غزل
سجاد مهر
گل پوکيم تُنھنجن وارن ۾
ھُل پئجي ويو ڀَر وارن ۾
تو پشمي پير رکي پنھنجا
ڄَڻ ساھُ وڌو ھو چارن ۾
ھي عشق پيو ٿو ڦاسائي
ڪو ڀورن ۾ ڪو ڪارن ۾
مون چنڊ چُميو چرچي خاطر
چوٻول مچي ويو تارن ۾
گھرُ سارو چورَ ٻُھاري، بَس
قرآنَ ڇڏي ويا جارَن ۾
ھُو ڀونءِ سموري ڀيلي ويا
ڪو فرق نه پيو ڀوتارن ۾
سجاد مهر
گل پوکيم تُنھنجن وارن ۾
ھُل پئجي ويو ڀَر وارن ۾
تو پشمي پير رکي پنھنجا
ڄَڻ ساھُ وڌو ھو چارن ۾
ھي عشق پيو ٿو ڦاسائي
ڪو ڀورن ۾ ڪو ڪارن ۾
مون چنڊ چُميو چرچي خاطر
چوٻول مچي ويو تارن ۾
گھرُ سارو چورَ ٻُھاري، بَس
قرآنَ ڇڏي ويا جارَن ۾
ھُو ڀونءِ سموري ڀيلي ويا
ڪو فرق نه پيو ڀوتارن ۾
