سنڌ سلامت سٿ پاران سنڌي ٻوليء جي مزاحمتي ، انقلابي ۽ رومانوي شاعر ڊاڪٽر آڪاش انصاري کي جنم ڏينهن جون واڌايون پيش ڪجن ٿيون۔
سنڌ جو مزاحمتي، انقلابي ، رومانوي شاعي ۽ صحافي ڊاڪٽر آڪاش انصاري 25 ڊسمبر 1956ع ۾ بدين لڳ ڳوٺ ابل جي وسيء ۾ پيدا ٿيو۔ انٽر تائين تعليم بدين مان ۽ پوء MBBS لياقت ميڊيڪل ڪاليج ڄامشورو مان ڪيائين۔ سندس مقبوليت جو سبب سندس شاعري رهي آهي۔ ان سان گڏ صحافت ۾ پڻ ڪم ڪيو اٿس۔ روزانه سوال اخبار جو چيف ايڊيٽر پڻ رهي چڪو آهي۔ سندس شاعري خاص ڪري مزاحمتي شاعري گهڻي مقبوليت ماڻي آهي جنهن جو ثبوت سندس ڪتاب ڪيئن رهان مان جلاوطن آهي جيڪو چار دفعا ڇپيو آهي۔
سندس شاعريء جو هڪ ٻيو ڪتاب اڌورا اڌورا پڻ گهڻو مشهور ٿيو آهي۔ ان ڪتاب جو ٽائيٽل سندس مشهور شاعري اسين بس رهياسين اڌورا اڌورا مان ورتل آهي۔ داڪٽر آڪاش انصاري جي شاعريء جون خوبيون اهي آهن جو سندس شاعري نوجوانن جي پسنديده شاعري رهي آهي۔ سندس شاعريء ۾ مزاحمت سان گڏ انقلابيت ۽ رومانس پڻ موجود آهي۔
هن وقت پاڻ بدين ۾ ڊاڪٽري جي پريڪٽس سان گڏ هڪ NGO سان لاڳاپيل آهن۔ سندن هڪ خاص مشغلو ادبي پروگرام ڪرڻ ۽ اهڙن پروگرامن ۾ شامل رهڻ اٿس جيڪو خوب نڀائي رهيا آهن۔ دعا آهي سندن قلم مان اڃان کي گيت تخليق ٿين جيڪي سنڌ جي نوجوانن لاء مشعل راهه بڻجن۔
سندس شاعريء مان ڪجهه چونڊ:
سنڌ جو مزاحمتي، انقلابي ، رومانوي شاعي ۽ صحافي ڊاڪٽر آڪاش انصاري 25 ڊسمبر 1956ع ۾ بدين لڳ ڳوٺ ابل جي وسيء ۾ پيدا ٿيو۔ انٽر تائين تعليم بدين مان ۽ پوء MBBS لياقت ميڊيڪل ڪاليج ڄامشورو مان ڪيائين۔ سندس مقبوليت جو سبب سندس شاعري رهي آهي۔ ان سان گڏ صحافت ۾ پڻ ڪم ڪيو اٿس۔ روزانه سوال اخبار جو چيف ايڊيٽر پڻ رهي چڪو آهي۔ سندس شاعري خاص ڪري مزاحمتي شاعري گهڻي مقبوليت ماڻي آهي جنهن جو ثبوت سندس ڪتاب ڪيئن رهان مان جلاوطن آهي جيڪو چار دفعا ڇپيو آهي۔
سندس شاعريء جو هڪ ٻيو ڪتاب اڌورا اڌورا پڻ گهڻو مشهور ٿيو آهي۔ ان ڪتاب جو ٽائيٽل سندس مشهور شاعري اسين بس رهياسين اڌورا اڌورا مان ورتل آهي۔ داڪٽر آڪاش انصاري جي شاعريء جون خوبيون اهي آهن جو سندس شاعري نوجوانن جي پسنديده شاعري رهي آهي۔ سندس شاعريء ۾ مزاحمت سان گڏ انقلابيت ۽ رومانس پڻ موجود آهي۔
هن وقت پاڻ بدين ۾ ڊاڪٽري جي پريڪٽس سان گڏ هڪ NGO سان لاڳاپيل آهن۔ سندن هڪ خاص مشغلو ادبي پروگرام ڪرڻ ۽ اهڙن پروگرامن ۾ شامل رهڻ اٿس جيڪو خوب نڀائي رهيا آهن۔ دعا آهي سندن قلم مان اڃان کي گيت تخليق ٿين جيڪي سنڌ جي نوجوانن لاء مشعل راهه بڻجن۔
سندس شاعريء مان ڪجهه چونڊ:
جنھن نه مٽيءَ جي خوشبوءِ کي ڄاتو ھتي،
جنھن نه سانگين جي سَڱ کي سڃاتو ھتي،
تنھن سان ڪھڙو ڀلا منھنجو ناتو ھتي،
تنھن کي چئو! منھنجي نگريءَ مان نڪري وڃي.
جو نه اجرڪ جي عظمت جو قائل ھجي،
منھنجي ٻوليءَ ڏي جيڪو نه مائل ھجي،
ذھن جنھن جو اڃا ڀي ورھايل ھجي،
تنھن کي چئو منھنجي نگريءَ مان نڪري وڃي.
جنھن سنگينن سان سانگين جا سينا چٿيا،
ڄڻ محبت جا مڪا مدينا چٿيا،
عشق عرفان جا آبگينا چٿيا،
تنھن کي چئو منھنجي نگريءَ مان نڪري وڃي.
جنھن جي اک ماروئن ڏانھن ميري ھجي،
جيڪو وانگين جي ٻچڙن جو ويري ھجي،
جيڪو جلاد، قاتل ۽ قھري ھجي،
تنھن کي چئو! منھنجي نگريءَ مان نڪري وڃي.
جيڪو لاڻن ليارن سان نفرت ڪري،
منھنجي پورھيت پنھوارن سان نفرت ڪري،
۽ درد وند ديس وارن سان نفرت ڪري،
تنھن کي چئو منھنجي نگريءَ مان نڪري وڃي.
اسان جي مُئاسين
آڪاش انصاري جي شاعري
اسان جي مُئاسين سفر ۾ او ساٿي!
ته ماڻيندا منزل پنهنجا ڍول ڍاٽي،
اسان جو جڏهن خـون خوشبو ٿي ايندو،
ته ويڙها وطن جا به واســـي ڇـــڏيـــنــدو،
جڏهن ٻارڙي ڪنهن ڪئي ٻولي ٻاتي،
تــــه مـــــــاڻــيـندا منزل پنهنجا ڍول ڍاتي،
اسانجون هي ٻانهـون، اسان جـــون نــــگـاهـــون،
ازل کان لـــــوچــــيــــن ٿـــيـــون اهــڙيون راهون،
انهيءَ ڪرٽ ۾ جي ڪُسي وياسين ڪاتي،
ته ماڻيــنـــدا مـــنـــزل پــنـــهـــنجـــا ڍول ڍاٽــــي،
جڏهن منهنجا جھانگي، نه جھوريءَ ۾ جھُرندا،
ٻَـــــري ۾ نـــــــه ٻــــڪــــرار جــــا ٻـــار ٻـــــرنــدا،
سُڪي سکڻي ٿيندي نه جيـجل جــي ڇــــاتـــي،
ته ماڻيندا مـنـــزل پـــنـــهــنـــجــا ڍول ڍاٽــــــــــي،
جڏهن وڏ ڦڙو ڪو ولهارن تي وسندو،
مٿان پارڪر جي پنورهارن تي وسندو،
نــــه رهنـدي ڪا مارئي، مارن لاءِ آتي،
تــــه مــاڻــيــنـدا منزل پنهنجا ڍول ڍاٽي.
اسين بس رهيا سين اڌورا اڌورا
اسين بس رهيا سين اڌورا اڌورا
نڪي عشق آتش وچان ٿي اڀاميو
نه هي ديپ دل مان اوهان جو اجھاميو
نه سورن جي شدت کان شعلو بڻياسين
نه سگريٽ جو ڪو ڦلو ٿي ڇڻياسين
دکياسين جلياسين اڌورا اڌورا.......
دکن کان به دل پنهنجو رشتو نه ٺاهيو
سکن ۾ به من کي سڪون ڪون آهيو
کلياسين ته خلقت جي دردن ٿي رڪيو
رناسين ته دنيا جي نظرن ٿي ٽوڪيو
نه خوش ٿي کلياسين نه رنج ٿي رناسين
اسين بس رهيا سين اڌورا اڌورا
ڦاهي جا ڦندا چمڻ کان به وياسين
۽ دنيا جا ڌنڌا ڪرڻ کان به وياسين
نه تون ئي ملين نه ڪنهن جا ٿياسين
هِتان کان به وياسين هُتان کان به وياسين
مرڻ جي مزي کان به محروم ٿياسين
۽ جينئدا رهياسين اڌورا اڌورا
اسين بس رهيا سين اڌورا اڌورا
طارق ٿي دنيا نه تياڳي سگھياسين
جهان جو به جهنجهٽ به نه جاڳي سگھياسين
عمر اڌ اڻکٽ عبادت ۾ وئي
باقي بتن سان بغاوت ۾ وئي ۽
خدا به نه مليو ۽ نه ان جي خدائي
اوه آڪاش جنڌڙي اينئن وئي اجھائي
۽ ڳولا جي رڻ ۾ رلياسين اڌورااڌورا
اسين بس رهياسين اڌورا
ڊاڪٽر آڪاش انصاري جي شاعري ۽ محمد يوسف جو آواز
جنهن وقت هي جوڳي جاڳيا
جلاوطن ۔۔۔۔۔ سرمد سنڌي جو ڳايل
جنھن نه سانگين جي سَڱ کي سڃاتو ھتي،
تنھن سان ڪھڙو ڀلا منھنجو ناتو ھتي،
تنھن کي چئو! منھنجي نگريءَ مان نڪري وڃي.
جو نه اجرڪ جي عظمت جو قائل ھجي،
منھنجي ٻوليءَ ڏي جيڪو نه مائل ھجي،
ذھن جنھن جو اڃا ڀي ورھايل ھجي،
تنھن کي چئو منھنجي نگريءَ مان نڪري وڃي.
جنھن سنگينن سان سانگين جا سينا چٿيا،
ڄڻ محبت جا مڪا مدينا چٿيا،
عشق عرفان جا آبگينا چٿيا،
تنھن کي چئو منھنجي نگريءَ مان نڪري وڃي.
جنھن جي اک ماروئن ڏانھن ميري ھجي،
جيڪو وانگين جي ٻچڙن جو ويري ھجي،
جيڪو جلاد، قاتل ۽ قھري ھجي،
تنھن کي چئو! منھنجي نگريءَ مان نڪري وڃي.
جيڪو لاڻن ليارن سان نفرت ڪري،
منھنجي پورھيت پنھوارن سان نفرت ڪري،
۽ درد وند ديس وارن سان نفرت ڪري،
تنھن کي چئو منھنجي نگريءَ مان نڪري وڃي.
اسان جي مُئاسين
آڪاش انصاري جي شاعري
اسان جي مُئاسين سفر ۾ او ساٿي!
ته ماڻيندا منزل پنهنجا ڍول ڍاٽي،
اسان جو جڏهن خـون خوشبو ٿي ايندو،
ته ويڙها وطن جا به واســـي ڇـــڏيـــنــدو،
جڏهن ٻارڙي ڪنهن ڪئي ٻولي ٻاتي،
تــــه مـــــــاڻــيـندا منزل پنهنجا ڍول ڍاتي،
اسانجون هي ٻانهـون، اسان جـــون نــــگـاهـــون،
ازل کان لـــــوچــــيــــن ٿـــيـــون اهــڙيون راهون،
انهيءَ ڪرٽ ۾ جي ڪُسي وياسين ڪاتي،
ته ماڻيــنـــدا مـــنـــزل پــنـــهـــنجـــا ڍول ڍاٽــــي،
جڏهن منهنجا جھانگي، نه جھوريءَ ۾ جھُرندا،
ٻَـــــري ۾ نـــــــه ٻــــڪــــرار جــــا ٻـــار ٻـــــرنــدا،
سُڪي سکڻي ٿيندي نه جيـجل جــي ڇــــاتـــي،
ته ماڻيندا مـنـــزل پـــنـــهــنـــجــا ڍول ڍاٽــــــــــي،
جڏهن وڏ ڦڙو ڪو ولهارن تي وسندو،
مٿان پارڪر جي پنورهارن تي وسندو،
نــــه رهنـدي ڪا مارئي، مارن لاءِ آتي،
تــــه مــاڻــيــنـدا منزل پنهنجا ڍول ڍاٽي.
اسين بس رهيا سين اڌورا اڌورا
اسين بس رهيا سين اڌورا اڌورا
نڪي عشق آتش وچان ٿي اڀاميو
نه هي ديپ دل مان اوهان جو اجھاميو
نه سورن جي شدت کان شعلو بڻياسين
نه سگريٽ جو ڪو ڦلو ٿي ڇڻياسين
دکياسين جلياسين اڌورا اڌورا.......
دکن کان به دل پنهنجو رشتو نه ٺاهيو
سکن ۾ به من کي سڪون ڪون آهيو
کلياسين ته خلقت جي دردن ٿي رڪيو
رناسين ته دنيا جي نظرن ٿي ٽوڪيو
نه خوش ٿي کلياسين نه رنج ٿي رناسين
اسين بس رهيا سين اڌورا اڌورا
ڦاهي جا ڦندا چمڻ کان به وياسين
۽ دنيا جا ڌنڌا ڪرڻ کان به وياسين
نه تون ئي ملين نه ڪنهن جا ٿياسين
هِتان کان به وياسين هُتان کان به وياسين
مرڻ جي مزي کان به محروم ٿياسين
۽ جينئدا رهياسين اڌورا اڌورا
اسين بس رهيا سين اڌورا اڌورا
طارق ٿي دنيا نه تياڳي سگھياسين
جهان جو به جهنجهٽ به نه جاڳي سگھياسين
عمر اڌ اڻکٽ عبادت ۾ وئي
باقي بتن سان بغاوت ۾ وئي ۽
خدا به نه مليو ۽ نه ان جي خدائي
اوه آڪاش جنڌڙي اينئن وئي اجھائي
۽ ڳولا جي رڻ ۾ رلياسين اڌورااڌورا
اسين بس رهياسين اڌورا
ڊاڪٽر آڪاش انصاري جي شاعري ۽ محمد يوسف جو آواز
جنهن وقت هي جوڳي جاڳيا
جلاوطن ۔۔۔۔۔ سرمد سنڌي جو ڳايل