مگسي
سينيئر رڪن
سج اونڌاهون ۽ ڌرتي ريٽي!
ڪنهن کي مَن جا جھِير ڏيکارينداسين؟
گُونگو چنڊ ۽ ٻوڙو آڪاش!
ڪنهن ڏي دانهِين ٿينداسين؟
دَس سمورا ڀيڙيل آهن، ستن ئي آسمانن جا . . . .
انصاف پِنڻ لاءِ ڪنهن جو در کڙڪائينداسين؟
اَچ اونڌاهين کان رَنگ وٺون ڪي . . .
۽ ’جيئرن لاشن‘ کان اوڌارا ڪِي ساهه!
پوءِ شايد اُنڌاهين جا رَنگ سمورا . . .
۽ لاشن جا ڪي ’ساهه‘ اُڌارا . . . !
گُونگي چنڊ ۽ ٻوڙي آڪاس کي . . .
سِج اونڌاهين ۽ رِيٽي ڌرتيءَ کي . . . ؛
هيتن عرش جو در کڙڪائي . . . .
هِن ڌرتيءَ جي جھانگيرن جي؛
بَل جي دانهن پڄائي سگھندا . . . !
دک جا جھير پَسائي سگھندا . . . !
ڪنهن کي مَن جا جھِير ڏيکارينداسين؟
گُونگو چنڊ ۽ ٻوڙو آڪاش!
ڪنهن ڏي دانهِين ٿينداسين؟
دَس سمورا ڀيڙيل آهن، ستن ئي آسمانن جا . . . .
انصاف پِنڻ لاءِ ڪنهن جو در کڙڪائينداسين؟
اَچ اونڌاهين کان رَنگ وٺون ڪي . . .
۽ ’جيئرن لاشن‘ کان اوڌارا ڪِي ساهه!
پوءِ شايد اُنڌاهين جا رَنگ سمورا . . .
۽ لاشن جا ڪي ’ساهه‘ اُڌارا . . . !
گُونگي چنڊ ۽ ٻوڙي آڪاس کي . . .
سِج اونڌاهين ۽ رِيٽي ڌرتيءَ کي . . . ؛
هيتن عرش جو در کڙڪائي . . . .
هِن ڌرتيءَ جي جھانگيرن جي؛
بَل جي دانهن پڄائي سگھندا . . . !
دک جا جھير پَسائي سگھندا . . . !