پُٺيءَ ڄَڃَ نه ڄُلُ، مَنجھ تَماشي نه پَوين؛ گھوٽُ ڪري تون پاڻ کي، ڪَر ھَنگامان ھُلُ؛ ڀولِ نَه ٻئي ڪَنھِن ڀُلُ، وَٺِج حالُ حَلاجَ جو. سچل سرمست
