معصوم سنڌي
سينيئر رڪن
منهنجو تعارف
’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’
نيٽي جيٽي پل جي سانڀارو شهر جي ڏسا ڏانهن نيڻ نهار تائين کاري در جو لقاءُ ڏسڻ ۾ ايندو،
آئون به کاري در جي باغ زهرا اسٽريٽ جي آخري ڇيڙي وٽ آڳاٽي زماني جي هڪ جهوني جاءِ ۾ رهان ٿو پنهنجي پريوار سان.
پروفيشنل جرنلسٽ آهيان، مختلف اخبارن ۽ نجي ٽي وي چئنلز تي ڪم ڪري چڪو آهيان. هن وقت ”عوامي آواز “ ۾ نيوز ڊيسڪ تي ڪم ڪريان پيو
.سنڌي ادبي سنگت سان ماضي ۾ جنون جي درجي جو چاهه هو پوءِ واءُ اهڙو گهليو جو سنگت ڪڻو ڪڻو ٿي وئي.
ڪهاڻيون لکيون پر تجريدي اسٽائل ۾،
نيوز فارم اسٽائيل ۾ ڪهاڻي لکڻ جو پهريون ڀيرو سنڌ ۾ مون تجربو ڪيو تيرنهن ڪهاڻيڪارن جي گڏيل ڪتابي ڳٽڪي ۾ منهنجون به چار کان پنج ڪهاڻيون شامل آهن، ان ڪتاب جو نالو ”کيرٿر تي صبح“ آهي جيڪو ڪجهه سال اڳ ڪنول پبليڪيشن پڌرو ڪيو
.سمونڊ سان پراڻي ياري آهي،
جهمپير جي شام،
هن جا نيڻ
۽ پنهنجي ماءُ جو اداس چهرو
مون کي روئارڻ لاءِ ڪافي آهن
لاڙ جي لڄاريءَ سان لنئون لڳڻ بعد ان سان لانئون لهي جيون جوتيءُ جو ساٿ نڀائڻ جو سنهن ڪيو ڏهاڪو سال اڳ،
منهنجي زندگي ۾ ٽي بهارون هميشه رهنديون، اهي منهنجا ٽي ٻار آهن، جيڪي سنڌ جي سوراج جو سپنو ضرور ساڀيا ڪندا.
منهنجو شهر، ڌرتي، منهنجي سڃاڻپ مون کان کسجي چڪا آهن
پاڻ کي ڪڏهن به فريب ۾ ناهي رکيو خبر آهي ته مان به دراوڙن جي ديس جو آدي واسي هئڻ باوجود ڌرتي ڌڪاڻو آهيان.
اڄ ڏينهن تائين پاڻ وڻائڻ پاڻ پڏائڻ جو جنون ناهي جاڳيو.
گمنام رهڻ يا گوشانشيني مون کي ناهي ايندي،
مصلحت جي چادر تاڻي سمهي به نه ٿو سگهان،
سنڌ جي ان لڙهندڙ نسل مان آهيان،
جنهن کان سڀ ڪجهه کسجي چڪو آهي.
معصوم سنڌي/لياري
