وائي

[شيرين]

​

(وائي)​

سنڌ جي تناهي جو، ​

ٺاهيو ويو دستور،​

سنڌ ۾ ڌار يا نامنظور.​

مظلوم سنڌين سان،​

ڏاڍو ٿيو ڪلور،​

سنڌ ۾ ڌار يا نامنظور.​

قومن واري ٺاهه جو،​

زوري ٽوڙيو منشور،​

سنڌ ۾ ڌار يا نامنظور.​

سنڌ ۾ رهندڙ سڀ ڌاريا،​

سنڌ لئه بڻيا ناسور،​

سنڌ ۾ ڌار يا نامنظور.​

ڌاريا آخر ڌاريا آهن،​

پل پل ڏين ٿا سور،​

سنڌ ۾ ڌار يا نامنظور.​

(گوهر سنڌي)​

 

[منصور ميراڻي]

بهترين وائي!

 

[ساحل منگريو]

تمام بهترين لکيو آھي۔

 

[نثارابڙو]

وائي)​

سنڌ جي تباهي جو، ٺاهيو ويو دستور،​

سنڌ ۾ ڌار يا نامنظور.​

مظلوم سنڌين سان، ڏاڍو ٿيو ڪلور،​

سنڌ ۾ ڌار يا نامنظور.​

قومن واري ٺاهه جو، زوري ٽوڙيو منشور،​

سنڌ ۾ ڌار يا نامنظور.​

سنڌ ۾ رهندڙ سڀ ڌاريا، سنڌ لئه بڻيا ناسور،​

سنڌ ۾ ڌار يا نامنظور.​

ڌاريا آخر ڌاريا آهن، پل پل ڏين ٿا سور،​

سنڌ ۾ ڌار يا نامنظور.​

(گوهر سنڌي)​

​