سائين توهان جي شاعري تمام اوهان وانگرا لا جواب آهي مان شاعر ته نه آهيان پر ۽ مان اوهان جي سامهون اوهان کي مشورو ڏيڻ ۾ به ڪافي مشڪل محسوس ڪري رهيو آهيان پر چوندا آهن ته علم پرائڻ ۾ ڪو حياء ۽ شرم ناهي ڪبو ان ڪري مان به ان تي عمل ڪندي اوهان جي سامهون لب ڪشائي ڪرڻ جي گستاخي ٿو ڪيان ته جيڪڏهن آخري مصرا هن ريت هجن ته ڪيئن لڳندا ؟
مي ڪدي کي شيخ تون ناپاڪ نه چئه
جنهن به پيتي مئي سو پاڪ ٿيندو
چوٽ کائِي مُسڪرائين ”ناز“ ٿو پر!!!
غم ۾ تهنجو غم ئي توسان غم ناڪ ٿيندو
واه ادا واه ڇا غزل اهي مهرباني
سائين نثار ناز، توهانجي شاعري تمام نازن واري آهي، جيتري تعريف ڪجي گهٽ آهي۔،