سائل(مدعي) ڪيناٽا چارلس ۽ ڊينس چارلس جيڪي به ظاهري زال مڙس هئا۔اهوئ اڳ ۾ ئي ملڪ کان فرار ٿي ويا هئا ۽ تفشيش دوران اها ڳاله به سامهون آئي ته هو هڪ ڪوڙي اين جي او مالٽا ۾ هلندا هئا ۽ اصل ۾ براده۔فرش (ٻارن کي اغوا ڪرڻ واري گروه جا ميمبر هئا) ۽ غريب مسلمانن ملڪن مان مٿين طريقي سان ڪوڙيون ايڍريسون ڏئي فراڊ چرچن (گرجائن) جي ذريعي ٻارن کي مختلف ملڪن ۾ کڻي ويندا آهن۔
ان ٽين سالن جي عدالتي ڪاروائي جي دوران تمام گهڻين حيرت انگير ۽ خطرناڪ ڳالهن جا انڪشآف ٿيا۔جڏهن مان وڌيڪ تحقيقات ڪئي ته منهنجو اکيون کوليل رهجئي ويون۔پندهرن سالن جي اندر 23000(ٽويهه هزار ) لاورث ٻار انهن نام نهاد اين جي اوز يا انهن جي ايجنٽن جي حوالي ڪيا ويا آهن۔اهو سڀ ٻار هڪ سماجي تنظيم مهيا ڪيا۔انهن ٻارن کي حاصل ڪرڻ جي لاء ان سماجي تنظيم مّختلف وڏن وڏن شهرن ۾ ۔پبلڪ جڳهن تي پينگها ۽ جهولا رکيا ۔انهن تي لکيل هو" قتل نه ڪيو ،پنهنجو ٻار هن ۾ وٍجهو۔"(ڇا هي زنا،فحاشي ۽حرام ڪاري جي پشت پناهي ۽ سرپرستي نه آهي)
ان انڪشاف تي ان سماجي تنظيم کي به ڪورٽ ۾ گهرايو ويو هو۔انهن جي ديده دليري ته ڏسو ته انهن مون کي عدالت ۾ دهمڪائڻ لڳا۔جج صاحب انهن کي دڙڪا ڏنا ۔ٽڏهن هو چپ ٿيا۔ان تنطيم مالي فائدي جي عيوِض اهئي ٻار مهيا ڪيا هئا۔
اچو ته اسان هاڻي اندازو لڳايو ته انهن ٻارن جي خريدوفرخت ڪهڙو رنگ لاٿو هوندو۔اوهان سوچو اهئي ٻار ڪڏي ويا۔ڇا ڪنهن سائنسي تحقيق جي منهن چڙهيا۔؟ڇا انهن جا عضواء وڪڻيا ويندا آهن۔؟ ڇا انهن کي گندين فلمين ۾ استعمال ڪيو ويندي آهي؟ڇا انهن کان عيسائي يا يهودين جي تبليغ ڪرائي ويندي آهي؟ڇا انهن کي فحاشيت لاء استعمال ڪيو ويندي آهي۔؟
ڇا هيئ اهو دهشت گرد ته نه آهن جن کي ضرورت پوڻ تي خودڪش حملن ۾ استعمال ڪري نامعلوم حملي آور ظاهر ٿو ڪيو وڃي ۽ حسب منشاء انهن جو کرو پاڪستان ۾ پهچي ٿو وڃي ڇو ته ڊي اين ٽيست ۾ هو پاڪستاني ثابت ٿا ٿين۔۽ ملڪ جو نالو بدنام ٿئي ٿو۔
حڪومت کي پنهنجي ذريعن جي ذريعي معلوم ڪرڻ گهرجي ته خودڪش حملن ۾ استمال ٿيڻ وارا ماڻهون ڪٿي انهن ٻارن مان ته نه آهن جن کي ڪجه ڊالرن جي عيوض سماجي تنطيمن يا ٻيا ماڻهون، يهودين ۽ عيسائين جي حوالي ڪن ٿا۔
عدالت اهو ستئي ٻار محترم منظور راجپوت وڪيل جي حوالي ڪيا ۽ هو سڀ ٻار ان جي گهر ۾ سٺي انداز ۾ پلجي رهيا آهن۔توهان ۽ اسان کي بي ان طرح جي جرئت جو مظاهرو ڪرڻو پوند نه ته صهيوني طاقتون اسان جي مٿان غالب اچي وينديون
اميد ته هن سچي واقعي جي ذريعي ٻڌايل پيغام کي توهان جي دلن ۾ جڳه ملندي ۽ توهان ۽ اسان به پنهنجو اخلاقي فرض سمجهي ان قسم جي حالتن کي منهن ڏينداسين ته آئيندا نسل اسان جو محفوظ هٿن ۾ رهندو۔
هيء سپٽمبر 1998 جي هڪ منجهند هئي۔مان سينئر سول جج جي ڪورٽ جي ورانڊي مان لنگهي رهيو هئس،مون ڏاٺو ته هڪ انگريز عورت هڪ ٻار جي ننڊي پينگهي جي ڀرسان بيهي سگريٽ پيئ ان جو ڌونهو ان پينگهي م ستل ٻار جي منهن تي اڇلائي رهي هئي جنهن جي ڪري ٻار جي اکين مان ڳوڙها نڪري رهيا هئا۔مون کي ان عورت جي ان حرڪت تي تعجب لڳو۔مان ان عورت کان تعارف پڇو ۔هن پنهنجو نالو ڪيناٽا چارلس ٻڌايو ۽ ٻار جي باري ۾ خبر پئي ته اها عورت ان کي گود (ايڊاپٽ) ڪرڻ لاء ڪورٽ م درخواست ڏني اٿس۔مان موڙي ڪورٽ م داخل ٿيس ته ڏٺم ته ڇهه نوان ڄاول ٻار ڇهن پينگهن ۾ ڇهن انگريز عورتن ۽ ٻن مردن سان ڪورٽ ۾ موجود آهن۔جج صاحبا پنهنجي ڪرسي تي ويهي ٻن مشهور وڪيلن سان ڪچهري ڪري رهي هئي۔انهن سڀني مون کي حيراني سان ڏٺو ۔جج صاحبا بي تڪلفي سان مون کان پڇو منظور صاحب ڪيئن اچڻ ٿيو آهي ؟
مان پينگهن ۾ ستل ٻارن ،انگريز عورتن ۽ مردن ڏانهن آشارو ڪري پڇو ته "هي ڇا ماجرو اهي" جج صاحبا جواب ڏنو ته هيء لاورث ٻار اهن ۽ هنن انگريز عورتن انهن کي گود وٺڻ لاء درخواستون ڏنيون آهن۔
مون پڇو "هيء ٻار ڪٿان آيا آهن ۽ ڪنهن جا آهان؟ گڏ بيٺل وڪيل چيئو ته ۔اهئي ٻار لاورث آهن ۽ هڪ چرچ(گرجا) جيڪا ناصري ڪالوني نيو ڪراچي سيڪٽر 5 ۾ آهي انهن ڏنا آهن۔مان جج صاحبا کي چيو ته هيئ ٻار مسلمانن جا آهن ۽پاڪستاني آهن انڪري ڪو به غيرملڪي خصوصن غير مسلم انهن کي گود ۾ وٺڻ(ايڊاپٽ) نه ٿو ڪري سگهئي۔انهن ٻارن جي پالڻ جي ذميوري پاڪستان گورنمنٽ جي آهي يا وري ڪو پاڪستاني مسلمان انهن کي قبول ڪري۔آئين ۽ قانون ايئن چوي ٿو۔ان سان گڏ مان متعلق قانون جا حوالا ڏنا۔جج صاحبا فرمايو ته "هنن جو ته ڪو والي وارث ٿيڻ لاء تيار نه آهي" مان چيو مانس ته مان انهن سڀني ٻار کي گود ۾ وٺڻ لاء تيار آهيان ۽ توهان کي هاڻئي درخواست ان لاء ڏيان ٿو۔گڏ بيٺل وڪيل پنجهاء ۽ سئو ڊالر ڏيڻ جي ڪوشس ڪئي تاڪي مان انگريز عورتن جي درخواست جي مخالفت نه ڪيان مان حقارت سان ان کي ٺڪرائي ڇڏيو ِ جج صاحبا کي درخواست لکي جنهن ۾ اهو موقف اختيار ڪيوته مان پاڪستاني مسلمان ۽ لااولاد آهيان،انڪري انهن ٻارن کي گود ۾ وٺڻ جو پهريون حق منهنجو آهي۔۽ عدالت کي ان قسم جا اختيار نه آهن ته ٻار غيرملڪين کي ڏئي ۽ اهو ٻار ملڪ کان ۽ ڪورٽ جي اختيار کان ٻاهر کڻي وڃن۔۽ ڪورٽ انهن کان ڪڏهن به بازپرسي نه ڪري سگهئي۔ منهنجي ڳاله ٻڌي انگريز عورتن۔مردن ۽ انهن جي وڪيلن جي چهرن تي ناڪامي ۽ مرداري جا ڪڪر ڇئنجي ويا۔ مان درخواست ڏئي اچي بار روم م ويهيئي رهيس۔ٿوري دير ۾ ٻئي وڪيل بار روم ۾ آيا ۽ بي تڪلفي سان چوڻ لڳا ته يار تو هرو ڀرو اسان جي معاملي ۾ ٽنگ اڙئي۔اسان جي روزي ته لت هئي۔تون ست ٻار ڇا ڪندي ۔مان انهن کي جواب ڏنو ته منهنجي غيرت اها گوارا نه پئي ڪري ته اسان مسلمانن جا ٻار باقي عمر يهودي يا عيسائي ٿي گذارن۔
ٻنهي مون کي منهنجي موقف تان ڦرڻ لاء مالي امداد جي پيشڪش ڪرڻ شروع ڪري ڏني ۽ هو هڪدم هزارن کان لکن ۾ اچي ويا۔مون انهن کي چيئو، هيء مال جو مسئلو نه آهي پر ايمانجو مسئلو اهي توهان ڪيترا به پيسئا آفر ڪيو مان ٻارن کي گود وٺڻ واري موقف تان نه هٽندس۔منهنجي درخواست جي سماعت ۽ ڪيس جي ڪاروائي ڪجه اڳتي هلي ته خبر پئي تي اهئي ساڳيا ماڻهو نون ٻار ان ڪورٽ جي ذريعي اڳ ۾ ئي وٺي ويا آهن۔
اهئي ماڻهو ۽ عورتون مالٽا جي هڪ عيسائي اين جي آو جا ميمبر هئا ۽ انهن جو اهو ڪم هو ته مسلمانن ٻارن کي گود وٺي انهن کي عيسائي بنائن يا ڪن ٻين غير اخلاقي ۽ دهشتگردي جي ڪمن ۾ استعمال ڪن۔ جنهن چرچ جي باري ۾ ٻڌايو ويو هو ته ٻار ان چرچ جي ٻاهران مليا هئا جو تفشيش دورن وجود ئي نه مليو ۔ڪورٽ ۾ ٻن تاريخن کان پوء گوري عورتون ۽ مرد غائب ٿي ويا۔انهن جي ايڊريس تي ڇاپا هنيا ويا ته ّخالي پلاٽ ڊفينس ۾ نڪتا۔سڀ شيون فراڊ تي مبيني هيون۔انهن گورن جي وڪيلن حق خدمت ادا ڪرڻ لاء مون تي تمام گهڻو زوربار رکيو۔جنهن ۾ لالچ به هئي ته دهونس به ۔هڪ ڏينهن منهنجي هڪ ويجهي دوست مون کي پنهنجي گهر گهرايو ۽ چيو ته زندگي ۾ اهڙا موقعا هر هر نه ملندا اهن۔ٽي ڪروڙ رپيا ۽ امريڪا جو ويزا وٺ،موجون ڪر ۽ ٻارن جي ڪيس تان هٿ کڻ۔ماڻهون ته انهن ٻنهي شيئن جي لاء پنهنجي زندگي به قربان ڪرڻ کان نه جهجڪندا آهن،تون مولوين سان رهي،انهن جهڙو ٿئي پيو آهين۔تنهنجا مٿي ۾ ڳاڙهو سوراخ به ٿئي سگهي ٿو۔دوست جي انهن ڳالهن ۾ تفڪر۔تشويش ۽ تحريص شامل هو ۔جيڪو منهنجي سامهون هڪ ڳاڙهي سوال وانگر اڀري رهيو هو۔
مان هن کي چيو ته تون سچ ٿو چئين ته مان سڄي عمر ڪم ڪيان تڏهن به ٽي ڪروڙ رپيا نه ڪمائي سگهندس نه ئي وري مون کي امريڪا جو ويزو ملي سگهندو ۽ اها منهنجي دماغ جي خرابي آهي ته مان ٽي ڪروڙ رپين ۽ امريڪا جي ويزا کي ٺڪرايان پيو۔ڇا ڪيان مون کي اهو فڪر کائي ٿو وڃي ته اسان پنهنجي هٿن سان مسلمان ٻار عيسائن جي حوالي ٿا ڪيون ۽ اسان کي اها به پڪ آهي ته اهئي مسلمان ٻار عيسائي مذهب اپنائيندا۔جڏهن مان اهو سوچيندو اهيان ميهنجو دماغ ڦاٽڻ لڳندو آهي،انڪري هاڻي ڪا به لالچ يا خوف مون کي پوئتي نه ٿو هٽائي سگهئي۔منهنجي دوست هڪ ٿڌو ساه کنيو ۽ چيئن ته تون ست ٻار ڪيئن پاليندي جڏهن ته اڄ ڪله جي حالتن ۾ هڪ ٻار به سڀالڻ مشڪل آهي۔ڇا تو پنهنجي زال کان پڇو اهي ؟ مون جواب ڏنو هاء،هو مون سان ان معاملي ۾ گڏ آهي۔
مقدمي جي ڪاروائي ٽي سال هلندي رهي۔اصل سائل(مدعي) ڪيناٽا چارلس ۽ ڊينس چارلس جيڪي به ظاهري زال مڙس هئا۔اهوئ اڳ ۾ ئي ملڪ کان فرار ٿي ويا هئا ۽ تفشيش دوران اها ڳاله به سامهون آئي ته هو هڪ ڪوڙي اين جي او مالٽا ۾ هلندا هئا ۽ اصل ۾ براده۔فرش (ٻارن کي اغوا ڪرڻ واري گروه جا ميمبر هئا) ۽ غريب مسلمانن ملڪن مان مٿين طريقي سان ڪوڙيون ايڍريسون ڏئي فراڊ چرچن (گرجائن) جي ذريعي ٻارن کي مختلف ملڪن ۾ کڻي ويندا آهن۔
ان ٽين سالن جي عدالتي ڪاروائي جي دوران تمام گهڻين حيرت انگير ۽ خطرناڪ ڳالهن جا انڪشآف ٿيا۔جڏهن مان وڌيڪ تحقيقات ڪئي ته منهنجو اکيون کوليل رهجئي ويون۔پندهرن سالن جي اندر 23000(ٽويهه هزار ) لاورث ٻار انهن نام نهاد اين جي اوز يا انهن جي ايجنٽن جي حوالي ڪيا ويا آهن۔اهو سڀ ٻار هڪ سماجي تنظيم مهيا ڪيا۔انهن ٻارن کي حاصل ڪرڻ جي لاء ان سماجي تنظيم مّختلف وڏن وڏن شهرن ۾ ۔پبلڪ جڳهن تي پينگها ۽ جهولا رکيا ۔انهن تي لکيل هو" قتل نه ڪيو ،پنهنجو ٻار هن ۾ وٍجهو۔"(ڇا هي زنا،فحاشي ۽حرام ڪاري جي پشت پناهي ۽ سرپرستي نه آهي)
ان انڪشاف تي ان سماجي تنظيم کي به ڪورٽ ۾ گهرايو ويو هو۔انهن جي ديده دليري ته ڏسو ته انهن مون کي عدالت ۾ دهمڪائڻ لڳا۔جج صاحب انهن کي دڙڪا ڏنا ۔ٽڏهن هو چپ ٿيا۔ان تنطيم مالي فائدي جي عيوِض اهئي ٻار مهيا ڪيا هئا۔
اچو ته اسان هاڻي اندازو لڳايو ته انهن ٻارن جي خريدوفرخت ڪهڙو رنگ لاٿو هوندو۔اوهان سوچو اهئي ٻار ڪڏي ويا۔ڇا ڪنهن سائنسي تحقيق جي منهن چڙهيا۔؟ڇا انهن جا عضواء وڪڻيا ويندا آهن۔؟ ڇا انهن کي گندين فلمين ۾ استعمال ڪيو ويندي آهي؟ڇا انهن کان عيسائي يا يهودين جي تبليغ ڪرائي ويندي آهي؟ڇا انهن کي فحاشيت لاء استعمال ڪيو ويندي آهي۔؟
ڇا هيئ اهو دهشت گرد ته نه آهن جن کي ضرورت پوڻ تي خودڪش حملن ۾ استعمال ڪري نامعلوم حملي آور ظاهر ٿو ڪيو وڃي ۽ حسب منشاء انهن جو کرو پاڪستان ۾ پهچي ٿو وڃي ڇو ته ڊي اين ٽيست ۾ هو پاڪستاني ثابت ٿا ٿين۔۽ ملڪ جو نالو بدنام ٿئي ٿو۔
حڪومت کي پنهنجي ذريعن جي ذريعي معلوم ڪرڻ گهرجي ته خودڪش حملن ۾ استمال ٿيڻ وارا ماڻهون ڪٿي انهن ٻارن مان ته نه آهن جن کي ڪجه ڊالرن جي عيوض سماجي تنطيمن يا ٻيا ماڻهون، يهودين ۽ عيسائين جي حوالي ڪن ٿا۔
عدالت اهو ستئي ٻار محترم منظور راجپوت وڪيل جي حوالي ڪيا ۽ هو سڀ ٻار ان جي گهر ۾ سٺي انداز ۾ پلجي رهيا آهن۔توهان ۽ اسان کي بي ان طرح جي جرئت جو مظاهرو ڪرڻو پوند نه ته صهيوني طاقتون اسان جي مٿان غالب اچي وينديون
اميد ته هن سچي واقعي جي ذريعي ٻڌايل پيغام کي توهان جي دلن ۾ جڳه ملندي ۽ توهان ۽ اسان به پنهنجو اخلاقي فرض سمجهي ان قسم جي حالتن کي منهن ڏينداسين ته آئيندا نسل اسان جو محفوظ هٿن ۾ رهندو۔
