عتيق الرحمان
سينيئر رڪن
ڪير ٿو چئي ته اهي بکيا بگهڙ سنڌ جا سياستدان آهن،انهن محترمه بينظير صاحبه جي رت سان هولي ملهائي آهي ۽ خوشيون ڪيون آهن ته هاڻي اسان جو وارو آيو آ هاڻي لٽيو جيڪو لٽي سگهو ٿا،جن جو اڳواڻ مسٽر 10 پرسينٽ هجي اهو سياست ما ڇا ڄاڻي ،جيڪو پنهجي وزيراعظم کي ان صورت ۾ لهڻ تي مجبور ڪري ته ملڪ مان لٽيل دولت جو ڪير نالو نه وٺي۔
هي اهي راڪاس آهن جن محترمه کي شعوري طور قتل ڪيو آهي ۽ ان کي مئل هاٿي کان وڌيڪ ڪا به اهميت ڪو نه ڏني آهي۔هاٿي جيئرو ته لک ،مري ته ڏيڍ لک جي مترادف هنن هر ان احساس کي لٽيو آهي،ماڻهن جي ان بيلوث محبت سان ويساه گهاتي ڪئي آهي جيڪي پنهجي محبوب اڳواڻن لاء سر ڏيڻ کان به ڪو نه ڪيٻائيندا آهن۔اڄ به ان جي نالي جو مزاڪ اڏائي ۽ ان ملڪ کي لٽي رهيا آهن جن جي لاء هنن سر ڏنا۔هي سڀ ڪٽي کائڻ وارا مجنون آهن جيڪي مال تي موڳا لڳا پيا آهن۔هنن جو ڪنهن به آرتديننس سان ڪو به سروڪار ڪونهي ڇو ته انهن چند نوابن کي هتي رهڻو ئي ڪو نهي،انهن کي خبر آهي ته انهن جا آقا جيڪي انهن جي هر ڪفر ۾ ساٿي بنيل آهن انهن جو ساٿ ڏيندا۔پر تاريخ گواه رهي آهي ته اهڙن آقائن وقت نڪرڻ کان پوء انهن غدارن جا سر پاڻ ئي قلم ڪيا آهن۔پر انهن کي ان وقت تائين هوش ڪو نه هوندو آهي جيسائين انهن نام نهاد آقائن جو پٽو انهن جي ڳچيءَ ۾ پيل هوندو آهي۔هاڻي ته هنن پاڻ رواج وڌو آهي ته جيڪو رستي جي رڪاوٽ بنجي ان کي هتايو ۽ رستو صاف ڪيو۔شهيدن جي رت سان مزاڪ هڪ مقرر وقت تائين ڪري سگهن ٿا ۔جيستائين هنن جو تڪبر ڪمال تي پهچي ۔ان کان پوء ئي انهن کي قدرت ڪنڌ ڀر ڪيرائيندي ۽ ضرور ڪيرائيندي۔۽ اهو ڪرڻ وڏا وڏا ارغون ترخان هلاڪو ۽ چنگيز خان ڀڳتي چڪا آهن۔
هي انڌ جي گهوڙي تي سوار وقت جا وزير نه پر گبرسنگه ڏاڙيل جيان ڏيک ڏئي رهيا آهن جنهن کي پنهجي عمل تي ڪو به پڇتاء ڪونهي۔۽ نه ئي انهن ما ڪا اميد رکجي سگهي ٿي۔
پيپلز پارٽي هيٺين سطح تان انهن کي کڻي آئي ته جيئن انهن ۾ پنهجي قوم جي ماڻهن جو احساس پيدا ٿئي پر چوندا آهن ته نسل جو اثر ضرور ٿيندو آهي ان جي ڪري ئي شوقين مزاج جڏهن ڪنهن ڪڪڙ يا ڪتو پاليندا آهن ته ان جو نسل ڏسندا آهن پوء ئي ان جو ٻج يا ٻچو ڌاريندا آهن۔هنن جي نسلن ۾ ڪو به اهڙو ڪونهي جنهن کي ملڪ جي يا قومن جي نزاڪت جي خبر هجي هي ته تڪريبن ڦوس ما فتح خان بنجي وڃڻ وارا سياستدان آهن جن جي پنهجي ڪارڪردگي هميشه ڪرپشن رهي آهي۔۽ هميشه محترمه ۾ لڪل هوندا هئا۔جيڪا اڪيلي پنهجي من جي مذهب ۾ سياست ڪندي ملڪ جي ماڻحن جي دلين تي راڄ ڪندي هئي۔هنن جو ڪردار هميشه کان مشڪوڪ رهيو آهي ۔هاڻي ته وائکا ٿي چڪا آهن۔
هنن مان ڪا اميد رکندو !!!!!!!!!!
۽ هاڻي جيڪي هنن جي چوڻ تي نعرا هڻي رهيا آهن اهي پنهجي اندر ۾ خود خوفزده آهن پر بيهيائي جو ٽڪر انهن جي پيٽ ۾ پيل آهي جنهن جي ڪري اڪثر جا منهن بند آهن باقي ڪي ته معصوم اڃان به شهيد جي نالي تي پنهجي ٻچن جو سودو ڪرڻ لاء تيار آهن۔
وقت ٻڌايندو ته ڪي سنڌي نسل جا بگهڙ ڪيئن پنهجي ذات کي کائي ويا۔ ۽ پنهجو جوُءِ گدڙن جي حوالي ڪري ويا۔
ويا مور مري هنج نه رهو هيڪڙو
۔انهن آکيرن تي ويٺا چٻ چڙهي
وطن ٿيو وري ڪوڙن ڪائينرن جو
ڳجهن کي ڍونڍ کپي بس هنن کي اهو مليو آهي هنن جو ڪنهن سان به ڪو مطلب ڪونهي۔هاڻي انهن جا اثر ويهي ڏسجو جيڪي انقريب ظاهر ٿيندا ۔
اسان ماڻهو ان سزا جي لائق ئي آهيون ،ڇو جو اڪثريت اسان ۾ بغير ڪنهن محنت جي مال ڪمائڻ جا خواب ڏسندي رهي آهي ۽ هاڻي ته اهيا عادت وڌي ويئي آهي ۔هاڻي نظر ايندو ڏوڪڙن جو ڪمال۔
هڪڙا ڏڪڙن تي وڪندا ،هڪڙا ڏاڍ تي جيڪي بچيا سي لتاڙيا ويندا۔
جي ڪري سگهو هن قوم کي متحد ته ڪيو ڪوشش۔اڃان اميد باقي آهي۔
جي نه ته غلامي کان پوء آزادي ملندي ضرور پوء جڏهن ملي۔
هي اهي راڪاس آهن جن محترمه کي شعوري طور قتل ڪيو آهي ۽ ان کي مئل هاٿي کان وڌيڪ ڪا به اهميت ڪو نه ڏني آهي۔هاٿي جيئرو ته لک ،مري ته ڏيڍ لک جي مترادف هنن هر ان احساس کي لٽيو آهي،ماڻهن جي ان بيلوث محبت سان ويساه گهاتي ڪئي آهي جيڪي پنهجي محبوب اڳواڻن لاء سر ڏيڻ کان به ڪو نه ڪيٻائيندا آهن۔اڄ به ان جي نالي جو مزاڪ اڏائي ۽ ان ملڪ کي لٽي رهيا آهن جن جي لاء هنن سر ڏنا۔هي سڀ ڪٽي کائڻ وارا مجنون آهن جيڪي مال تي موڳا لڳا پيا آهن۔هنن جو ڪنهن به آرتديننس سان ڪو به سروڪار ڪونهي ڇو ته انهن چند نوابن کي هتي رهڻو ئي ڪو نهي،انهن کي خبر آهي ته انهن جا آقا جيڪي انهن جي هر ڪفر ۾ ساٿي بنيل آهن انهن جو ساٿ ڏيندا۔پر تاريخ گواه رهي آهي ته اهڙن آقائن وقت نڪرڻ کان پوء انهن غدارن جا سر پاڻ ئي قلم ڪيا آهن۔پر انهن کي ان وقت تائين هوش ڪو نه هوندو آهي جيسائين انهن نام نهاد آقائن جو پٽو انهن جي ڳچيءَ ۾ پيل هوندو آهي۔هاڻي ته هنن پاڻ رواج وڌو آهي ته جيڪو رستي جي رڪاوٽ بنجي ان کي هتايو ۽ رستو صاف ڪيو۔شهيدن جي رت سان مزاڪ هڪ مقرر وقت تائين ڪري سگهن ٿا ۔جيستائين هنن جو تڪبر ڪمال تي پهچي ۔ان کان پوء ئي انهن کي قدرت ڪنڌ ڀر ڪيرائيندي ۽ ضرور ڪيرائيندي۔۽ اهو ڪرڻ وڏا وڏا ارغون ترخان هلاڪو ۽ چنگيز خان ڀڳتي چڪا آهن۔
هي انڌ جي گهوڙي تي سوار وقت جا وزير نه پر گبرسنگه ڏاڙيل جيان ڏيک ڏئي رهيا آهن جنهن کي پنهجي عمل تي ڪو به پڇتاء ڪونهي۔۽ نه ئي انهن ما ڪا اميد رکجي سگهي ٿي۔
پيپلز پارٽي هيٺين سطح تان انهن کي کڻي آئي ته جيئن انهن ۾ پنهجي قوم جي ماڻهن جو احساس پيدا ٿئي پر چوندا آهن ته نسل جو اثر ضرور ٿيندو آهي ان جي ڪري ئي شوقين مزاج جڏهن ڪنهن ڪڪڙ يا ڪتو پاليندا آهن ته ان جو نسل ڏسندا آهن پوء ئي ان جو ٻج يا ٻچو ڌاريندا آهن۔هنن جي نسلن ۾ ڪو به اهڙو ڪونهي جنهن کي ملڪ جي يا قومن جي نزاڪت جي خبر هجي هي ته تڪريبن ڦوس ما فتح خان بنجي وڃڻ وارا سياستدان آهن جن جي پنهجي ڪارڪردگي هميشه ڪرپشن رهي آهي۔۽ هميشه محترمه ۾ لڪل هوندا هئا۔جيڪا اڪيلي پنهجي من جي مذهب ۾ سياست ڪندي ملڪ جي ماڻحن جي دلين تي راڄ ڪندي هئي۔هنن جو ڪردار هميشه کان مشڪوڪ رهيو آهي ۔هاڻي ته وائکا ٿي چڪا آهن۔
هنن مان ڪا اميد رکندو !!!!!!!!!!
۽ هاڻي جيڪي هنن جي چوڻ تي نعرا هڻي رهيا آهن اهي پنهجي اندر ۾ خود خوفزده آهن پر بيهيائي جو ٽڪر انهن جي پيٽ ۾ پيل آهي جنهن جي ڪري اڪثر جا منهن بند آهن باقي ڪي ته معصوم اڃان به شهيد جي نالي تي پنهجي ٻچن جو سودو ڪرڻ لاء تيار آهن۔
وقت ٻڌايندو ته ڪي سنڌي نسل جا بگهڙ ڪيئن پنهجي ذات کي کائي ويا۔ ۽ پنهجو جوُءِ گدڙن جي حوالي ڪري ويا۔
ويا مور مري هنج نه رهو هيڪڙو
۔انهن آکيرن تي ويٺا چٻ چڙهي
وطن ٿيو وري ڪوڙن ڪائينرن جو
ڳجهن کي ڍونڍ کپي بس هنن کي اهو مليو آهي هنن جو ڪنهن سان به ڪو مطلب ڪونهي۔هاڻي انهن جا اثر ويهي ڏسجو جيڪي انقريب ظاهر ٿيندا ۔
اسان ماڻهو ان سزا جي لائق ئي آهيون ،ڇو جو اڪثريت اسان ۾ بغير ڪنهن محنت جي مال ڪمائڻ جا خواب ڏسندي رهي آهي ۽ هاڻي ته اهيا عادت وڌي ويئي آهي ۔هاڻي نظر ايندو ڏوڪڙن جو ڪمال۔
هڪڙا ڏڪڙن تي وڪندا ،هڪڙا ڏاڍ تي جيڪي بچيا سي لتاڙيا ويندا۔
جي ڪري سگهو هن قوم کي متحد ته ڪيو ڪوشش۔اڃان اميد باقي آهي۔
جي نه ته غلامي کان پوء آزادي ملندي ضرور پوء جڏهن ملي۔
