سنگت رکيم سورن سان

[رضوان علي جمالي]

درد ڀري دل جو آءٌ ڪنهن سان ڪريان حال، ​

محبت وئي ماڻهن مان ٿيون نفرت بحال، ​

پنهنجن مان پيار ويو ته ڇا ڌاريان رکندا خيال، ​

تڏهن سنگت رکيم سورن سان جڏهن سُکن نه لڌي سنڀال۔​