ڪافي ڏينهن کان پنهنجي دوستن جي چهرن تي مون مرڪ ڪو نه ڏٺي آهي اڄ ارادو ڪيو اٿم ته توهان سڀني دوستن سان هڪ مزيدار واقعو پڻ شيئر ڪريان هي واقعو گورمنٽ ڊگري ڪاليج سکر جو آهي جڏهن ڪجهه ڏينهن پهريان سائين حسن ڦلپوٽو صاحب اتان جا پرنسپال هئا تڏهن جو۔ سائين حسن صاحب جيئن گورمنٽ ڊگري ڪاليج سکر جا پرنسپال ٿيا تڏهن ٻين شڪايتن ۽ مسئلن سان گڏوگڏ جيڪا اهم شڪايت انهن تائين پهتي اها هيء هئي ته مسجد جو پيش امام يعني ملو ڪاليج جي مسجد ۾ فجر جي نماز ڪو نه ٿو پڙهائي پهريان ته سائين جن تمام سهڻي نموني سان مولوي کي گهرائي هدايت ڪئي ته ٻيلي ايئن نه ڪر بابا آئينده نماز وقت تي پڙهائيندو ڪر پر مجال آهي جو ملو گهوٻي هڻن کان مڙي ٻه يا ٽي ڏينهن نماز پڙهائي وري ڀڄي وڃي سائين پرنسپال صاحب اگر نوٽس وٺي ته نت نوان بهانا اچي پيش ڪري ته سائيم مان اڄ هتي ڪو نه هئس سائين منهنجي فلاڻي مجبوري ٻيهر نماز پڙهائيندس آخر تنگ ٿي ڪري پرنسپال صاحب به ارادو ڪري ورتو ته هاڻي ملان سان تاريخي جٺ ڪرڻي آهي جو وري اهڙيو حرڪتون نه ڪري آخر هڪ ڏينهن پرنسپال صاحب به صبح جو سوير چهري تي ٻٽ ٻڌي ڪري موٽر سائيڪل تي ڪاليج واري مسجد ڏانهن نماز ادا ڪرڻ نڪري پيو نماز ادا ڪيائين مسجد ۾ حسب معمول مولوي نماز پڙهائڻ ڪو نه آيو آخر ڪنهن ٻئي دوست نماز پڙهائي پرنسپال صاحب به نماز ادا ڪري مسجد کان ٻاهر نڪري آيو ۽ ڪاليج جي چوڪيدار جيڪو ٻٽ ٻڌل هئڻ جي ڪري پرنسپال صاحب کي ڪو نه پيو سڃاڻي ان کان مولوي جي لاء پڇا ڪيائين ته مولوي ڪٿي آهي مولوي صاحب به اتفاق سان ڪاليج جي ڀر ۾ ئي رهندو هو پهريان ته چوڪيدار لنوائڻ جي ڪوشش ڪئي ۽ پوء ڪم پڇا ڪيائين ته سائين توهان جو ڀلا مولوي ۾ ڪهڙو ڪم آهي ان تي پرنسپال صاحب جواب ڏنس ته يار مون کي مولوي کان تعويز لکرائڻو آهي اهو ٻڌي چوڪيدار کي اچي لالچ ورايو هڪ دم پرنسپال صاحب جي موٽر سائيڪل تي چڙهي ويهي رهيو ته سائين هلو ته مان ٿو اوهان کي مولوي جو گهر ڏيکاريان وڃي بنهي ڄڻم مولوي جي گهر تي اچي دنگ ڪيو چوڪيدار هڪ دم وڃي مولويء جو در کڙڪايو مولوي اندران رڙ ڪئي اڙي ڪهڙو آهين چوڪيدار:آهستي ڳالهائيندي اڙي ڪهڙو وري ڪهڙو آهيان ڪڪڙ هٿ ڪيو ٿو مانئن ڪڪڙ اڌ پيسا مون کي ضرور ڏجائن تعويز جو گراهڪ آندو ٿو مانئن۔ اهو ٻڏي مولوي وڏو ٽپو ڏنو هڪ دم گهر کان ٻاهر ڀڳو آيو اچڻ شرط ٻٽ ٻڌل همراه سان مليو ۽ پڇا ڪيائينس ته سائين اوهان جو ڪهڙو مسئلو آهي پرنسپال :سائين مسئلو هي آهي ته اسان جو مولوي فجر جي نماز ڪو نه ٿو پڙهائي ڪو اهڙو تعويز ڏيو جو مولوي نماز پڙهائي اهو چوندي پرنسپال ٻٽ کولي ڇڏي مولوي ويچارو ته ڏسي صفا وائڙو ٿي ويو ڪجهه دير تائين ته وات ئي پٽجي ويس آواز ئي ويچاري جو بند ٿي ويو چوڪيدار به کڻي منهن هيٺ ڪيو آخر مولوي کڻي پرنسپال صاحب کي ٻانهون ٻڌيون ڏاڍيون معافيون وٺي ڪري عرض ڪيائين ته سائين آئينده اهڙي غلطي ڪو نه ٿيندي پرنسپال صاحب به هو رحمدل تنهن مولوي کي کڻي معاف ڪري ڇڏيو ۽ چيائينس ته يار اهڙو اگر ڪو تعويز اٿئي جو پابندي سان نماز پڙهائين ته اهو پائي ڇڏ پر هاڻي مون کي مجبور نه ڪجائن اهو چوندي پرنسپال صاحب اتان هليو ويو پر اهو ڏينهن اهو شينهن مولوي وري اهڙي غلطي ٻيهر ڪو نه ڪئي ۽ هاڻي پابنديء سان نماز پڙهائيندو آهي ۽ پرنسپال صاحب جي به جند ڇٽي
ها ها ها ها ها ها ها۔۔۔۔۔ هي واقعو پڙهڻ کانپو گهڻو وقت اڳ ڪنهن دوست جي چيل هڪ ڳالهه ياد اچي وئي آهي۔۔ مولوي اگر مسلمان هو جائي تو بَڙي بات هي۔۔۔۔۔
ادا اهڙن مولين ۽ پيرن جا پيٽ ته ڪا دوزخ جي باهه ئي ڀري۔ باقي ڀرجهڻ جو ڪونهي۔ ادا اهڙا مولوي ڪوڙا تعويز لکي ڪري عام سادن ماڻهن ( وهم وسوسن ۾ ڦاٿل ) کي پيا ڦريندا آهن۔۽ پنهنجو دڪان پيا چمڪائيندا آهن۔ الله اهڙن ملن کان شل اسان جي مسلمانن کي بچائي۔ آمين
خدا وندا ڪهان جائين تيري يه ساده دل بندي يهان تو شاهي ڀي عياري تو درويشي ڀي عيارياقبال ترڪِ دنيا ۾ نهين مشقِ زيارت ۾ نهين هي ڪثرتِ علم ۾ نهين هي توفيَ بثارت ۾ نهين هي دل ڪي ڪيفيت خاص هي اڪ تقوى طرزِ پوشش ۾ نهين هي شڪل و شباهت ۾ نهين هياقبالجڏهن ته لفظ مُلا برو ناهي پر ان جي آڙ ۾ اهڙا ڪردار ٿي رهيا آهن جو هن لفظ جي دراصل حقيقت وڃائجي وئي آهي۔ لباسِ خزر ۾ ڦرتي هين هزارون رهزن جهان ۾ جينا هي اگر تو پهچان پيدا ڪراقبالوسلام
سهڻا او منهنجا من مُهڻا او منهنجا ملڪاڻي صاحب الله سائين اوهانکي خوش رکي، ڪنهن به اڱڻ تي دوست ڪٺي ٿيندا آهن گڏجڻ لاءِ نه ڪ اختلاف پيدا ڪري ٽٽڻ لاءِ۔ ڀٽ ڌڻي چواڻي هلو هلوڪورئين پاس نازڪ جنين جو نيهن ڳنڍن سارو ڏينهن ڇنڻ مُور نه سکيا يقين ڪريو ته هن اڱڻ تي اچي ڪري ايئن محسوس ڪندو آهيان ڄڻ سنڌڙي جي ڪنهن ڪنڊ ڪُڙڇ ۾ هجان، نه ته هت سڄو ڏينهن اڪائونٽس جهڙو خشڪ دفتر ۾ خواري ڪرڻ کانپوءِ پٺاڻن سان خشڪي ۾ جا حالت پئي ٿئي الله سائين جي ڪاڳرن ۾ لکيل آهي، ۽ هن اڱڻ تي وري دوست ويتر پاڻي کان نڪري ٿا وڃن۔
يقينن اوهان ڪجھ اهڙي ڳالھ ڪئي هوندي جنهن ۾ دين سان مذاق هوندو۔۔۔ جيڪا اوهان لا ڪا نئي ڳالھ نه آهي سائين۔۔
جنهن ۾ دين سان مذاق هوندو۔۔۔ جيڪا اوهان لا ڪا نئي ڳالھ نه آه اهڙن لفظن لکڻ تي اوهان کي ******اچڻ گهرجي۔ يزيد تي ڪالهـ به لعنت هئي اڄ به لعنت اٿس سڀاڻي به رهندس۔
انتهائي حيرت ۽ افسوس جو مقام آ۔۔۔ محبتون ورهائيندڙ جو اعلان ڪندڙ هن فورم تي بحثن دوران رڪن هڪ ٻئي کي اهڙا لفظ به ادا ڪندا۔۔ ڪڏهن سوچيو به نه هو۔۔۔ سنڌ سلامت تي اڄ تائين ڪنهن به رڪن کي بين ڪرڻ وقت هڪ دفعو نه پر 10 دفعا سوچيو ويندو آهي۔۔۔ اهو ئي سبب آهي جو ان ڳالهه تائين نوبت ڪڏهن نه پهتي۔۔۔ پر اڄ دل ڪافي ڏکاري ٿي۔۔۔ ادا رضوان علي جمالي صاحب جيڪڏهن توهان کي انتظاميه طرفان ڪنهن ڳالهه تي تنبيه ڪئي وئي آ ته بهتر هو ته توهان خود هاڪاري سوچ سان سمجهو ها۔۔۔ جي تنبيه تي به اعتراض هجي ته ڪنهن به انتظامي رڪن سان ذاتي ڪچهري کولي اپيل ڪري سگهو پيا۔۔۔ پر جيڪو طريقو توهان رکيو اهو ڇيڻو ڀورڻ مثل هو۔۔۔ جيئن ته توهان کي اڳ ئي ٻه دفعا تنبيهون ٿي چڪيو آهن پر توهان پنهنجي سوچ کي مثبت رکڻ بجاءِ رڪنن کي سڌو غلط طريقي سان مخاطب ڪندي پنهنجي سوچ جي ليول جو انتهائي ناپسنديده اظهار ڪيو۔۔۔ توهان جي اهڙي حرڪت تي توهان لاءِ سنڌ سلامت فورم 7 ڏينهن لاءِ وزني بڻايو پيو وڃي۔۔۔ جيڪڏهن توهان پنهنجي لفظن کي لکڻ ۾ وڌيڪ احتياط کان ڪم نه ورتو ته انتظاميه ان کان به سخت قدم کڻڻ تي حق بجانب هوندي۔۔۔ موضوع جي ليکڪ سان معزرت ڪندي هن موضوع کي وڌيڪ جواب موڪلڻ کان روڪيندي تالو لڳائجي ٿو۔۔۔