نثارابڙو
نائب منتظم
اڌ صديءَ جو سفر
آزاد نظم
شمشير الحيدري
عمر جي معصوم، مخلص مرحلن ۾،
زندگيءَ جي راه تي،
همسفر هڪڙو مليو هو،
اهڙو ئي معصوم، مخلص،
جهڙي هن جي عمر هئي.
ڪا خبر ئي ڪان هئي ڪهڙو سفر هو،
ڪا خبر ئي ڪان هئي سا راه ڪيڏانهن ٿي وئي،
بيخبر اکڙيون هيون،
بيخبر دلڙيون هيون،
بس ائين ئي بيخبر،
وقت جي وڻراهه تي،
ٽهڪ ڏيندا، کيڏندا، کلندا، ڪڏهن پوپٽ ۽ ڀنڀوريون جهليندا،
يا وري
رنگ برنگي گل پٽي جهوليون ڀريندا،
چنڊ تارن کي تڪيندا،
هڪٻئي جو هٿ جهلي،
جهومندا، ڳائيندا، هلندا ٿي رهياسين،
ڪيستائين، ڪنهن طرف؟
ڪا خبر ئي ڪان هئي.
پنڌ سارو هو گلن جي فرش تي،
هر قدم سرهاڻ جون اوتون هيون،
هڪڙي ئي موسم بهاريءَ جي هئي،
ڇانورا، وڻڪار جا، بادل هئا، بوندون هيون
آزاد نظم
شمشير الحيدري
عمر جي معصوم، مخلص مرحلن ۾،
زندگيءَ جي راه تي،
همسفر هڪڙو مليو هو،
اهڙو ئي معصوم، مخلص،
جهڙي هن جي عمر هئي.
ڪا خبر ئي ڪان هئي ڪهڙو سفر هو،
ڪا خبر ئي ڪان هئي سا راه ڪيڏانهن ٿي وئي،
بيخبر اکڙيون هيون،
بيخبر دلڙيون هيون،
بس ائين ئي بيخبر،
وقت جي وڻراهه تي،
ٽهڪ ڏيندا، کيڏندا، کلندا، ڪڏهن پوپٽ ۽ ڀنڀوريون جهليندا،
يا وري
رنگ برنگي گل پٽي جهوليون ڀريندا،
چنڊ تارن کي تڪيندا،
هڪٻئي جو هٿ جهلي،
جهومندا، ڳائيندا، هلندا ٿي رهياسين،
ڪيستائين، ڪنهن طرف؟
ڪا خبر ئي ڪان هئي.
پنڌ سارو هو گلن جي فرش تي،
هر قدم سرهاڻ جون اوتون هيون،
هڪڙي ئي موسم بهاريءَ جي هئي،
ڇانورا، وڻڪار جا، بادل هئا، بوندون هيون
