زخم

[شيراز احمد نظاماڻي]

ڪڏهن ڪڏهن خالي ڪاغذ کي ڏسي سوچيندو آهيان
ته ڇا لکان ۽ ڇا نه لکان....
بلڪل ائين ئي توکي ڏسڻ وقت سوچيندو هئس
ته ڇا چوان ۽ ڇا نه چوان ....
مون محبت ۾ ڪي وڏا ڪارناما سر انجام نه ڏنا
توکي ڏسڻ جي حد تائين اُصولن کي برقرار رکيم......
هميشه جيان منهنجو ستارو گردش ۾ رهيو
تون چاهين ها ته قسمت بدلجي وڃي ها !
مون پنهنجي اهميت کي سمجھڻ جي ڪوشش ڪئي
ته مان ڪوري ڪاغذ کانسواءِ ڪُجھ به ناهيان ..
جنهن تي چند لفظ ته لکجي سگھجن ٿا پر پوري ڪهاڻي نه .
اڪثر ماڻهو وقت سان گڏ بدلجي ويندا آهن
مون وقت کي بدلائڻ جي ڪوشش ڪئي پر ناڪام رهيس ......
مون زندگي جي چئو ڏس پاڻ کي اڪيلو محسوس ڪيو.
تلخ يادن ۽ ڳالهين کي وسارڻ جي ڪوشش ڪندس ....
پر مان ايندڙ وقت ۾ ڪنهن به اُميد جو سهارو نه وٺندُس
مون کي اُميدن هميشه زخم ڏنا آهن ..
وفا شيراز نظاماڻي

 

[فاروق سومرو]

جواب: زخم

واه بهترين شاعري سائين

 

[سليمان وساڻ]

جواب: زخم

پر مان ايندڙ وقت ۾ ڪنهن به اُميد جو سهارو نه وٺندُس
مون کي اُميدن هميشه زخم ڏنا آهن ..

اها شاعر جي سوچ آهي، چوندا آهن ته دنيا اميد تي قائم آهي۔ تنهنڪري هميشه اميدن جو سهارو وٺڻو پوندو آهي۔

 

[عرس پريو]

جواب: زخم

مون محبت ۾ ڪي وڏا ڪارناما سر انجام نه ڏنا
توکي ڏسڻ جي حد تائين اُصولن کي برقرار رکيم......

تمام خوبصورت خيال

 

[شيراز احمد نظاماڻي]

جواب: زخم

ادا سليمان وساڻ صاحب اها حقيقت آهي ته دنيا اميدن تي قائم آهي
پر جڏهن اميدون انسان سان وابسته هجن ته تڪليف بڻجنديون آهن
ان لا اميد صرف خدا ۾ ٻيو پنهنجي همت حوصلي ۾ رکڻ گهرجي
ٍِۡجيڪڏهن انسان انسان جي اميد جي سهاري تي هلندو ته ضرور ائين چوندو جيڪو منهنجي سٽن ۾ سمايل آهي ۔

 

[شيراز احمد نظاماڻي]

جواب: زخم

ادا سليمان وساڻ صاحب اها حقيقت آهي ته دنيا اميدن تي قائم آهي
پر جڏهن اميدون انسان سان وابسته هجن ته تڪليف بڻجنديون آهن
ان لا اميد صرف خدا ۾ ٻيو پنهنجي همت حوصلي ۾ رکڻ گهرجي
ٍِۡجيڪڏهن انسان انسان جي اميد جي سهاري تي هلندو ته ضرور ائين چوندو جيڪو منهنجي سٽن ۾ سمايل آهي ۔