(سماجي ديوَ )

[سنڌي نور]

پنهنجو وجود ٻين(سماجي ديوَ ) جي وس.​

​

​

​

​

• ​
  ​
  پاڻ سان پاڻ ملائي سگھان ها
  دنيا جي ٻيائي سڃاڻي وٺان ها.​
  نور​

 

[عبدالحفيظ لغاري]

سماج فرد لاءِ اَٽوٽ آهي۔ ۔ ۔ ۔ ۔سماج هڪ سخص تي نه ٿو جُڙي۔ ۔ ۔ ۔انيڪ ماڻهن جي ملڻ جُلڻ سان سماج ٺهي ٿو ۔ ۔ ۔ ۔هر ماڻهو جي رڳو آڱوٺي جي لڪيرن جي نه پر ذهن جي به جدا جدا بيهڪ آهي۔ ۔ ۔سوچون الڳ سماج هڪ ۔ ۔ ۔تضاد اڻ ڳڻيا!

اهو هو، آهي ۽ لڳي ٿو ايئن ئي رهندو

 

[سنڌي نور]

جيڪي سوچ ۽ ذهن سُجھل هجن ٿا ۽ طاقتور اهي ۽ سماج جا ٺيڪدار هجن ٿا ۽ قانون ريتون، رسمون، هر شيء
انهن جي وس هجي ٿي، مان انهن ديو جي ڳالھ پئي ڪئي۔