پرھ جا پيغام

'سنڌي شاعري' فورم ۾ غريب گل طرفان آندل موضوعَ ‏4 جنوري 2010۔

  1. غريب گل

    غريب گل
    سينيئر رڪن

    شموليت:
    ‏31 ڊسمبر 2009
    تحريرون:
    40
    ورتل پسنديدگيون:
    22
    ايوارڊ جون پوائينٽون:
    358
    ڌنڌو:
    خانگي نوڪري
    ماڳ:
    سيتا روڊ ۽ سکر
    0 راڻا ! توکان وڌيڪ ته مان (مومل ) ، عورت ٿي ڪري توتي ڀروسو ڪيو ، ته تون ڪنهن ٻئي جو نه ٿو
    ٿي سگهين ، پوءِ تو ڪيئنء سوچيو ته هي مومل ڪنهن ٻئي جي ٿيندي ، تنهنجي ٿيڻ کان پوءِ به۔
    0 مينڌرا ! منهنجي پوتي اڄ به ايتري ئي پاڪ آهي ، جيتري توکان اڳي بي داغ هئي ۔
    0 جي ايئن نه هجي ها ته ، تنهنجو دوست همير مون وٽان بي عزتو ٿي نه موٽي ها ۔
    0 اي راڻا ! تنهنجي مومل جي نٿ ايتري به نيچ ناهي ، جو ڪنهن غير جا هٿ ان کي ڇهي سگهڻ جي
    سگھ ساري سگهن ۔
    0 اي بي اعتبار ! ڪاڪ لڄائيندي لڄ به نه آيئي ، اڄ ته ناتر اڳيان به منهنجو ڪنڌ هيٺ آهي تنهنجي ڪري ۔
    0 راڻا ! ننگن جي نگهباني ۾ ته توکان سومرن جو ننڍڙو ننگر به بازي کڻي ويو ۽ پوءِ به تون مرد ٿو سڏائين
    حيف اٿئي ۔
    0 راڻا ! اهي سڀ لکئي جا ليک هئا ، نه ته ڪيترا ئي راڻا ڪاڪ ڪنڌيء تي رلندي رهجي ويا ۔
    0 راڻا ! مومل کان منهن موڙي پڇتاء ته توکي به آهي ، پر رڳو هٺ ۽ وڏائي نه ٿو ڇڏين ، باقي جيء جي جهوري تووٽ ته مومل کان به موچاري آهي ۔
     

هن صفحي کي مشهور ڪريو