هي سامان گڏ ڪريو For this project you will need some wire, electrical tape, a 9 volt battery, and a light or buzzer. I chose to use an LED light, but a buzzer would probably work better. You will also need wire strippers.
هڪ اگهاڙي ۽ سخت پر لچڪيدار تار کي هن ريت ٽڪڙن ۾ رکو Cut a few pieces of wire. The lengths need to be as follows: 4", 14", and 16". Strip the ends of the 4" piece. On the 14" piece, strip one end normally and strip the other end about twice as much, about an inch of wire. On the 16" piece of wire, leave about 6" of insulation on the end, and strip the rest of the wire. Strip the other end of the wire as you normally would.
هاڻ حاصل ڪيل پارٽس (سامانن کي هن ريت جوڙي سرڪٽ ٺاهيو Next, you will be bending the wires. On the 14" piece, make a loop in the end that is stripped more. Then on the 16" piece, loop the part that is still insulated. With the rest of the wire, make a zig-zag design. Check the picture below to see what it should look like.
ڪو پيزو اليڪٽرڪ بزر يا ايل اي ڊي لڳائي سرڪٽ جو ميوزڪ يا روشني سان مزو وٺو۔ دوستن کي هن جي مشق ڪرائي مذاق ڪريو ته ڪنهن جو هٿ ٿڙڪي ٿو۔ جنهن به دوست جو هٿ ٿڙڪيو ته هڪدم بزر وڄندو يا ايل اي ڊي روشن ٿيندي بس پو يا ته ميلن تي هڪ رُپئيو شرط رکي پنج رُپيا انعام ڏيو يا دوستن کان چانهه پيو جيڪو ناڪام ٿئي۔ مذاق جي مذاق، راند جي راند ۽ ڪاروبار جو ڪاروبار، تماشي جو تماشو۔ If you haven't already guessed, the point of the game is to move the loop around the bended wire. Depending on how your bends are and how big the loop is, it can be pretty tricky. This game will keep kids entertained for a while, and is actually pretty fun.
مُحترم عبدالغني لوهار سائين !ممڪن آهي توهان پنهنجو ٻالڪپڻ ائين نه گُذاريو هُجي، شايد توهان پنهنجو ٻالڪپڻ وساري چُڪا آهيو يا اهڙو ٻالڪپڻ نه هو جو ياد نٿا ڪرڻ چاهيو يا اهڙي سماج ۾ هُئا جتي اُهو سب ڪُجهه ٿيندو ئي ڪونه هو! يا ممڪن آهي اوهانجي علائقن ۾ اهڙي ڪا ڪرت ئي ڪانه هُئي يا سنڌ سماج ۾ رائج طريقي موجب بس اهو منطق وٺڻو آهي ته ٻئي جي ڳالهه غلط ٿابت ڪرڻي آ يا خوامخواهه جي نفي ڪرڻي آهي. ته حضور ! نه صرف سنڌ سماج جا اڪثر مداري ميلا ، پر اسڪولن ۾ يا ٻارن ۽ عورتن جي فنڪشنن ۾ جتي ٽيبلو وغيره به کيڏبو هو هي انتهائي معمولي گيجٽ به استعمال ۾ ايندو هو ۽ تازو به هڪ نمائش ۾ ڪي يتيم ڇوڪرا يا ڪو غريب هڪ ڪنڊ ۾ ويهي سيل، بيٽري ، تار ۽ بيل سان پنهنجو روزگار ڪندو رهيو آهي، ۽ في چڪر ٽڪو ، آنو، ٻه آنا ۽ چا آنا، 8 آنا هلندو هو ۽ هاڻ رقم 5 روپيا ۽ انعام ۾ پئسا يا ڪو آئٽم، جي بغير بيل وڄڻ جي ڪنجي جي سوراخ مان تار پار ٿي وينيو هئي. ته اهو فرد تيز ۽ هوشيار سمجهبو هو ۽ انعام يا انعامي رقم حاصل ڪندو هو. اڪثر وقت جا منچلا گڏجي دلچسپي سان اهو کيل کيڏندا رهيا آهن ۽ کيڏين به ٿا يونيورسٽين ، ڪاليجن فنڪشنن ۾ به اها ڪرت هوندي هُئي فرق صرف ايترو جو هاڻ ايل. اي. ڊي يا ڪو ننڍو بذر آئوٽ پُٽ ۾لڳائبو آهي. باقي خوامخواهه سنڌ سماج جي پوراڻي روايت تحت ! مين نه مانون ! جي بيماري به عام آهي ته ڇا ٿو ڪري سگهجي ! اهڙيون بيماريون ته اسانجي سنڌي معاشري ۾پڙهيل لکيل کان وٺي جاهل تائين عام آهن جو ڪڏنهن اُن جي معزز ۽ پڙهي لکي هُئڻ تي به شڪ ٿيندو آهي ! جهڙوڪ هوٽلن يا محفلن ۾ ويهي اجايا زوردار ٽهڪ، زور زور سان جاهلن وانگر ڳالهائڻ جو ويندڙ مُري نهاريندو آهي ته هي ڄٽ ڪٿا آيا آهن جيڪي بظاهر ته پڙهيل لکيل شرٽ ۽ پينٽ ۾ پيا ڏسجن ۽ ڪنهن هڪ کي ٽارگيٽ ڪري ان جي توهين ۽ ٽوڪ بازي ڪرڻ ! معنى پاڻ ڀلي مُڪمل ڪارو هُجي پر جي ڪنهنجو پُڇ ڪارو ڏسڻ ۾ اچي ويس ته الله جي توبهن . وري سوچيو متان اهو ٻالڪپڻ توهان به گُذاريو هُجي. خبر نه هُجي ته عقلمند چوندا آهن ته ٻڙڪ کان خاموش هُئڻ بهتر آهيلازمي ناهي ته هر عالم کي هر اُها خبر هُجي جيڪا ڪڏنهن جاهل کي به هوندي آهي.
