افسوس! جنهن 7 يا 9 مهني توهانکي پنهنجي پيٽ ۾ سانڍي رکيو، جواني فدا ڪئي تنهنجو ڪو ايونٽ ياد ڪونهين؟

حيرت آهي! جنهن توهان کي 9 مهنا يا 7 مهنا پنهنجي پيٽ ۾ سانڍي پنهنجي پوري جواني فدا ڪري زنده رهڻ تائين توهان لاءِ دُعا جا درواز کولي رکيا اڄ ان جي مُحبت ۽ ڀلائيءَ جي اظهار لاءِ توهان کي ڪو ايوينٽ (جيئن هيٺ مون لکيو آهي) ياد ڪونهين جيڪو توهان جي جسم کي ڪانڊاري کيس ياد ڪري سگهي. ۽اهڙن لاءِ جيڪي دُنياداريءَ ۾ مست ماءُ جي محبت وساري چُڪا آهن لاءِ به ڪي وڌيڪ ڳوڙها ڳاڙائي کين ياد ڏياري. افسوس آهي 3 ڪروڙ سنڌين تي جيڪي ڪنهن وڏيري تي مقالا ته لکي سگهن ٿا پر ماءُ ۽ پُٽ وچ ۾ بيتيل ايونٽ نٿا ٻُڌائي سگهن بس سوشل ميڊيا تي محض رسمي هيپي مدرس ڊي لکي سمجهن ٿا ته هُنن ماءُ ڏهاڙي تي کيس دل جي گهرائين سان ياد ڪري ورتو آهي.

TO DAY MOTHER's DAY IS BEING CELEBRATED WORLD-WISE!
REMEMBER IF YOU RE-CALL ANY EVENT IN PAST R PRESENT SPENT WITH YOUR DECEASED OR ALIVE MOTHER PARTICIPATE WITH US AND SHARE YOUR TEARS WITH COMMENTS IF YOU REALLY LOVE YOUR MOTHER
مُهنجي ڪنهن به غلطيءَ تي جڏنهنن بابا جي مار ملندي هُئي ته امان وچ ۾اچي بچائي وٺندي هُئي ! هڪ ڏينهن مان سوچڻ لڳس ته ! ڀلا جي ڪنهن ڏينهن امان مار ڪڍيم ته ڇا بابا مونکي امان جي مار کان بچائيندو !
ان تجربي خاطر مون ڪوشش ڪئي ته امان ڪو به ڪم چوندي ته ڪونه ڪندُس يا اُبتو ڪندس ته پاڻهين امان به بابا وانگر ونجڻو کڻي اچي ڪٽيندي !
هڪ ڏينهن امان چيو ته بازار مان ڏهي وٺي اچ ! مان ڪونه وٺي آيس !
امان مانيءَ وقت مونکي ٻوڙ گهٽ ڏنو ته مون ضد ڪري گهڻي ٻوڙ جي تقاضا ڪئي ته هن پنهنجي حصي جي ٻوٽي ڪڍي ڏني!
امان چوڻ لڳي ته مٿي آرام سان صندل تي ويهي ماني کاءُ ته مان پٽ تي رلي وڇائي ماني کائڻ لڳس !
اجايا ڪم ڪري پاتل ڌوتل ڪپڙا لمحن ۾ ميرا ڪري ڇڏيم!
ڪا به ڳالهه ڪندي يا چوندي هُئي ته مُهنجو لهجو گستخانه۽ بدتميزيءَ وارو ٿي پوندو هو !
اهڙن سڀني مُتواتر حرڪتن ڪندي هاڻ پڪ ٿي ته امان جو پيمانون لبريز ٿي ويو هوندو ! اجهو ٿي ونجڻو کڻي اچي ڪُٽيم جيئن بابا ڪُٽيندو هو !
پر هي ڇا ! امان کي ونجڻو کڻندي به ڏٺم ! ۽ هن مونکي پيار مان ڏسي مونکي پنهنجي سيني سان لڳايو ۽ ونجڻي سان هوا هڻندي چوڻ لڳي !
اجُو(مُهنجو نڪ نيم) ڇو مُهنجا پُٽ ! توتان صدقي وڃان ! اڄ ڪلهه بيمار بيمار پيو لڳين !
بس پوءِ ڇا ٿيو ! مُهنجون اکيون اهڙيون ته اوور فلو ٿيون جا اُنهن مان نڪرندڙ لُڙڪ وهڻ بند ئي نه ٿين !

 

1. او موالي! پڪ تون ما۽ جو پٽيل آهين تڏنهن ته نشو ڪري دُنيا کان بيخبر رهين ٿو! رهين ٿو ڍونڍن ۾ گندگيءَ ۾ ۽ نالن ۾ اڪيلو تنهاي يا اوتارن ۾ ۽ بُزرگن مزارن ڀرسان ته محنت ڪري حلال نه کائي سگهين ۽ گذارو ڪرين فقر تي. پڪ توکي پيڙهه تنگ ڪيو آهي ۽ سُڪون سمجهي نشو ڪرين ٿو. سوچ تو ڪٿي ماءُ جي ڄاڻي اڻ ڄاڻي ۾ بيحرمتي يا نافرماني ته نه ڪئي ڪئي آهي يا هٿ ته نه اولاريو اٿئي جو تون سموري زندگي معاشري ۾ نشائي ۽ لعنتي بڻجي پيو گُذارين. وڃ اڃان به وقت اٿئي ماءُ جي پيرن تي ڪري کانئس بخشاءِ ته ماڻهن جهڙو ٿي پوين.
2. ياد ڪر ماءُ جي اُها قرباني جيڪو ماءُ کان سواءِ ڪو نه ڪري سگهندو هُجي ته ٻُڌاءِ هن ظالم ۽ سنگسار دُنيا جي ڪٺن دل پُٽن کي به ته! اُهي به ٻه ڳوڙها ڳاڙي ماءُ کي ياد ڪري سگهن جيڪي دُنياوي لذتن يا مالي ڪلچر ۾ مست ٿي ماءُ وساري چُڪا آهن. ياد رهي ته اسانجو عقيدو آهي ته ماءُ پٽيو ئي نشائي ٿي سگهي ٿو ۽ ماءُ جي دُعا ئي آهي جيڪا کين دربدر ٿيڻ کان پچائي ٿي ته.
3. اي سنڌ جا سڀ مواليئو! نشائيو! ماءُ جا پٽيلئو! نافرمانئو! ياد ڪريو اُها ماءُ جي نافرماني جنهن توهان لاءِ ماءُ جي دعا ۽ رحمت جو دروازو بند ڪري ڇڏيا ۽ توهان دربدر آهيو نشي واپرائڻ جي ڪري. توهانکي نشائي ۽ موالي بڻائي دُنيا کان بيخبر ڪري ڇڏيو! وڃو جي ماءُ اڃان جيئري آهي ته پيرن تي پئي پنهنجي پِٽَ ڇڏايو ته اوهان نشي جي علت مان بچو! يقين ڪريو جنهنکي ماءُ جي دُعا لڳيل هُجي اُهو موالي ۽ نشائي هرگز نٿو ٿي سگهي ڇو جو ڪا ماءُ پيار ڪندڙ پُٽ جي دُشمن ناهي. ماءُ جا پٽيلئو! ڪا به ماءُ نافرمان پُٽ لاءِ هٿ کڻي نه پٽيندي آهي پر کيس عذاب ڏيڻ وارا خود به خُود پٽجي ويندا آهن.
4. حيرت آهي! جنهن توهان کي 7 مهنا يا 9 مهنا پنهنجي پيٽ ۾ سانڍي پنهنجي پوري جواني فدا ڪري زنده رهڻ تائين توهان لاءِ دُعا جا درواز کولي رکيا اڄ ان جي مُحبت ۽ ڀلائيءَ جي اظهار لاءِ توهان کي ڪو ايوينٽ (جيئن هيٺ مون لکيو آهي) ياد ڪونهين جيڪو توهان جي جسم کي ڪانڊاري کيس ياد ڪري سگهي. ۽اهڙن لاءِ جيڪي دُنياداريءَ ۾ مست ماءُ جي محبت وساري چُڪا آهن لاءِ به ڪي وڌيڪ ڳوڙها ڳاڙائي کين ياد ڏياري. افسوس آهي 3 ڪروڙ سنڌين تي جيڪي ڪنهن وڏيري تي مقالا ته لکي سگهن ٿا پر ماءُ ۽ پُٽ وچ ۾ بيتيل ايونٽ نٿا ٻُڌائي سگهن بس سوشل ميڊيا تي محض رسمي هيپي مدرس ڊي لکي سمجهن ٿا ته هُنن ماءُ ڏهاڙي تي کيس دل جي گهرائين سان ياد ڪري ورتو آهي. پنهنجون اهڙيون پيڙهون يا ايوينٽ ياد ڪري ٻُڌائي ماءُ جي مُحبت جو حق ادا ڪريو