سنڌ سلامت لاءِ هڪ ڪهاڻي [SCRIBD]24365455&access_key=key-40l4t78ujxxs30pcuhz&page=1&version=1&viewMode=list[/SCRIBD] هتي ڪلڪ ڪري ڊائونلوڊ ڪريو
بهترين آغاز آهي دوست ظفير ۔۔۔۔ سچي به توهان جي لفظن جي مٺاس ۽ بيهڪ ڪهاڻي جي اسڪرپٽ کي خوبصورت بنائڻ ۾ هڪ خاص ڪردار ادا ڪيو آهي۔۔۔ مون به ميٽرڪ پاس ڪرڻ کان پوءِ ڪجهه ڪاڳرن تي گل چٽڻ جي ڪوشش ڪئي هئي ۔۔۔ اڄ به جڏهن موڪل تي گهر ويندو آهيان ته ورق لکڻ تي مجبور ڪندا آهن ۔۔۔۔ پر هاءِ مصروفيت ۔۔۔۔ اهڙي ذوق کي پورو ڪرڻ ڪاٿي ٿي ڏئي۔۔۔ بحرحال جيڪڏهن حياتي ساٿ ڏنو ته ريٽائرمينٽ کان پوءِ ويهي پنهنجي ان خواهش کي پورو ڪرڻ جي ڪوشش ضرور ڪبي۔۔۔ توهان جي ڪهاڻي مان توهان جي وسيع مطالعي جي به خبر پوي ٿي۔۔۔۔ اميد ته اهڙين ونڊڻين کي جاري رکندا۔۔۔۔
مان اوهان سڀني دوستن جو شڪر گذاري آهيان ۽ خاص طور تي سنڌ سلامت فورم جو۔ اهو اوهان جو پيار ئي آهي جيڪو باربار مون کي هن فورم تي ڇڪي اچي ٿو۔ بس اوهان دوستن جو پيار گھرجي۔
بلڪل ادا ظفير احمد توهان پنهنجي اهڙين ونڊ کي جاري رکجو بهترين ڪوشش آهي توهان جي ادا سدائين گڏ sindhsalamatsaathsal
دوست رشيد سمون اوهان ڪهاڻي کي پڙهيو ۽ ان کي سمجهيو. اوهان جي مهرباني۔ اهو پڙهي ڏاڍي خوشي ٿي ته اوهان کي لکڻ جو شوق آهي۔ هر انسان هر وقت مصروف هوندو آهي۔ جي ڪڏهن به ٿورو وقت ملي ته آرام ڪرڻ جي بجائي لکجو ۔ اهو لکڻ آرام کان به وڌ اوهان کي آرام ڏيندو۔ مون مسڪين جي اها هڪڙي ننڍڙي راءِ آهي۔ باقي اوهان مرضي جا مالڪ آهيو۔ اوهان جي لاءِ هميشه دعاگو اوهان جو دوست ظفير
دوست ظفير احمد حق موجود؛ دوست اوهانجي هيءَ ڪهاڻي ”ياد“ انتهائي خوبصورت لفظن جي موتين سان جوڙيل آهي ... اها هر انهيءَ عاشق جي ڪهاڻي آهي جو عشق مجاز جي ڏاڪڻ تي پنهنجا پير رکي ٿو ۽ جڏهن ان ڏاڪي تان ٿاٻو کائي ٿو ته اهو سچو عاشق بجاءِ ان عشق کي ختم ڪرڻ جي ، ٻي ڏاڪي تي پهچي ٿو ۽ همه اوست جي منزل اچيو وڃي، جت هو خالق حقيقي جي عشق ۾ مبتلا ٿي ؛ ڀٽائي پئدا ٿئي ٿو ... سچل پئدا ٿئي ٿو .... پر دوست! جي ڪو عاشق مجازي عشق جي ڏاڪي تان ٿيڙ کائي به ان ڏاڪي تي چهٽيو پيو هوندو ته اهو مجنون ، ديوانو ۽ مست ته ٿي ويندو ... پر عشق حقيقي واري منزل تي پهچي نه سگهندو ... بهرحال اهي ٻئي حالتون جيئن ته انسان جي وس هونديون نآهن ... ڇاڪاڻ ٻنهي جو تعلق عقل کان چڙهيل ۽ مٿي جي ڳالهه آهي ... بس ڌڻي سڳورو ئي رحم ڪري ... تون حبيب تون طبيب، تون درد جي دوا، جانب منهنجي جيءَ ۾، آزار جا انواع، صاحب ڏيج شفا، ميان! مريضن کي، شفا جا در اتان ئي کلڻا آهن ... ۽ جيڏو تنهنجو نانءُ ٻاجهه به اوڏيائي مڱيان ... اوهانجي ڪهاڻي جي ايم سيد جي ڪتاب ” ديار دل داستان محبت“ جي ترجماني ڪندڙ آهي ... سهڻي ڪهاڻي تخليق ڪرڻ تي مبارڪون ... sindhsalamatsaathsal
