محمد بخش لغاري
سينيئر رڪن
ساري شهر وسايا پٿر جن سان چڪنا چور هيو،
پوءِ به هن ٿي نعرا ماريا، مڙس ته ڪو منصور هيو.
وستيءَ وستيءَ نگريءَ نگريءَ گيت اسان جي گونج ڪئي،
چانڊوڪيءَ ۾ چنگ وڳو ٿي، رات پرين جو پور هيو.
ڪالھ وفا جي ويراني ۾ ڪهڙي هرڻي اڃ مئي!
سج ازل جي اک لڳو ٿي، ان ۾ ايڏو نور هيو.
دريا دريا هن جو من هو، صحرا صحرا نيڻ هئا،
پل جو پانڌيئڙو آيو هو، وڃڻو هن کي دور هيو.
ڏينهن تتي جو آيو آهين، اڳ ۾ آئين ڇو نه اياز
ڇپري ڇپري ڇانو هئي، جنهن وقت نمن ۾ ٻور هيو.
شيخ اياز
پوءِ به هن ٿي نعرا ماريا، مڙس ته ڪو منصور هيو.
وستيءَ وستيءَ نگريءَ نگريءَ گيت اسان جي گونج ڪئي،
چانڊوڪيءَ ۾ چنگ وڳو ٿي، رات پرين جو پور هيو.
ڪالھ وفا جي ويراني ۾ ڪهڙي هرڻي اڃ مئي!
سج ازل جي اک لڳو ٿي، ان ۾ ايڏو نور هيو.
دريا دريا هن جو من هو، صحرا صحرا نيڻ هئا،
پل جو پانڌيئڙو آيو هو، وڃڻو هن کي دور هيو.
ڏينهن تتي جو آيو آهين، اڳ ۾ آئين ڇو نه اياز
ڇپري ڇپري ڇانو هئي، جنهن وقت نمن ۾ ٻور هيو.
شيخ اياز
