وکري رهيا آهن منهنجي ذات هن کي چئجان
ڪڏهن ملين ته هي ڳالهه هن کي چئجان
هو گڏ هيو ته زمانو همسفر هو منهنجو
هاڻ ڪوئي ناهي گڏ هن کي چئجان
هن کي چئجان هن جي سواءِ ڏينهن نه ٿو گذري
سسڪي سسڪي ڪٽي آ رات هن کي چئجان
هو پڪاري ته هاءِ پهچي وڃان هن جي سنگ
ناهن رهيا اهي حالات هن کي چئجان
اگر هو پوءِ به نه موٽي اچي ته اي مهربان قاسد
الاهي ڪهڙا آهن منهنجي دل جا حالات هن کي چئجان
هر جيت مان هن جي نالي ڪريان ٿو
شوق مڃندو آ پنهنجي هار هن کي چئجان؛ــ شاعر؛ عابد بلوچ ديشي