موتئي جي گُل جهڙي ڇوڪري ،.............................

[سهڻي پارس]

موتئي جي گُل جهڙي ڇوڪري ،​

لفظ هُن جا خشبو جيان ،​

مُرڪ هُن جي رِدم جيان ،​

​

موتئي جي گُل جهڙي ڇوڪري ،​

​

اک هُن جي ڄڻ ڪوئي غزل ،​

وار ڪي گهريون گهٽائون ،​

چپ ڄڻ ڪي پنکڙيون ،​

​

موتئي جي گُل جهڙي ڇوڪري ،​

​

 

[منصور علي مڱريو]

اک هُن جي ڄڻ ڪوئي غزل ،​

وار ڪي گهريون گهٽائون ،
سٺي ڪوشش آهي ۔ ۔ مهرباني شيئر ڪرڻ لاءِ ادي۔ ۔ ۔ ٰ ​

 

[سليمان وساڻ]

موتئي جي گُل جهڙي ڇوڪري ،​

​

سهڻي شاعري ۽ لفظن جو سٽاء به وڻيو ۔۔۔۔ مونکي رضوان گُل جي شاعري ياد اچي وئي

اسان کي هئي سا وڻي ڇوڪري
جا چاهت اسان جي بڻي ڇوڪري

 

[منظور ڪلهوڙو]

بهترين سٽون۔۔وڻندڙ

 

[نثارابڙو]

ابول ۔۔۔ لڳي ٿو ته شاعري پڙهڻ کان توبهه ڪرڻي پوندي ۔۔۔ الائجي ڪيئن دل کي سمجهائي اڃان ٿڌو ٿا ڪريون ته وري شاعرن جا گيت دل جي ڌڙڪن کي ائين وڌايو ڇڏين جيئن ڊرائيور پئٽرول جي ليور تي زور سان پير رکي ڇڏيندو هجي ۔۔۔ اصل دونهان نڪريو وڃن ۔۔
توبهه بهه ۔۔۔ هڪ ته سهڻي پارس جو گيت مٿان وري سليمان وساڻ جو ونڊ ڪيل رضوان گل جو گيت ۔۔۔ الامان

 

[منظور ڪلهوڙو]

ابول ۔۔۔ لڳي ٿو ته شاعري پڙهڻ کان توبهه ڪرڻي پوندي ۔۔۔ الائجي ڪيئن دل کي سمجهائي اڃان ٿڌو ٿا ڪريون ته وري شاعرن جا گيت دل جي ڌڙڪن کي ائين وڌايو ڇڏين جيئن ڊرائيور پئٽرول جي ليور تي زور سان پير رکي ڇڏيندو هجي ۔۔۔ اصل دونهان نڪريو وڃن ۔۔
توبهه بهه ۔۔۔ هڪ ته سهڻي پارس جو گيت مٿان وري سليمان وساڻ جو ونڊ ڪيل رضوان گل جو گيت ۔۔۔ الامان

سائين اها شاعري ته هوندي آهي جيڪا پوڙهو ٿيڻ ئي نه ڏيندي آهي، اهڙي شاعري پڙهي زندگي جي هر ساعت ۾ اهو ئي احساس جاڳندو رهندو آهي ته جهڙو ڪر ڪلهه کان پهريون پيار ٿي ويو هجي۔۔۔۔۽ پهرين پيار جي سهڻي احساس کي ڪٻٽ ۾ رکيل پراڻي سال جي ڊائري تي پهريون سٽون سرجيون هجن۔۔۔

 

[MUHAMMAD ASIF BROHI]

بهترين پارس

 

[MUHAMMAD ASIF BROHI]

بهترين پارس

 

[MUHAMMAD ASIF BROHI]

بهترين پارس

 

[رضوان علي جمالي]

​

موتئي جي گُل جهڙي ڇوڪري ،​

​

نياڻيون (ڇوڪريون) ته هونديون ئي گُلن جهڙيون آهن

 

[سهڻي پارس]

ٽهڪ​

​

جي تون منهنجي​

​

​

​

لڙڪن کي​

​

نٿو سمجهي سگهين​

تـ پوءَ توکي​

​

منهنجا​

ٽهڪ​

ڪيئن ٿا وڻن.............​

 

[سهڻي پارس]

ابول ۔۔۔ لڳي ٿو ته شاعري پڙهڻ کان توبهه ڪرڻي پوندي ۔۔۔ الائجي ڪيئن دل کي سمجهائي اڃان ٿڌو ٿا ڪريون ته وري شاعرن جا گيت دل جي ڌڙڪن کي ائين وڌايو ڇڏين جيئن ڊرائيور پئٽرول جي ليور تي زور سان پير رکي ڇڏيندو هجي ۔۔۔ اصل دونهان نڪريو وڃن ۔۔
توبهه بهه ۔۔۔ هڪ ته سهڻي پارس جو گيت مٿان وري سليمان وساڻ جو ونڊ ڪيل رضوان گل جو گيت ۔۔۔ الامان

ابا! لفظ سوال به آهن ۽ لفظ ئي جواب به آهن بس ڳالهه سمجهڻ جي آهي۔۔۔هي چند سٽون منهنجي مرحوم ڌي لا آهن جيڪي مٿي لکيل آهن۔۔۔۔۔۔موتئي جي گُل جهڙي ڇوڪري۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

 

[سهڻي پارس]

جي اگر توهان کي سمجهه ۾ نه اچي ته زندگي ڇا آهي ته ڪوشش ڪري ان انسان کي ضرور ڏسجو جنهن سموري عمر سورن ۾ گذاري پر چهري ته هر پل مرڪ هوندي اٿس نرڙ تي ڪوبه گهنڊ نه هوندو اٿس فقط اِن ڪري ته هو ٻين کي درد نه ڏيڻ چاهيندو آهي ۔۔۔اها آهي زندگي۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

 

[رضوان علي جمالي]

ڏکَ سُکن جي سونهن، نه ته گھوريا سُکَ ڏکنَ ري ​

سڀني جا رايا پنهنجي جاءِ تي، مرشد ڀٽ ڌڻي جو فرمان به گڏوگڏ۔​